Από την Βέρα Ντίκεϋ
Σε μια δύσκολη στιγμή θα ήσουν Καλός Σαμαρείτης ή Τάγμα Εφόδου; Κρύβεις στην καρδιά σου ένα αδίστακτο κτήνος που ζητάει ευκαιρία να ελευθερωθεί; Περιμένεις κρυφά την στιγμή να σου δώσουν διαταγή να αρχίζεις να καθαρίζεις κόσμο να ξεβρωμίσει ο τόπος; Ποτέ δεν ξέρεις! Μάλλον, ποτέ δεν ήξερες. Τώρα μπορείς να μάθεις. Κάνε το αξιόπιστο τεστ και θα καταλάβεις την πραγματική σου φύση. Μην καταπιέζεσαι άλλο. Η αλήθεια ελευθερώνει. Απάντησε με ειλικρίνεια τις ερωτήσεις και μετά δες τι σημαίνουν οι απαντήσεις σου! Γράψε μας αν θες τα αποτελέσματα. Είναι δύσκολοι καιροί, πρέπει να γνωριζόμαστε.
Ξέρεις για την προσφυγική κρίση. Αν δεν ξέρεις, δεν διαβάζεις και αυτό εδώ. Ποια αντίδραση σε εκφράζει;
-Α. Είναι οργανωμένο σχέδιο να γεμίσουμε ισλαμοφασίστες. Αυτές οι φωτογραφίες με τον μικρό Αϊλάν που δήθεν πνίγηκε στην Μυτιλήνη (ή την Λέσβο) είναι στημένες, δεν έχω δει ποτέ παιδιά και γυναίκες στους δήθεν πρόσφυγες, όλο κάτι νταβραντισμένοι ετοιμοπόλεμοι που θα μας σφάξουν έρχονται.
-Β. Εντάξει, υπάρχει πρόβλημα, αλλά εμείς θα το λύσουμε; Εμείς δεν έχουμε να φάμε, όλους αυτούς πού θα τους βάλουμε, να βγει κάποιος να μας πει.
-Γ. Έχω συνταραχτεί. Βλέπω τις φωτογραφίες στο ίντερνετ και μου μαυρίζει η ψυχή. Άνθρωποι είναι επιτέλους και οι πρόσφυγες.
Διαβάζεις για τις άθλιες συνθήκες των φυλακών και κουβεντιάζεις το θέμα με τους φίλους σου. Εσύ είσαι που θα πεις:
-Α. Μωρέ τους έχουμε και τους ταΐζουμε, κάνουν και τους νταήδες. Μια μπόμπα σε κάθε φυλακή και τελειώσαμε. Καταργήσαμε την θανατική ποινή, τι περιμένεις;
-Β. Δεν είπαμε να τους σκοτώσουν κιόλας. Και δεν είμαι υπέρ των βασανιστηρίων, το ξεκαθαρίζω. Αλλά φυλακή αυτό δεν είναι; Τι περίμεναν, ότι θα κλέψουν και θα σκοτώσουν και θα τους έχουμε στα πούπουλα;
-Γ. Δεν το είδα καθόλου το θέμα, το κλείνω γιατί δεν αντέχω. Ανατριχιάζω όταν σκέφτομαι ότι μπορεί να πάω φυλακή. Κάπου θα έχουν δίκιο οι φυλακισμένοι, πρέπει κάτι να γίνει.
Όταν διάβασες για το παιδί που σκοτώθηκε πηδώντας από το λεωφορείο γιατί δεν είχε εισιτήριο και τον λιντσάρισε ο ελεγκτής εσύ σκέφτηκες:
-Α. Δεν κατάλαβα, εγώ κορόιδο είμαι που πληρώνω; Ουσιαστικά πληρώνω και των τζαμπατζήδων, υπάρχει στο εισιτήριο αύξηση γιατί πρέπει να καλυφθούν και οι τζαμπατζήδες.
-Β. Ε εντάξει, τεράστια υπερβολή του ελεγκτή. Έπρεπε να βρει έναν τρόπο να το λύσει το θέμα χωρίς να φτάσει στα άκρα. Αλλά μωρέ, πρέπει κι αυτό το δόλιο να είχε ψυχολογικά προβλήματα μάλλον, κανονικός άνθρωπος δεν πηδάει από λεωφορείο εν κινήσει…
-Γ. Έχω τρελαθεί. Δεν το χωράει ο νους μου, το έφαγαν το παιδάκι. Θα κάνω κοινοποίηση, δεν παίζει να το αφήσω να περάσει έτσι.
Μαθαίνεις ότι ένας φίλος σου περνάει πολύ δύσκολα γιατί τον τσίμπησε η δαγκάνα της κρίσης. Αυθόρμητα σκέφτεσαι:
-Α. Γι’ αυτό την γουστάρω την κρίση. Έκανες τον καμπόσο όσο είχες λεφτά. Να σε δω τώρα να σέρνεσαι. Υπάρχει θεός τελικά.
-Β. Δεν το περίμενα με τίποτα. Τελικά δεν έχει πάτο το βαρέλι, θα μας ξεκάνουν όλους. Τέρμα τα δανεικά και οι απλοχεριές, γιατί δεν μας βλέπω καλά. Να κρατήσω για τις δύσκολες.
-Γ. Αδιανόητο! Πολύ κρίμα τον άνθρωπο. Πώς θα τα βγάλει τώρα πέρα, έχει και δυο παιδιά. Δεν ξέρω, δεν μπορώ να συνέλθω.
Περνάς με τον προαστιακό από τους καταυλισμούς των Ρομά που κατακλύζονται από την βροχή. Λες στον διπλανό σου:
-Α. Κοίτα τους, σαν τα ζώα. Δεν θα γίνουν άνθρωποι ποτέ. Έτσι τους αρέσει να ζουν, τους δίνουν σπίτια και δεν τα παίρνουν. Κι έχουν ΤΑ λεφτά, μην τους βλέπεις έτσι μέσα στις λάσπες, ντεκόρ είναι αυτό. Πουλάνε ναρκωτικά αυτοί κι έχουν.
-Β. Αυτό τώρα είναι θέαμα; Υπάρχει κυβέρνηση; Υπάρχει Ευρωπαϊκή Ένωση; Πού είναι οι ΜΚΟ που παίρνουν ένα σκασμό λεφτά να κάνουν κάτι, να τους μαζέψουν;
-Γ. Πω – πω τραγωδία… Είναι πολύ κρίμα, οι τσιγγανοπούλες είναι κούκλες, τις έχω δει να χορεύουν. Αλλά είναι και η φυλή τους που τον αγαπάει τον δρόμο, έχετε δει τον Καιρό των Τσιγγάνων;
Περνάς από την Πλατεία Κουμουνδούρου και βλέπεις ανθρώπους να απαγκιάζουν στις γωνίες με μια κουβέρτα, μέσα στο κρύο. Προσπερνάς και σκέφτεσαι:
-Α. Ε άει στον κόρακα πια. Ψόφο. Κάθε βήμα και ζητιάνος, κάθε γωνιά και άστεγος. Ένα καλό ξεβρώμισμα θέλει η Αθήνα. Μωρέ πότε θα γίνει το ντου από τα παιδιά και δεν θα μείνει ρουθούνι…
-Β. Πώς έχουμε καταντήσει έτσι Θεέ μου; Τι όμορφη πόλη που ήταν κάποτε η Αθήνα, εδώ όλο αρχοντικά είχε. Δεν έχει τέλος η κατρακύλα μας, δεν υπάρχει κράτος.
-Γ. Δεν μπορώ άλλο. Όλος αυτός ο πόνος δεν αντέχεται. Να γυρίσω να του δώσω ένα δίευρω; Αλλά θα μου πεις, θα σωθεί μ’ ένα δίευρω; Θα τον προσβάλω μόνο, δεν του λύνω το πρόβλημα.
Απάντησες ειλικρινά; Ωραία. Δες τι σημαίνουν οι απαντήσεις σου στον πίνακα απανθρωπιάς.
Είτε πιο πολλά Α, είτε πιο πολλά Β είτε πιο πολλά Γ είσαι μια χαρά απάνθρωπος. Απλά:
Αν έχεις πιο πολλά Α το ξέρεις ότι είσαι απάνθρωπος και θεωρείς ότι η απανθρωπιά είναι δείγμα του ανθρώπου. Αντιφατικό, αλλά δεν σε νοιάζει γιατί δεν ξέρεις την λέξη.
Αν έχεις πιο πολλά Β είσαι απάνθρωπος και είσαι και ύπουλος. Λίγο να δυσκολέψουν τα πράγματα παραπάνω πείθεσαι άνετα ότι ένα πογκρόμ είναι σκληρό, αλλά έτσι πάει ο κόσμος, δεν περνάει από το χέρι σου να το σταματήσεις.
Αν έχεις πιο πολλά Γ είσαι απάνθρωπος και τα έχεις και καλά με τον εαυτό σου. Δεν κάνεις τίποτα για κανέναν, αλλά στεναχωριέσαι πολύ. Και θεωρείς ότι πρέπει να σου αναγνωρίσουν την ευαισθησία σου.
Ποια είναι η σωστή απάντηση;
Η Δέλτα είναι η σωστή απάντηση, που δεν υπάρχει στο κείμενο, γιατί οι σωστές απαντήσεις δεν γράφονται σε κείμενα. Γράφονται στον δρόμο με αλληλεγγύη χωρίς όρους και άνω τελείες. Οι σωστές απαντήσεις δίνονται χέρι το χέρι, ζεστό ψωμί.
Υστερόγραφο
Άλλα ήθελα να γράψω και άλλα έγραψα. Το τεστ απανθρωπιάς αφιερώνεται στον τιτάνα της απανθρωπιάς που το ενέπνευσε, στον υπάλληλο της δομής φιλοξενίας που πέταξε στο κρύο τους άστεγους γιατί τέλειωσε η βάρδια του κι έπρεπε να σχολάσει. Το τερμάτισε και κράτησε έναν καθρέφτη προδοτικό απέναντί μας να δούμε τα μούτρα μας. Μη γελιόμαστε, έχει πολλή λάσπη η ανθρώπινη ψυχή.
*Η Βέρα Ντίκεϋ είναι συγγραφέας. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Σπούδασε θέατρο και κινηματογράφο στην Καλλιτεχνική Εταιρία Αθηνών. Έχουν εκδοθεί πάνω από 20 βιβλία της με θέμα την Αρκαδία κάτω από την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού.
http://fragilemag.gr/vera-test/!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου