Περίπου 16.500 χιλιάδες αγανακτισμένοι μετά από πορεία στους δρόμους της Μαδρίτης ανακατέλαβαν ειρηνικά την Puerta del Sol[i].
Παρακάτω μεταφράζουμε μεγάλα αποσπάσματα από την παρουσίαση των στιγμών της ανακατάληψης από το roarmag.org. Αυτούσιο το κείμενο εδώ: http://roarmag.org/2011/08/the-sun-rises-indignados-reclaim-puerta-del-sol-from-police/
“Ο ήλιος ανατέλει: οι αγανακτισμένοι επανακαταλαμβάνουν την Puerta del Sol
Τέσσερις μέρες μετά την εκκένωση από την αστυνομία και μία μέρα μετά την χειρότερη αστυνομική βία από την αρχή των διαμαρτυριών, οι αγανακτισμένοι της Μαδρίτης επιστρέφουν στην πλατεία.
Υπήρχαν δάκρυα. Υπήρχαν χαμόγελα. Αλλά πάνω απ’όλα ήταν οι κραυγές της νίκης. Μετά από μία τετραήμερη αντιπαράθεση με την αστυνομία, που εκκένωσε την πλατεία την Τρίτη και ουσιαστικά την κατέλαβε από τότε, χιλιάδες αγανακτισμένων (16.500 χιλιάδες σύμφωνα με το #acampadasol) σήμερα το βράδυ ξαναπήραν πίσω την πλατεία, μετά από μία ακόμα μεγάλη πορεία από την Atocha.
“Ο ήλιος έχει ανατείλει!” φωνάζανε ενθουσιασμένοι οι διαδηλωτές, που μόλις 24 ώρες πριν είχαν ματώσει στην επίθεση των ΜΑΤ καθώς διαδήλωναν μπροστά στο υπουργείο Εσωτερικών. Σήμερα η διαδήλωση έκανε ακόμα μία συμβολική στάση μπροστά από το υπουργείο για να διαμαρτυρηθεί για την χτεσινή βία. Όταν τελικά ο κόσμος έφτασε στην Sol, μπαλόνια αφέθηκαν στον αέρα και οι συγκεντρωμένοι άρχισαν να αγκαλιάζονται μέσα σε μία ενθουσιαστική ατμόσφαιρα.
Πάνω απ’όλα η επανακατάληψη της Sol είναι μία απίστευτη νίκη της μη-βίας και απόδειξη του θάρρους και της αποφασιστικότητας των διαδηλωτών. Ενώ ήταν πάντα καθαρό ότι η εκκένωση της πλατείας θα στρέφονταν ενάντια σε αυτούς που την επιχείρησαν, κανείς δεν περίμενε την τόσο μεγάλη, αυθόρμητη, μαζική κινητοποίηση που κυριάρχησε πάνω στην αστυνομία και ακινητοποίησε το κέντρο της Μαδρίτης τις τελευταίες τέσσερις μέρες.
Η πανηγυρική ατμόσφαιρα και η ανατρεπτικότητα της μη βίας του κινήματος απόδειξαν για μια ακόμα φορά την στρατηγική υπεροχή τους στις καταπιεστικές τακτικές αυτών που βρίσκονται στην εξουσία. Η μη προβλεψιμότητα των αγανακτισμένων απλά δεν μπορεί κανείς να την καταπιέσει. Το αποκεντρωμένο, δικτυωμένο κίνημα λειτουργεί σαν την λερναία ύδρα: αν κόψεις ένα κεφάλι σύντομα θα έρθεις αντιμέτωπος με χιλιάδες θυμωμένα πρόσωπα στον δρόμο. Κατέλαβε την πλατεία του λαού και ο λαός θα καταλάβει όλους τους δρόμους.
Αυτό που είναι ενδιαφέρον, είναι πως η ισπανική αστυνομία με την αποχώρηση της από την πλατεία (χτες) το απόγευμα, στράφηκε κατ’ευθείαν ενάντια στην κυβερνητική διαταγή που τους υποχρέωνε “να μην αφήσουν, με κάθε κόστος, τους διαδηλωτές να γυρίσουν στην πλατεία”. …
Αμέσως με την επιστροφή τους στην πλατεία, γύρω στις 10μμ, οι αγανακτισμένοι συμβολικά έστησαν το πρώτο δοκάρι του νέου κέντρου πληροφοριών/ενημέρωσης. Του μόνιμου σημείου ενημέρωσης του κινήματος που είχε καταστραφεί από εργάτες του δήμου μετά την εκκένωση της Τρίτης. Το βράδυ πραγματοποιήθηκε μία μεγάλη λαϊκή συνέλευση στην πλατεία. Η συνέλευση τελείωσε στις 1.30 πμ χωρίς να πάρει απόφαση για τον θα κατασκηνώσουμε στην πλατεία ή όχι. Η επιλογή αυτή έτσι παραμένει προσωπική.
Δεν είναι καθαρή η από δω και μπρος αντίδραση των αρχών. Την Τρίτη έδιωξαν 90 άτομα από την πλατεία και την Παρασκευή είχαν 16500 πίσω. Έχουμε το ίδιο φαινόμενο-μπούμερανγκ που είδαμε στην γέννηση του κινήματος 15Μ (15 Μαϊου) και κατά την προσπάθεια εκκένωσης της Plaça de Catalunya στην Βαρκελώνη. Θα αφήσουν τους αγανακτισμένους να μείνουν τώρα που συνειδητοποιούν ότι οι προσπάθειες τους λειτουργούν εναντίον τους; Ή θα ξαναεπιχειρήσουν νέα εκκένωση; Μέρος της απάντησης εξαρτάται από το πόσοι θα αποφασίσουν να κατασκηνώσουν στην πλατεία.
Αλλά ανεξάρτητα από το τι θα ακολουθήσει, η αστυνομία πρέπει τώρα να αναγνωρίσει την αντοχή και την δύναμη αυτού του λαϊκού κινήματος. Οι τελευταίες τέσσερις μέρες ήταν μία καθαρή υπενθύμιση προς τις αρχές: Μην παίζεται με το συνταγματικό μας δικαίωμα στην συγκέντρωση, ειρηνική σύναξη και πολιτική συμμετοχή – και αν το κάνετε, κινδυνεύετε να μετατρέψετε μία απλή πλατεία σε ένα λαμπρό σύμβολο αντίστασης. Ο κόσμος έχει ξεσηκωθεί. Και θα αντισταθεί ειρηνικά μέχρι τέλους.
Ο ήλιος έχει ανατείλει. Ο λαός δάκρυζε. Η πλατεία είναι δική μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου