Ποιος αλήθεια θέλει ή δε θέλει να θυμάται εκείνο το δημοψήφισμα;

Παναγιώτης Μαυροειδής

Αν το ΝΑΙ ή ΌΧΙ έκρινε την «ευρωπαϊκή προοπτική»σύμφωνα με την κινδυνολογία του αστικού κόσμου και των κάθε λογής «ΜΕΝΟΥΜΕ ΕΥΡΩΠΗ», σήμερα που η ήττα του ΟΧΙ είναι γεγονός, πως και δεν γιορτάζουν άραγε οι «νικητές»; Τόσο εύκολα προσπερνούν μια επέτειο «εθνικής σωτηρίας» ή/και «αποφυγής της εθνικής συντριβής»;

Ο Γιάννης Πανούσης μεσολαβητής νέας συγκυβέρνησης αυτή τη φορά ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ

Γρηγόρης Δ. Κλαδούχος 

1. ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ ΤΟΥ ΠΑΛΙΟΥ ΚΑΙ ΑΘΩΩΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ
Οι «πολιτικοί» μετρούν τις συνέπειες του λόγου τους. Οι διανοούμενοι θέλουν να έχουν ελευθερία έκφρασης στοχασμού. Χρησιμοποιούν το επιστημονικό, καλλιτεχνικό κύρος τους πολλές φορές ως εφόδιο κύρους των πολιτικών απόψεών τους.

Ο καθηγητής εγκληματολογίας κ. Γιάννης Πανούσης έχει διαμορφώσει μία εικόνα πολλαπλών πολιτικών εφαρμογών. Έχει την ικανότητα προσφοράς στον πλουραλισμό της ζήτησης. Αλλά, όπως για τον καθένα, η γενική

Σύνοδος των G20: Η συμμορία συνεδριάζει πάλι...

του Τάκη Κυπραίου

Η σύνοδος των 20 πλουσιότερων κρατών έχει υποκαταστήσει τον ΟΗΕ, μεταφέροντας διεθνείς συλλογικές αποφάσεις στους κόλπους των ανεπτυγμένων καπιταλιστικών κρατών.
Ο Ζαν Ζιγκλέρ είναι μέλος του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Είναι Ελβετός καθηγητής κοινωνιολογίας στα πανεπιστήμια της Γενεύης και της Σορβόννης, καθώς επίσης ειδικός σύμβουλος για θέματα Τρίτου Κόσμου στον ΟΗΕ και επί δεκαετίες βουλευτής στο Ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο της Ελβετίας.

Πού πήγαν οι ρατσιστές της Βρετανίας;

Του Άινταν Ο’ Μπράιαν -- Δουβλίνο·

Πριν από ένα χρόνο, η Βρετανία ψήφισε υπέρ της εξόδου από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Πολλοί προοδευτικοί δεν μπορούσαν να καταλάβουν το γιατί. Διαπόμπευσαν τους Βρετανούς – ιδίως την εργατική τάξη της Αγγλίας και της Ουαλίας. Διέσυραν εκείνους που είχαν την τόλμη να απορρίψουν τις Βρυξέλλες. Όποιος ήθελε την αποχώρηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση θεωρήθηκε ρατσιστής, άνθρωπος των σπηλαίων, παράλογος εθνικιστής ακόμη και τρελός μεθύστακας.
Σήμερα όμως, ακριβώς ένα χρόνο αργότερα, μετά από την εκλογική επίδοση του Τζέρεμι Κόρμπιν

Αζίζ Νεσίν: Πάθος για ελευθερία

Ο Αζίζ Νεσίν ήταν Τούρκος σατιρικός συγγραφέας και πολιτικός ακτιβιστής. Ένας από τους πιο γνωστούς λογοτέχνες της Τουρκίας διεθνώς κι ένα από τα πιο φωτεινά μυαλά της γειτονικής χώρας.

Φιλολογικό ψευδώνυμο του Μεχμέτ Νουσρέτ Νεσίν (Αζίζ ήταν το όνομα του πατέρα του). Γεννήθηκε στη Χάλκη της Κωνσταντινούπολης στις 20 Δεκεμβρίου του 1915. Ο Αζίζ Νεσίν με πολλά προβλήματα υγείας άφησε την τελευταία του πνοή στις 6 Ιουλίου 1995.
Ο ποιητής τίμησε το ποίημά του “Σώπα, μη μιλάς” αφιερώνοντας τη ζωή και το έργο του σε μια ανειρήνευτη σύγκρουση με τις εκάστοτε δικτατορικές εναλλαγές της

Λαφαζάνης: Συνωμότες πραξικοπηματίες οι Αλ. Τσίπρας και Π. Παυλόπουλος. Κατέλυσαν το Σύνταγμα για να μετατρέψουν σε ”ΝΑΙ” το ”ΟΧΙ” της 5ης Ιουλίου

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΠΑΝ. ΛΑΦΑΖΑΝΗ ΓΙΑ ΤΗΝ 2η ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΟΥ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ ΤΗΣ 5ης ΙΟΥΛΗ 2015
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ ΚΑΙ ΠΡ. ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ, ΚΥΝΙΚΟΙ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΙEΣ, ΚΑΤΕΛΥΣΑΝ ΩΣ ΚΟΙΝΟΙ ΣΥΝΩΜΟΤΕΣ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΚΑΙ ΤΗ ΛΑΪΚΗ ΕΤΥΜΗΓΟΡΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΕΤΑΤΡΕΨΟΥΝ ΤΟ ”ΟΧΙ” ΣΕ ”ΝΑΙ”
ΒΑΡΥΤΑΤΕΣ ΚΑΙ ΑΠΑΡΑΓΡΑΠΤΕΣ ΟΙ ΠΟΝΙΚΕΣ ΕΥΘΥΝΕΣ ΤΟΥΣ
PLAN B ΩΣ ΕΞΟΔΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΡΩ ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΕ ΠΟΤΕ. ΤΑ ΠΕΡΙ ”ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΥ ΝΟΜΙΣΜΑΤΟΣ”, ΠΟΥ ΓΡΑΦΟΝΤΑΙ, ΕΙΝΑΙ ΦΑΙΔΡΟΤΗΤΕΣ

ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΟΧΙ

Δύο χρόνια μετά το ιστορικό δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου 2015, οι συνέπειες της προδοσίας του συγκλονιστικού ΟΧΙ των εργαζομένων και της νεολαίας από τον Αλέξη Τσίπρα, την υπ’ αυτόν ηγετική ομάδα και το στελεχικό κορμό της προεδρικής πτέρυγας του ΣΥΡΙΖΑ στοιχειώνουν τις εξελίξεις.
Οι έωλες δι­καιο­λο­γί­ες και προ­φά­σεις εν αμαρ­τί­αις για την προ­δο­σία του ΟΧΙ και τη μνη­μο­νια­κή στρο­φή και εξαλ­λα­γή έχουν δια­λυ­θεί από την αμεί­λι­κτη πο­ρεία των γε­γο­νό­των. Ύστε­ρα από δύο αξιο­λο­γή­σεις του τρί­του μνη­μο­νια­κού προ­γράμ­μα­τος, που ψη­φί­στη­κε τον

O εμβληματικός δημιουργός του 20ου αιώνα Ζαν Κοκτό

Εικαστικός, ποιητής, μυθιστοριογράφος, θεατρικός συγγραφέας, σκηνοθέτης ο Ζαν Κοκτό γεννήθηκε στις 5 Ιουλίου 1889 και με την παρουσία του σφράγισε την καλλιτεχνική δημιουργία της εποχής του, πολύπλευρα και επιβλητικά, συμμετέχοντας ενεργά στα κινήματα της εποχής του. Ποιητής, μυθιστοριογράφος, θεατρικός συγγραφέας, ζωγράφος και σκηνοθέτης του κινηματογράφου.'Ενας από τους πιο πολυσχιδείς καλλιτέχνες του μεσοπολέμου. 

Κείμενο υπογραφών: Το «ΟΧΙ» του δημοψηφίσματος της 5ης Ιουλίου πιο επίκαιρο και ζωντανό από ποτέ

Την Τετάρτη, 5 Ιουλίου, κλείνουν δυο χρόνια από το ιστορικό δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου.
Η επέτειος του μεγάλου ΟΧΙ, του 62% του ελληνικού λαού στη μνημονιακή υποδούλωση της χώρας, στα μνημόνια της φτωχοποίησης και της καταστροφής καθώς και στις δανειακές συμβάσεις της ταπεινωτικής επιτροπείας από τους δανειστές.
Το ΟΧΙ αυτό, παρότι, με πλήρη παραβίαση του Συντάγματος και πραξικοπηματικά, προδόθηκε από την ηγεσία του μεταλλαγμένου,

Να θέσουμε ένα τέλος στα αθέμιτα ιδιωτικά και δημόσια χρέη

του Eric Toussaint

Κείμενο που παρουσιάστηκε στο 5ο θερινό Πανεπιστήμιο της CADTM Ευρώπης κατά την ολομέλεια έναρξης, στις 30 Ιουνίου 2017 στο Wépion (Namur) του Βελγίου.

Ο στόχος είναι να πολεμήσουμε ένα καπιταλιστικό σύστημα που λεηλατεί την Φύση.
Πρέπει να πολεμήσουμε το καπιταλιστικό σύστημα που, δυο αιώνες μετά την λεγόμενη βιομηχανική επανάσταση, έχει συσσωρεύσει στην ατμόσφαιρα όσα προκαλούν την υπερθέρμανση του πλανήτη.

Οι γυναίκες του 1917

Megan Trudell | μετάφραση Κατερίνα Σεργίδου αναδημοσίευση από The Women of 1917/Jacobin

Η Megan Trudell έχει ασχοληθεί με την περίοδο του Α΄ παγκοσμίου πολέμου και τη Ρώσικη Επανάσταση. Αυτή την περίοδο κάνει έρευνα για το 1919 στην Ιταλία.
Την πα­γκό­σμια μέρα εορ­τα­σμού της γυ­ναί­κας, το 1917, οι ερ­γά­τριες της υφα­ντουρ­γί­ας στην πε­ρι­φέ­ρεια Βί­μποργκ του Πέ­τρο­γκραντ, ξε­κί­νη­σαν απερ­γία, πα­ρά­τη­σαν τα ερ­γο­στά­σια και κατά εκα­το­ντά­δες πή­γαι­ναν από ερ­γο­στά­σιο σε

Εκδήλωση ΛΑ.Ε Κορινθίας: Ομιλητές – Αλ. Αλαβάνος, Δεσ. Σπανού -Τετάρτη 5/7, SF Lounge Bar, 19:30 Όσες και όσοι αγωνιζόμαστε για απελευθέρωση από την Ευρωζώνη είμαστε περήφανοι. Και να το δείχνουμε

του Αλέκου Αλαβάνου

Είναι τιμή μου που κλήθηκα να πω δυο κουβέντες στην παρουσίαση του βιβλίου των Καλτσώνη, Μαριόλη, Παπουλή «Μετωπικό Πρόγραμμα Δι-Εξόδου από την Κρίση».. Θα ήθελα απλά να τονίσω πέντε σημεία.

1.Εμείς έχουμε πρόγραμμα, αυτοί είναι τσιράκια

Καμία πολιτική δύναμη από αυτές που είναι στο κοινοβούλιο και έχουν δεχτεί τον ρόλο της μαριονέτας των ξένων – ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ, ΝΔ, ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ, ΠΟΤΑΜΙ, ΛΕΒΕΝΤΗΣ- δεν έχει το δικό της, στοιχειώδες έστω, πρόγραμμα επιβίωσης και ανασυγκρότησης της χώρας. Ούτε μία σελίδα. Το μόνο που κάνουνε είναι να μεταφράζουν από τα αγγλικά τις εντολές που τους έρχονται από τις Βρυξέλλες και το Βερολίνο και να τις περνάνε στα γρήγορα από την δήθεν Βουλή.
Ακόμη και η Τρόικα δεν έχει ένα συγκροτημένο πρόγραμμα, παρά μόνο μία αρχή: να γκρεμίζει με βαναυσότητα κάθε κατάκτηση του κόσμου της εργασίας στην χώρας μας. Από την αρχή της κρίσης μέχρι το τέλος της κρίσης.

Τζουζέπε Γκαριμπάλντι: Ο Τσε Γκεβάρα του 19ου αιώνα

του Τομ ΜπίανΟ Τζουζέπε Γκαριμπάλντι (4 Ιουλίου 1807 – 2 Ιουνίου 1882) ήταν ο εθνικός ήρωας ο οποίος ηγήθηκε του κινήματος που ένωσε την Ιταλία στα μέσα του 19ου αιώνα. Η Ιταλία έγινε ενιαίο κράτος μόνο στα χρόνια μεταξύ 1859 και 1871. Πριν, ήταν ένα μωσαϊκό από διαφορετικά κράτη.
“Εμείς οι Ιταλοί λατρεύουμε τον Γκαριμπάλντι, από την κούνια μάς μαθαίνουν να τον θαυμάζουμε”, έγραφε ο μεγάλος ιταλός μαρξιστής Αντόνιο Γκράμσι. “Αν κάποιος ρωτήσει ιταλούς νέους σε ποιον θα ήθελαν να μοιάσουν, η συντριπτική πλειονότητα σχεδόν σίγουρα

Manu Chao: Οι μελωδίες μας στο πλευρό της Ηριάννας

Ακόμα μία προσωπικότητα τάσσεται στο πλευρό της Ηριάννας, της κοπέλας που βρίσκεται στη φυλακή με κάθειρξη 13 ετών για τρομοκρατία με εξαιρετικά αμφίβολα στοιχεία, με τον Manu Chao να παίρνει θέση, και περισσότερους από 20 Έλληνες μουσικούς και συγκροτήματα να συνυπογράφουν την παρέμβασή του

το κείμενο του Manu Chao:
«Η Ηριάννα, όπως λίγο πολύ πλέον όλοι ξέρετε, φυλακίστηκε για 13 χρόνια με αμφιλεγόμενο μερικό δείγμα dna και τη σχέση της με

Από τη «Δίκη» του Κάφκα στο σήμερα

Γράφει ο Θανάσης Μπαντές

O Φραντς Κάφκα (Franz Kafka, 3 Ιουλίου 1883 – 3 Ιουνίου 1924) ήταν ένας από τους πιο σημαντικούς λογοτέχνες του 20ού αιώνα. Εβραϊκής καταγωγής, έζησε στη σημερινή Τσεχία και έγραψε όλα τα βιβλία του στη γερμανική γλώσσα.

Η «Δίκη» του Κάφκα είναι ίσως το βαθύτερο πολιτικό μυθιστόρημα της παγκόσμιας λογοτεχνικής παραγωγής. Ο Κ. κατηγορείται τελείως παράλογα από τους ανθρώπους του κράτους για ένα αδίκημα που δεν διευκρινίζεται ποτέ. Άνθρωποι της αστυνομίας εισβάλλουν στο σπίτι του, τον απειλούν, τον αναστατώνουν, τον οδηγούν στο τμήμα και τελικά του ανακοινώνουν ότι θα δικαστεί κι ότι πρέπει να βρει έναν καλό δικηγόρο. Ο Κ. εντελώς ανίσχυρος μπροστά στον ακατανόητο κυκεώνα απευθύνεται σ’ έναν καταξιωμένο δικηγόρο. Προσπαθεί να μάθει για τι πράγμα κατηγορείται. Ο δικηγόρος αναλαμβάνει να ξεκαθαρίσει το κουβάρι, προβαίνει στις απαραίτητες ενέργειες, αλλά τελικά αδυνατεί να βοηθήσει τον Κ. Βρισκόμαστε μπροστά στον σκοτεινό, καφκικό κόσμο του παραλόγου, όπου όλα κινούνται αποκλειστικά στα πλαίσια του ακατανόητου. Μπροστά σε απροσπέλαστα βουνά γραφειοκρατίας και απροσδιόριστους κρατικούς

Τιμωρός Καιρός

Η Ηώς στην Ελληνική Μυθολογία είναι η θεότητα-πρόδρομος του Ήλιου, στον οποίο άνοιγε κάθε αυγή την "Θύρα της Ανατολής".

του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη

Υπάρχουν στον κόσμο τούτο κρυμμένοι νόμοι σκληροί και απαραβίαστοι: ότι το κακό πάντα στην αρχή επικρατεί, μα πάντα στο τέλος νικιέται. Η ελευθερία δεν δωρίζεται, αντίθετα, με αίμα καταχτιέται. Ανυπόταχτη, ασυμβίβαστη δρασκελάει τις φοβισμένες χώρες και πηγαίνει στους γενναίους λαούς που την καλούν.

Ο Γκράμσι και η Ρώσικη Επανάσταση

Alvaro Bianchi και Daniela Mussi | μετάφραση Πέτρος Ψαρρέας
αναδημοσίευση από Gramsci and the Russian Revolution/Jacobin 

Rproject | Resist | Reclaim | Revolt

Τι σκεφτόταν ο νεαρός Αντόνιο Γκράμσι για τη Ρώσικη Επανάσταση; Ο Alvaro Bianchi είναι καθηγητής στο τμήμα πολιτικών επιστημών του Κρατικού Πανεπιστημίου της Καμπίνας (Unicamp). Είναι, επίσης, συγγραφέας του O Laboratório De Gramsci (Almeda, 2008) και συντάκτης του Blog Junho. Η Daniela Mussi είναι μετα-διδακτορική ερευνήτρια στο Πανεπιστήμιο

Κάλεσμα σε Παμπελοποννησιακή κινητοποίηση από την Ομοσπονδία Αγροτικών Συλλόγων Περιφέρειας Πελοποννήσου στην Τρίπολη τη Δευτέρα 3 Ιούλη

Κάλεσμα μαζικής συμμετοχής στην Παμπελοποννησιακή κινητοποίηση των μικρομεσαίων αγροτών και κτηνοτρόφων που διοργανώνει στην Τρίπολη, τη Δευτέρα 3 Ιούλη, απευθύνει η Ομοσπονδία Αγροτικών Συλλόγων Περιφέρειας Πελοποννήσου (ΟΑΣΠΠ).
Παράλληλα η ΟΑΣΠΠ καλεί όλους τους Αγροτικούς και Κτηνοτροφικούς Συλλόγους της Περιφέρειας Πελοποννήσου, να προχωρήσουν σε συνεδρίαση των ΔΣ για να πάρουν απόφαση, για κατά τόπους κινητοποιήσεις τη Δευτέρα 26 Ιούνη.

ΜΕ ΑΓΑΠΗ ΓΚΟΛΦΩ

Παρωδία μετά μουσικής από την εφηβική σκηνή του Συλλόγου μας.

Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη ΟΝΕΙΡΟ ΣΤΟ ΚΥΜΑ

Ήμην πτωχόν βοσκόπουλον εις τα όρη. Δεκαοκτώ ετών, και δεν ήξευρα ακόμη άλφα. Χωρίς να το ηξεύρω, ήμην ευτυχής. Την τελευταίαν φοράν οπού εγεύθην την ευτυχίαν ήτον το θέρος εκείνο του έτους 187... Ήμην ωραίος έφηβος, κ' έβλεπα το πρωίμως στρυφνόν, ηλιοκαές πρόσωπον μου να γυαλίζεται εις τα ρυάκια και τας βρύσεις, κ' εγύμναζα το ευλύγιστον, υψηλόν ανάστημα μου ανά τους βράχους και τα βουνά.

Τον χειμώνα που ήρχισ' ευθύς κατόπιν μ' επήρε πλησίον του ο γηραιός πάτερ Σισώης, ή Σισώνης, καθώς τον ωνόμαζον οι χωρικοί μας, και μ' έμαθε γράμματα. Ήτον πρώην διδάσκαλος, και μέχρι τέλους τον προσηγόρευον όλοι εις την κλητικήν “δάσκαλε”. Εις τους χρόνους της Επαναστάσεως ήτον μοναχός και διάκονος. Είτα ηγάπησε μίαν Τουρκοπούλαν, καθώς έλεγαν, την έκλεψεν, από ένα χαρέμι της Σμύρνης, την εβάπτισε και την

Από θεσμός της Δικαιοσύνης σε δικαιοσύνη των «θεσμών»

Αναδημοσίευση από το ThePressProject άρθρο του Θάνου Καμήλαλη 

Λίγες μέρες μετά το «βέτο» μερίδας των δανειστών στην καταβολή της δόσης προς την Ελλάδα εάν «δεν επιλυθεί το ζήτημα» των διώξεων συμβούλων του ΤΑΙΠΕΔ και ώρες μόνο μετά τον εκβιασμό του αντιπροέδρου της Κομισιόν, Ντομπρόφσκις για το θέμα, ο Άρειος Πάγος αναίρεσε το βούλευμα που παρέπεμπε τα στελέχη του ΤΑΙΠΕΔ σε δίκη για την υπόθεση των 28 ακινήτων. Ίσως να πρόκειται για... σύμπτωση.

Ο «αιρετικός» κι αγαπημένος Έρνεστ Χέμινγουεϊ

Ο Έρνεστ Χεμινγουέι στις 2 Ιουλίου αυτοπυροβολήθηκε στο σπίτι του στο Αϊντάχο, γεννήθηκε στις 21 Ιουλίου 1899, σ’ ένα προάστιο του Σικάγο κι απ’ όταν ακόμα φοιτούσε στο λύκειο, έδειξε την ικανότητά του στο γράψιμο. Η συνέντευξη που ακολουθεί δημοσιεύτηκε το Σεπτέμβριο του 1958, στο περιοδικό Argosy και δόθηκε στον Ρόμπερτ Μίλτον Μάχλιν, Αμερικανό δημοσιογράφο που σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Μπράουν και στη παρισινή Σορβόννη. Υπήρξε διευθυντής του περιοδικού People το διάστημα 1958 - 1960 κι έκτοτε διευθυντής του Argosy. Έγραψε το «Αναζητώντας τον Μάικλ Ροκφέλερ» (1972) που μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο και το «Η προσωπική κόλαση του Χέμινγουεϊ» (1962). Το 1976 βραβεύτηκε με το ειδικό βραβείο Mistery Writers.

Στα 1917, πήγε στο Κάνσας κι εργάστηκε ως δημοσιογράφος σε μια εφημερίδα. Ο καημός του ήταν ότι δεν μπορούσε να καταταγεί στον στρατό, εξαιτίας ενός ελαττώματος στο μάτι.  Παρ’ όλ’ αυτά, κατόρθωσε να γίνει

Kώστας Λαπαβίτσας: Τρεις τράπεζες, δύο χώρες, μία Τραπεζική Οδηγία

Δύο ιταλικές τράπεζες, μια Τραπεζική Οδηγία
Στις 23 Ιουνίου 2017 η ΕΚΤ ανακοίνωσε ότι δύο ιταλικές τράπεζες, η Βένετο Μπάνκα και η Μπάνκα Ποπολάρε ντι Βιτσέντζα, ήταν στα πρόθυρα της κατάρρευσης λόγω κεφαλαιακής ανεπάρκειας. Το Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης (ΕΣΕ), δηλαδή ο ευρωπαϊκός μηχανισμός εξυγίανσης τραπεζών που ιδρύθηκε μετά την κρίση της Ευρωζώνης, αποφάνθηκε ότι οι δυο τράπεζες δεν ικανοποιούν τους όρους «εξυγίανσης», όπως αυτοί ορίζονται από την Τραπεζική Οδηγία της ΕΕ του 2014, τον θεμέλιο

Στην Κομισιόν η υπόθεση της Ηριάννας με ερώτηση-παρέμβαση που κατέθεσε ο ευρωβουλευτής της ΛΑΕ, Νίκος Χουντής

Ερώτηση προς την Κομισιόν για την υπόθεση της Ηριάννας κατέθεσε ο ευρωβουλευτής της ΛΑ.Ε, Νίκος Χουντής.

Πιθανή παραβίαση του τεκμηρίου αθωότητας που ορίζει η ευρωπαϊκή Οδηγία 2016/343

Άμεση αποφυλάκιση της Ηριάννας

Ερώτηση προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για το ενδεχόμενο παραβίασης της κοινοτικής Οδηγίας 2016/343 κατέθεσε ο ευρωβουλευτής της Λαϊκής Ενότητας,

Τσέχωφ: «Γιατί, τελικά, αυτή είναι η ζωή. Ή μήπως όχι;»

Αντόν Πάβλοβιτς Τσέχωφ (ρωσ. Анто́н Па́влович Че́хов)
* Μια άκρως ενδιαφέρουσα ανάρτηση, από το ιστολόγιο της Eva Psarrou

Ο υπογράφων, Α.Π. Τσέχοφ, γεννήθηκα στις 17 Ιανουαρίου 1860, στο Ταγκανρόγκ. Γράφτηκα πρώτα στο ελληνικό σχολείο της εκκλησίας του Αγίου Κωνσταντίνου κι ύστερα στο λύκειο του Ταγκανρόγκ. Το 1879 έγινα δεκτός στην ιατρική σχολή του πανεπιστημίου της Μόσχας. Γενικά τότε, δεν είχα ιδέα για τις πανεπιστημιακές σχολές και δεν θυμάμαι τώρα τους λόγους που μ’ έκαναν να επιλέξω αυτή τη σχολή, αλλά ούτε και το μετάνιωσα.

Από τον πρώτο χρόνο στο πανεπιστήμιο, άρχισα να γράφω για εβδομαδιαία περιοδικά και εφημερίδες, και στις αρχές της δεκαετίας του 1880 αυτές οι φιλολογικές μου ασχολίες είχαν πάρει χαρακτήρα μόνιμο και επαγγελματικό. Το 1888 μου απένειμαν το βραβείο Πούσκιν. Είμαι βέβαιος πως το γεγονός ότι ασχολήθηκα με την ιατρική έχει επηρεάσει σοβαρά τη λογοτεχνική μου δραστηριότητα. Δεδομένου ότι είμαι γνώστης των φυσικών επιστημών και της επιστημονικής μεθόδου, είμαι πάντοτε πολύ προσεκτικός. Δεν ανήκω στους συγγραφείς εκείνους που παίρνουν αρνητική θέση έναντι της επιστήμης, και δεν θα ήθελα, από την άλλη, να

Όταν ο Μιτεράν αποκαλύπτεται πίσω (και) από τη γενοκτονία της Ρουάντα!

Του Γιώργου Μητραλιά

Η σφαγή, την Άνοιξη του 1994, τουλάχιστον 800.000 ανθρώπων στη Ρουάντα μέσα σε λίγες εβδομάδες, δεν ήταν ένα συνηθισμένο έγκλημα και για αυτό δίκαια έμεινε στην ιστορία σαν “η μεγαλύτερη γενοκτονία της μεταπολεμικής εποχής”! Και προφανώς, η αναζήτηση των υπευθύνων για αυτό το τεράστιο “έγκλημα κατά της ανθρωπότητας” δεν σταματάει ποτέ ειδικά μάλιστα όταν αυτοί οι υπεύθυνοι εντοπίζονται (και) στην κορυφή μιας χώρας σαν τη Γαλλία, και μάλιστα στην ίδια την προεδρία της Δημοκρατίας της, στον

Το λάθος που επαναλαμβάνεται δεν είναι λάθος!

Προκόπης Μπίχτας

Οι πραγματικά άνεργοι είναι 2.000.000(*).
3 εκατομμύρια άνθρωποι δεν έχουν πρόσβαση στην Δημόσια Υγεία.
1 εκατομμύριο καρκινοπαθείς και σοβαρά άρρωστοι δεν μπορούν να αγοράσουν τα φάρμακά τους.
600 χιλιάδες παιδιά υποσιτίζονται.
Τουλάχιστον 40 χιλιάδες άνθρωποι είναι άστεγοι.
Χιλιάδες πλειστηριασμοί σπιτιών πραγματοποιούνται.
300 χιλιάδες νοικυριά ζουν χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα. Άγνωστος αριθμός οικογενειών αφήνει τα παιδιά

Στο μικροσκόπιο των Εισαγγελέων Διαφθοράς η υπόθεση C4I - Ερευνούν για μίζες τον Σημίτη!

Ποινική έρευνα ξεκίνησε η Εισαγγελία Διαφθοράς με αφορμή τους ισχυρισμούς πρώην κορυφαίου στελέχους γαλλικής εταιρείας αμυντικών συστημάτων, ο οποίος άφησε υπόνοιες ότι για την σύμβαση που αφορούσε την ασφάλεια των Ολυμπιακών αγώνων του 2004 «χρηματίστηκε ακόμη και ο τότε πρωθυπουργός» Κώστας Σημίτης.
Μετά από παραγγελία της εισαγγελέως του Αρείου Πάγου Ξένης Δημητρίου, οι εισαγγελείς Διαφθοράς έχουν σχηματίσει δικογραφία με αντικείμενο όσα φέρεται να ισχυρίστηκε και μάλιστα εδώ και δέκα χρόνια, ο πρώην

Reworkers: ξεπλένοντας την Κυβέρνηση σε «λόφους» σκουπιδιών

Την ώρα που οι ζέστες σφίγγουν και ο κλοιός στενεύει γύρω από το Υπουργείο Εσωτερικών, με τους εργαζόμενους στην καθαριότητα να συνεχίζουν στο δρόμο της απεργίας, η φίλα προσκείμενη στο ΣΥΡΙΖΑ συλλογικότητα «Reworkers» αναλαμβάνει να μας δροσίσει με μια «εναλλακτική» ανάλυση, που διαχωρίζει τη θέση της τόσο από όσους σκυλοβρίζουν τους εργαζόμενους όσο και από αυτούς που υποστηρίζουν απεργία μέχρι τη δικαίωση. Με την ευγενική χορηγία του Left.gr βεβαίως που είναι και η πηγή τους. Τι βλέπει, λοιπόν, το μαχόμενο την εργασιακή επισφάλεια κυβερνητικό section πίσω από τους γεμάτους κάδους;

Πραξικόπημα: Καταλύουν την Κυπριακή Δημοκρατία στη Γενεύη

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

Η επικείμενη σύγκληση της Διάσκεψης της Γενεύης συνιστά βαρύτατο έγκλημα κατά της Κυπριακής Δημοκρατίας. Υφαρπάσσει την ύψιστη συντακτική εξουσία που έχει μόνο ο κυπριακός λαός και κανείς άλλος, αποδίδοντάς την σε διάσκεψη όπου συμμετέχουν τρία ξένα κράτη.
Δεν είναι μόνο παράνομη, είναι και παράλογη. Καλούνται Βρετανία και Τουρκία, δύο κράτη με αιώνες βλέψεων στο νησί, που υποκίνησαν τη διαμάχη Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, διεξήγαγαν αιματηρούς πολέμους εναντίον της Κύπρου, να συμβάλλουν στη λύση

Οι Γεζίντι, αιώνια εξιλαστήρια θύματα

του Βικέν Τσετεριάν* δημοσιεύτηκε στο Άρδην τ. 106

Ενώ η μάχη για την ανακατάληψη της Μοσούλης φαίνεται να τελματώνει, οι Γεζίντι, που έχουν εγκαταλείψει τα βορειοδυτικά του Ιράκ το 2014, διστάζουν να επιστρέψουν στη γενέτειρά τους. Διωκόμενοι από την Οργάνωση του Ισλαμικού Κράτους (ΟΙΚ), το οποίο θεωρεί τα μέλη αυτής της κουρδικής μειονότητας αιρετικούς, που πρέπει να υποταχθούν ή να θανατωθούν, κατηγορούν τους Πεσμεργκά (1) ότι τους έχουν εγκαταλείψει στην τύχη τους. Το Σινζάρ, στο βορειοδυτικό Ιράκ, εξακολουθεί να είναι μια σχεδόν έρημη πόλη. Ενώ 80.000

Ζαν Ζακ Ρουσσώ, ο «περίεργος» φιλόσοφος…

Ο Ζαν Ζακ Ρουσσώ, ήταν ένας από τους μεγαλύτερους ριζοσπάστες αστούς φιλοσόφους του 18ου αιώνα. Με τη σκέψη του έθεσε τις βάσεις για μια ριζοσπαστική ανάγνωση τηςπολιτικής, μολονότι χρονικά δεν συνέπεσε με καμία από τις μεγάλες επαναστάσεις του 18ου και 19ου αιώνα. Βέβαια για πολλούς συντηρητικούς ιστορικούς και φιλοσόφους ο Ζαν–Ζακ Ρουσό αντιπροσωπεύει μια ενοχλητική φωνή – ένας πρόδρομος του « λαϊκισμού», πηγή έμπνευσης για τους Ιακωβίνους και όλες τις μεταγενέστερες μορφές ολοκληρωτισμού.
«Καλύτερα να επιστρέψουμε στη φύση..»
«Ο άνθρωπος γεννήθηκε λεύτερος. Κι όμως, σ' ολόκληρη τη γη είναι αλυσοδεμένος.» Ο Ζαν Ζακ Ρουσώ γεννήθηκε στις 28 Ιουνίου του

Οι διόλου ξαφνικοί «ύμνοι» για τη Χούντα

Γιάννης Νικολόπουλος

Η «αθώα» και «επιστημονική» αναμόχλευση του παρελθόντος, ελάχιστα αφορά το τότε.
Ο πρώ­τος, δη­μο­σιο­γρά­φος, είχε ζη­τή­σει ήδη από τον Απρί­λιο του 2010, την ανα­στο­λή άρ­θρων του Συ­ντάγ­μα­τος, όπως εκεί­να για την ελευ­θε­ρία των συ­γκε­ντρώ­σε­ων και την προ­κή­ρυ­ξη των απερ­γιών, προ­κει­μέ­νου να αντι­με­τω­πι­στεί η λαϊκή οργή μπρο­στά στον βαρύ λο­γα­ρια­σμό των πρώ­των, μνη­μο­νια­κών μέ­τρων. Η άλλη, βου­λευ­τί­να Επι­κρα­τεί­ας κυ­βερ­νώ­ντος κόμ­μα­τος, είχε δια­πι­στώ­σει ότι «οι πο­λι­τι­κές του ΔΝΤ μόνο σε χώρες με δι­κτα­το­ρι­κά κα­θε­στώ­τα περ­νούν και  πε­τυ­χαί­νουν χωρίς αντι­δρά­σεις-ευ­τυ­χώς... ή δυ­στυ­χώς». Ο επό­με­νος, δη­μο­σιο­γρά­φος και «ιστο­ριο­δί­φης», ισχυ­ρι­ζό­ταν ότι η να­ζι­στι­κή Χρυσή Αυγή επι­δί­δε­ται σε «ακτι­βι­σμούς» στο κέ­ντρο της Αθή­νας και συ­νά­δελ­φός του με απο­δο­χές και σύ­ντα­ξη διευ­θυ­ντή με­γά­λης, ελ­λη­νι­κής τρά­πε­ζας θε­ω­ρού­σε ότι «η χώρα έχει ανά­γκη μια σο­βα­ρή Χρυσή Αυγή».

Τη σκυ­τά­λη, πήρε πρώην πρά­σι­νος εκ­συγ­χρο­νι­στής υπουρ­γός, που υπο­στή­ρι­ζε ότι «χρειά­ζε­ται να επι­βλη­θούν με­γά­λες πει­θαρ­χί­ες στην ελ­λη­νι­κή κοι­νω­νία», χωρίς να μπει στον κόπο να διευ­κρι­νί­σει τον τρό­πο-γι­νό­ταν έμ­με­σα κα­τα­νοη­τός. Έτε­ρος Καπ­πα­δό­κης, γα­λά­ζιος αυτή τη φορά υπουρ­γός, δή­λω­νε ότι εμπνε­ό­ταν από το πα­ρά­δειγ­μα «του κυ­βερ­νή­τη Με­τα­ξά» - προ­φα­νώς εν­θυ­μού­με­νος την ΕΟΝ, το «αντι­κομ­μου­νι­στι­κό και αντι­κοι­νο­βου­λευ­τι­κό κρά­τος», το ρε­τσι­νό­λα­δο, τις

Ο Μητσοτακης ξεπλυνε την Χρυση Αυγη σε συνεντευξη του στο Politico

Όχι απλά ξέπλυμα, «μπουγάδα» ολόκληρη έκανε ο Κυριάκος Μητσοτάκης στη Χρυσή Αυγή, προκειμένου να φτιάξει το δικό του αφήγημα περί «κακιάς Αριστεράς».

(H φωτό από την περιοδεία στη Θεσσαλία όπου ο τσομπάνης προσφέρει άφθονο σανό στα πρόβατα ... και σ' ανώτερα!!!!)

Θέλοντας να αναδείξει το κακό που έχει κάνει στον τόπο η Αριστερά και οι παραφυάδες της, ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας έφτασε στο σημείο να πει ότι η βία της Χρυσής Αυγής… δεν υπάρχει(!). Σε συνέντευξή του στο περιοδικό Politico, ο «μετριοπαθής» Κυριάκος

Οι σκάλες της Οδησσού... Θωρηκτό Ποτέμκιν - Η πιο διάσημη ανταρσία

27-6-1905 ανταρσία στο θωρηκτό Ποτέμκιν, κατά τη διάρκεια της αποτυχημένης ρωσικής επανάστασης. Οι ναύτες του θωρηκτού «Πρίγκιπας Ποτέμκιν της Ταυρίδας», αγανακτισμένοι από την απάνθρωπη μεταχείριση και την ανήκουστη σκληρότητα της διοίκησης, εξόντωσαν τους πιο μισητούς αξιωματικούς και ύψωσαν στο πλοίο κόκκινη σημαία. «Το θωρηκτό “Ποτέμκιν ” έμεινε ένα ανίκητο έδαφος της επανάστασης και όποια και αν ήταν η τύχη του, έχουμε μπροστά μας ένα αναμφισβήτητο και σημαντικότατο γεγονός: Την απόπειρα σχηματισμού ενός πυρήνα επαναστατικού στρατού», έγραφε εκείνες τις μέρες ο Λένιν.
Η “ανταρσία του θωρηκτού Ποτέμκιν” είναι χωρίς αμφιβολία η πιο “διάσημη”. Και λόγω της κινηματογραφικής ταινίας.Ξεκίνησε σαν σήμερα το 1905 σε μία Ρωσία όπου το τσαρικό καθεστώς κατέρεε και η ανταρσία στο θωρηκτό ήταν ένα γεγονός συνταρακτικό. Και όπως συμβαίνει συνήθως σ΄ αυτές τις περιπτώσεις όλα ξεκίνησαν από μια φαινομενικά αστεία αφορμή.

25 Ιουνίου 1905

Το θωρηκτό «Kniaz Potemkin Tavrichesky», συνοδευόμενο από τορπιλοβόλο , απέπλευσε από την

Ο κόσμος θα πέσει μαζί με τον Τραμπ

Από Paul Graig Roberts

[Οι νέες αντιρωσικές κυρώσεις, η επιδείνωση της ψυχροπολεμικής έντασης και η ηθική χρεωκοπία των ΜΜΕ παρακινούν εδώ τον άλλοτε υπουργό το Ρέιγκαν, καθηγητή και συγγραφέα Δρα Ρόμπερτς ν’ απευθύνει ο ίδιος αφυπνιστική έκκληση τον Πρόεδρο Τραμπ, συνιστώντας του να προτείνει άμεσα στον Ρώσο Πρόεδρο συνάντηση κορυφής για το σταμάτημα της ταχύρρυθμης κατολίσθησης προς το πυρηνικό ολοκαύτωμα.]
Στις 21 Ιουνίου, το επιτελείο αρθρογράφων της Ουάσιγκτον Ποστ –παλαιό όργανο προπαγάνδας,

ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΟΣΦΑΤΗ ΚΛΙΜΑΚΩΣΗ ΣΤΗ ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ, ΤΟ ΦΑΝΤΑΣΜΑ ΤΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ

του Π. Παπ. για το Avantgarde , αναδημοσίευση.

Αμερικάνικες δυνάμεις καταρρίπτουν συριακό αεροσκάφος, Ρωσία απαντάει με ζώνη απαγόρευσης πτήσεων
Στις 18 Ιούνη ένα αμερικάνικο F-18 κατέρριψε ένα βομβαρδιστικό της συριακής αεροπορίας κοντά στη Ράκκα. Οι ΗΠΑ δικαιολόγησαν την επικίνδυνη κλιμάκωσή τους υποστηρίζοντας πως το βομβαρδιστικό ‘έριξε βόμβες κοντά σε τοπικές χερσαίες δυνάμεις που υποστηρίζονται από τις ΗΠΑ’, και συνέχισαν χωρίς καμία τσίπα λέγοντας πως ‘ο συνασπισμός δε θέλει να πολεμήσει δυνάμεις του συριακού καθεστώτος, της Ρωσίας ή φιλοκαθεστωτικές δυνάμεις που συνεργάζονται μαζί τους, αλλά δε θα διστάσει να υπερασπίσει το

Το ζήτημα της εξουσίας στον Αλτουσέρ και τον Φουκώ

Στις 25-6-1984 πέθανε ο Γάλλος φιλόσοφος, Μισέλ Φουκώ το κείμενο που ακολουθεί είναι του Χρήστου Σίμου από το περιοδικό Θέσεις Τεύχος 94, περίοδος: Ιανουάριος - Μάρτιος 2006

Στο παρόν κείμενο θα επιχειρήσουμε να διερευνήσουμε τον τρόπο με τον οποίο ο Αλτουσέρ και ο Φουκώ διαπραγματεύονται την έννοια της εξουσίας. Ο λόγος της διερεύνησης αυτής προκύπτει, όπως θα δούμε και εκτενέστερα, από τις ούτως ή άλλως υπαρκτές συγκλίσεις (αλλά και τις αποκλίσεις) των εν λόγω στοχαστών, καθώς και οι δύο μοιράζονται τρόπον τινά την ίδια ιστορική και διανοητική

Για την Ηριάννα: Η φωνή της Φωτεινής

Aπό το ThePressProject:

Η φωνή στην άλλη άκρη της γραμμής ήτανε σταθερή και πένθιμη. Είμαι η Φωτεινή, μου είπε, η μάνα του Κωνσταντίνου Παπαδόπουλου…

του Γιάννη Μακριδάκη

Το Φωτεινή ή δεν το άκουσα ή το άκουσα και το απώθησα αμέσως, προτού προλάβει να τελειώσει τη φράση της, διότι πήγε ο νους μου ότι με πήρε τηλέφωνο η μάνα του Εφήμερου, του κατά κόσμον Κώστα Παπαδόπουλου, φίλου και

Η παγκοσμιοποίηση ως ιδεολογική κατασκευή

Ο Π. Κονδύλης αναλύει γιατί η διχοτομία μεταξύ πολιτικής και οικονομίας είναι αβάσιμη από ιστορική και κοινωνιολογική άποψη.

Κύκλοι με απτά υλικά συμφέροντα, αλλά και διάφοροι καλόπιστοι, οι οποίοι εξ ιδιοσυγκρασίας ενστερνίζονται τις ελπιδοφόρες προοπτικές, προπαγανδίζουν την άποψη ότι η προϊούσα παγκοσμιοποίηση θα επιφέρει όλο και μεγαλύτερη εξίσωση των συλλογικών συνθηκών ζωής και των συλλογικών σκοπών, δημιουργώντας έτσι κοινά σημεία μεταξύ των ανθρώπων και καθιστώντας

ΕΛΠΕ: Στη διοίκηση ξανά ο Λάτσης, που είχε “εκδιωχθεί” από Λαφαζάνη

Με μεθοδεύσεις παρασκηνίου και εν κρυπτώ, η κυβέρνηση και ειδικότερα οι Τσίπρας, Δραγασάκης, Σταθάκης, επανατοποθετούν στην ουσία τον όμιλο Λάτση στον κεντρικό πυρήνα της Διοίκησης της στρατηγικότατης επιχείρησης των Ελληνικών Πετρελαίων (ΕΛΠΕ).
Συγκεκριμένα, ο “άνθρωπος” απολύτου εμπιστοσύνης και τυφλός υπάλληλος του Σπ. Λάτση, Ανδρέας Σιάμισης, από τους κύριους υπεύθυνους της κακοδαιμονίας των

«Ώρα Μηδέν» για πλειστηριασμούς: Τέλος η αποχή των συμβολαιογράφων

Από το ThePressProject που συνεχίζει την ανεξάρτητη δημοσιογραφική του δραστηριότητα:

Την απόφασή τους να σταματήσουν την αποχή τους από τους πλειστηριασμούς ανακοίνωσε η επιτροπή Συμβολαιογραφικών Συλλόγων Ελλάδα, ανοίγοντας μετά από διάστημα οκτώ μηνών τον δρόμο για πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας, για οφειλές προς δημόσιο και τράπεζες. Παράλληλα, καλούν τους αρμόδιους φορείς «να αναλάβουν επιτέλους τις ευθύνες τους».

Hussein Haniyeah απεργός πείνας: Τώρα, η μητέρα μου είναι η χώρα μου !

Συνέντευξη στον Ανδρέα Ζαφείρη, του παλαιστίνου πρόσφυγα, απεργού πείνας, HusseinHaniyeah

O Hussein Haniyeah, ηλικίας 22 ετών, Παλαιστίνιος πρόσφυγας από την Hama της Συρίας, έχει ξεκινήσει απεργία πείνας από τις 16/06/17 έως ότου ικανοποιηθούν τα αιτήματά του. Ζει σε έναν ξενώνα που διευθύνεται από γνωστή ΜΚΟ, κάτω από άθλιες συνθήκεςδιαβίωσης.
Στη συνέντευξη που μας παραχώρησε εξηγεί τους λόγους αλλά και αποκαλύπτει σημαντικές παραμέτρους του προσφυγικού δράματος. Τόσο τη στάση των ΜΚΟ όσο και της κυβέρνησης και της Ε.Ε.

Πρώτα θα ήθελα να σας ευχαριστήσω, που μου δώσατε την ευκαιρία να μιλήσω στην ISKRA για τη ζωή μου και τη δύσκολη κατάσταση που αντιμετωπίζω ως πρόσφυγας από τη Συρία, εδώ στην

Μανόλης Αναγνωστάκης, από τους κορυφαίους ποιητές της πρώτης μεταπολεμικής γενιάς...

Ο Μανόλης Αναγνωστάκης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη στις 9 Μαρτίου του 1925. Σπούδασε Ιατρική και ειδικεύτηκε ως ακτινολόγος στη Βιέννη (1955-1956). Άσκησε το επάγγελμα του ακτινολόγου στη Θεσσαλονίκη και το 1978 μετεγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Έφυγε από τη ζωή τα ξημερώματα της 23ης Ιουνίου 2005, καταβεβλημένος από χρόνια αναπνευστικά και καρδιαγγειακά προβλήματα.

Νάσου Βαγενά 

Η ποίηση του Αναγνωστάκη είναι εκείνη που καλύτερα από κάθε άλλη αποδίδει την ατμόσφαιρα και το αίσθημα ενός συγκεκριμένου

Ο Λουί Αλτουσέρ, ο Ροζέ Γκαρωντύ, ο Νίκος Πουλαντζάς και οι άλλοι...

Πως έβλεπε ο Τζωρτζ Λίχτχάιμ τις «περιπέτειες της διαλεκτικής» στο Παρίσι του 1969!

Κάποτε στη Γαλλία, στις μακρυνές δεκαετίες του 1960 και του 1970... Με το μοναδικό ζωηρό και ειρωνικό ύφος του, ο σχεδόν εντελώς λησμονημένος George Lichtheim ανέλυσε ως αυτόπτης τις θεωρητικές διαμάχες της εποχής εκείνης, τις όχι χωρίς συνέπειες στην έμπρακτη πολιτική. Από τότε κύλισε πολύ νερό στον Σηκουάνα. Επιστροφή στο 1969, για να θυμούνται οι παλιοί και για να μαθαίνουν οι νέοι.

Τον Δεκέμβριο του 1966, ένας παρατηρητής της παρισινής πνευματικής σκηνής με ευνοϊκή διάθεση, γράφοντας στο Literary Supplement των Times του Λονδίνου, επέστησε την προσοχή στην πρόσφατη εμφάνιση στο προσκήνιο μιας ομάδας θεωρητικών