Με τον Μάνεση ή με τους εργάτες

Ταξική συνείδηση δια της ατόπου απαγωγής Με τον Μάνεση όλο αυτό το διάστημα ήταν:  Η υπόδουλη στο ΔΝΤ και την ΕΕ κυβέρνηση των τριών μνημονιακών κομμάτων. Η Νέα Δημοκρατία, το κατεξοχήν αστικό κόμμα το οποίο μπροστά στα συμφέροντα του κεφαλαίου δεν διστάζει να χτυπήσει κάθε εργατικό δικαίωμα. Το ΠΑΣΟΚ που επί των ημερών του επιχειρηματικοί όμιλοι θησαύρισαν χάρη στις... διασυνδέσεις τους με την κυβερνητική εξουσία. Το κόμμα το οποίο ελέγχει τις ξεπουλημένες ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ και τις έχει μετατρέψει σε συνεργάτες του ΣΕΒ και εκπροσώπους των εργοδοτικών του συμφερόντων.
Η ΔΗΜΑΡ, το δήθεν αριστερό κόμμα της κυβέρνησης, που μπροστά στην επιθυμία της να γευτεί την γλυκιά γεύση της εξουσίας είναι διατεθειμένη να κάνει οποιονδήποτε συμβιβασμό, οποιαδήποτε έκπτωση από την δήθεν ιδεολογία της.
Ο Άδωνις Γεωργιάδης και ο Θάνος Πλεύρης που συκοφαντούν κάθε εργατικό αγώνα χρεώνοντας τον στο ΠΑΜΕ το οποίο «ασκεί βία» απέναντι σε εργάτες και τους «εκμεταλλεύεται». Προφανώς και θα ήθελαν το ΠΑΜΕ να συναινεί σε απολύσεις και μειώσεις μισθών ώστε να μην μειώνονται τα υπερκέρδη των επιχειρηματικών ομίλων.
Το Δικαστικό σύστημα, το οποίο έχει κηρύξει παράνομες όλες τις απεργίες την ώρα που κάνει τα στραβά μάτια στις εργοδοτικές παρανομίες, στις περίεργες δοσοληψίες μεταξύ τραπεζικών ομίλων, στους επίορκους πολιτικούς, στους real-estate εκπροσώπους του θεού. Σήμερα η δικαιοσύνη δούλεψε από βραδύς ώστε πριν βγει ο ήλιος να δοθεί το χτύπημα στην απεργία, όπως κάποτε εκτέλεσαν τον Μπελογιάννη νύχτα με τους προβολείς των αυτοκινήτων να φωτίζουν μην τυχόν και δεν πετύχει το κράτος τον στόχο του.
Η Αστυνομία που χτυπάει με μίσος όποιον σηκώνει ανάστημα την ώρα που στέκονται σούζα μπροστά στα αφεντικά τους. Η Αστυνομία που υπάρχει για να φρουρεί τις πύλες των επιχειρήσεων όταν το απαιτεί ο βιομήχανος, η Αστυνομία που προστατεύει τις τράπεζες και πνίγει με χημικά και δακρυγόνα παιδιά, νέους και ηλικιωμένους. Άξιος ο μισθός τους.
Τα ΜΜΕ. Μέγκα, Σκάι, ΑΝΤ1, Βήμα, Καθημερινή, και όλοι εκείνοι που μας έλεγαν τόσο καιρό πόσο κακοί πολίτες είμαστε, πως οι διαδηλωτές διώχνουν τον τουρισμό και η αριστερά κλείνει τις επιχειρήσεις. Αυτοί που μας έλεγαν ότι πρέπει να κάνουμε θυσίες και μετά κι άλλες θυσίες, αυτοί που μας έλεγαν ότι δεν έγινε τίποτα αν μας κοπεί ο μισθός και η σύνταξη, αρκεί να μείνουμε στο ευρώ και να αποκτήσουμε αξιοπιστία ξεπουλώντας ό,τι ανήκει ακόμα στο δημόσιο.
Οι κάθε λογής «διανοούμενοι» και «δημοσιολόγοι» που εντοπίζουν την αιτία του κακού στις «παράλογες διεκδικήσεις» των εργαζομένων. Αυτοί που λένε ότι η Ελλάδα είναι το τελευταίο σοβιετικό κράτος, αυτοί που υπερασπίζονται κάθε αντιλαϊκό και νεοφιλελεύθερο μέτρο που προωθείται από την ΕΕ και τους εδώ αντιπροσώπους της, αυτοί που παπαγαλίζουν ότι τους έμαθαν τα mainstream πανεπιστήμια. Αυτοί που θεωρούν εθνικό συμφέρον τα κέρδη του επιχειρηματία. Αυτοί που οραματίζονται έναν κόσμο offshore, έναν κόσμο στον οποίο όλο και περισσότεροι θα δουλεύουν για όλο και λιγότερα, την ώρα που ο αγαθός ιδιωτικός τομέας μπορεί να μην πληρώνει την ΔΕΗ και να μένει ατιμώρητος, αυτοί που βλέπουν την χώρα μόνο ως ένα πεδίο επιχειρηματικής δραστηριότητας της κάθε SIEMENS.
Οι ξεπουλημένοι εργάτες, το λούμπεν κομμάτι του προλεταριάτου, που γλείφει νυχθημερόν τον εργοδότη ώστε να εξασφαλίσει ότι θα απολυθεί ο διπλανός, ο συνάδελφος, ο φίλος και όχι ο ίδιος. Αυτοί που σκύβουν το κεφάλι σε κάθε απαίτηση του αφεντικού. Αυτοί που έχουν ως στάση ζωής να σκύβουν υποτακτικά το κεφάλι και όταν παίρνουν τον κουτσουρεμένο τους μισθό να λένε «ευχαριστώ»!
Αν αναγνωρίζεις τον εαυτό σου σε κάποια από τις παραπάνω κατηγορίες μπορείς κι εσύ να πάρεις θέση υπέρ του βιομήχανου. Αν όχι τότε σκέψου σε ποια πλευρά ανήκεις.
Πηγή: 2310net