ΕΚΘΕΣΗ ΚΟΡΙΝΘΙΑ 2012: ΣΤΕΡΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗ ΣΚΕΠΗ ΙΣΧΥΡΟΥ ΝΟΗΜΑΤΟΣ ΠΟΥ ΝΑ ΤΗΝ ΔΙΚΑΙΩΝΕΙ

Α. Οι εκθέσεις δεν είναι πλέον μια γραμμική παρουσίαση επιχειρήσεων και προϊόντων. Είναι ένα σφαιρικό περιβάλλον όπου γεννιούνται κοινότητες, δίκτυα σχέσεων μεταξύ επιχειρήσεων, δημόσιων θεσμών και έρευνας. Είναι ο χώρος όπου συναντώνται δουλειές και συμμερίζονται ιδέες, εμπειρίες, καλές πρακτικές. Ο κοινωνιολόγος Άλντο Μπονόμι για τις εκθέσεις εκφράζεται με τρεις λέξεις. Γι αυτόν είναι «αφήγηση στυλ ζωής». Δια μέσου επιχειρήσεων και προϊόντων.
Οι εκθέσεις πλέον κατακτούν ρόλους σύνδεσης μιας περιοχής με τον κόσμο. Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το Μιλάνο. Θα φιλοξενήσει την έκθεση EXPO 2015, στην οποία ακριβώς ένα παγκόσμιο γεγονός θα θέσει επί σκηνής το πιο τοπικό θέμα που υπάρχει: αυτό της διατροφής.
Με βάση τα παραπάνω η ΚΟΡΙΝΘΙΑ 2012 ήταν ένα ατέλεστο κοινωνικοοικονομικό γεγονός. Ο πρόεδρος του Επιμελητηρίου προσδιόρισε την επιτυχία στον αυξανόμενο αριθμό συμμετοχών. Δεν είναι αυτό το κριτήριο. Της λείπει η ενοποιητική κεντρική ιδέα.

Β. Κλήθηκαν να μιλήσουν ,στα πλαίσια της έκθεσης , ευρωβουλευτές και βουλευτές. Τι να προτείνουν αυτοί για την Ελλάδα; Αμπελοφιλοσοφούσαν, απέκρυπταν ότι αυτοί οι ίδιοι είναι η αιτία της κρίσης. Επανέφεραν παλιές, τριτοκοσμικές ιδέες περί οικονομίας. Και βέβαια καμιά σχέση με το περιεχόμενο της έκθεσης, επιχειρήσεις και προϊόντα. Όταν ο γιός Παπανδρέου –πρώην πρωθυπουργός πάει στην Αμέρικα να «διδάξει», τότε και οι βουλευτές έρχονται για διαφώτιση «στην επαρχία» (όπως αποκαλούν τον τόπο μας ορισμένοι αριστεροί). Και φυσικά δεν δέχθηκαν οποιαδήποτε συζήτηση.
Επιβεβαίωσαν πολλά. Ότι μιλάμε για ένα ανάξιο πολιτικό προσωπικό ,ένα κατεστημένο αυτοαναφερόμενο σύστημα. Ότι δεν θα υπάρξει ανάπτυξη με συντήρηση δομών, ανθρώπων, ιδεών που μας έφεραν ως εδώ. Ότι χρειαζόμαστε υψηλές σταθερές πολιτικής, εργασίας, περιβάλλοντος. Και η μνήμη του επιπέδου, των κινδύνων εργασίας στο χώρο που πραγματοποιείται η έκθεση είναι νωπή.

Γ. Η έκθεση μπορεί να γίνει ένα «live event», εμπειριών, σχέσεων.
Πρέπει να υποδείξουμε, ιδιαίτερα, νέους δημιουργούς του Κορινθιακού πολιτισμικού και παραγωγικού διαμερίσματος.
Το Επιμελητήριο πρέπει να προβάλει την μαθητική συλλογική εργασία και το φυτωριακό υλικό.
Ο τόπος, το έδαφος της Κορινθίας είναι το υπόβαθρο της Κορινθιακής ταυτότητας.

Από το λεξιλόγιο των υπευθύνων της πολιτικής και οικονομικής ζωής λείπουν οι πιο αναγκαίες λέξεις .Είμαστε δυστυχώς μακριά από σύγχρονους αναπτυξιακούς προβληματισμούς. Χάσαμε χρόνους και τόπους. Συμβιβασθήκαμε με την διανοητική αδράνεια. Δεν καταλάβαμε ότι όλες οι ιδέες δεν είναι ίδιες.

ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΚΛΑΔΟΥΧΟΣ
ΞΥΛΟΚΑΣΤΡΟ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ
4 -10-2012