Η Κύπρος οδεύει προς το μνημόνιο. Ισπανοί και Ιταλοί αντέδρασαν και "έπεσαν στα μαλακά" των 150 δις. Για να διατηρηθεί η ηγεμονία των τραπεζιτών. Αγόρασαν λίγο χρόνο. (Για την Κύπρο και την προδοσία των "εθνικιστών", θα σας μιλήσω, σύντομα, με τον τρόπο που μου τάπε, ένας απλός στρατιώτης, καταδρομέας την ημέρα της εισβολής. "Κάτσε να σε κεράσω", μούπε χτές. "Να σου πως να τα γράψεις, όπως τα έζησα").
Υπουργείο Οικονομικών της Βαυαρίας: «Η Ελλάδα δεν θέλει και δεν μπορεί να τα καταφέρει» υπογραμμίζει ο Γερμανός πολιτικός, εκτιμώντας ότι η Ελλάδα είναι οικονομικά κατεστραμμένη και πως δεν μπορεί να κάνει μια νέα αρχή εντός του ευρώ. Ενδεχόμενη έξοδος της χώρας από την νομισματική ένωση δεν θα ζημίωνε πλέον τις υπόλοιπες χώρες της ευρωζώνης, όπως λέει, τονίζοντας ότι ο κίνδυνος είναι «ελέγξιμος».
Ο καθηγητής του Harvard, Kenneth Rogoff, δηλώνει στο Bloomberg πως ''η Ελλάδα θα δυσκολευθεί να πετύχει τους στόχους της και πιθανότατα θα χρεοκοπήσει''.
Τσίπρας στο συνέδριο του Economist: Nα ακυρωθεί το μνημόνιο σε συνεννόηση με τους εταίρους. ...Σε συνεννόηση. "Συνεννοηθήκαμε".
Χορστ Ράιχενμπαχ, επικεφαλής της Ομάδας Δράσης στην Ελλάδα: «η κατάσταση είναι κρίσιμη» συμπληρώνοντας ότι «είναι πολύ δύσκολο να βελτιωθεί η κατάσταση της ελληνικής οικονομίας ακόμη και με αυτές τις μεταρρυθμίσεις εάν δεν υπάρξει σωστή διαχείριση στα οικονομικά».
Τι να πει, αφού πληρώνεται για να "μας σώσει"; Λέει, να δώσουμε, εκτός από τα χρυσαφικά και τον εξοπλισμό της κουζίνας. Θα μας μαγειρεύουν σε συσσίτια.
Μερικά εκατομμύρια έλληνες λαμβάνουν εκκαθαριστικά εφορίας. Ο αριθμός των χρεωστών και τα ποσά των χρεών θα αυξηθούν.
Ποιος κυβερνά; Με την ψήφο μας, "αυτοί που θα ελαφρύνουν τους χαμηλόμισθους". Προφανώς, από τα λίγα κέρματα που έχουν στις τσέπες τους κι αν δεν έχουν, από το σπίτι και το χωράφι τους. Για να τα δώσουν στις δανειστές.
Έχουμε επαινέσει τη μεγαλοφυία του λαού, σε στιγμές κρίσης και τραγωδίας. Μόνο, που απαιτείται συνέπεια και συνέχεια. Δύσκολο με τόση παραπληροφόρηση και με τους πολιτικούς σε ρόλους προδοσίας. Το ξέρουμε πως είναι δύσκολος ο δρόμος της αρετής και του μεγαλείου των λαών. Αλλά η προσπάθεια των κινημάτων πρέπει να συνεχιστεί: "Θέλουμε (άμεση) δημοκρατία, τώρα". "Θέλουμε το χρήμα να πάψει να είναι ιδιοκτησία λίγων τραπεζιτών". Τότε, που είμασταν όλοι μαζί. Μόλις πέρυσι. Να το συνεχίσουμε.
Καθήμενοι και κοιτώντας, χάνουμε το τραίνο, το παρόν, το μέλλον, τη ζωή.
Odyssey, είναι η υπογραφή. Με τον τρόπο του Ομήρου, η απάντηση στο "τώρα, τι κάνουμε;"
ΥΓ: Για όσα συμβαίνουν στο νησί μου, έχω απευθυνθεί στη Julia, ως την "καταλληλότερη".
Ας ονειρευτούμε, εμπράχτως, φτιάχνοντας όμορφους δρόμους. Δικούς μας δρόμους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου