Πώς η ΔΕΗ επιτρέπει- με διακομματική συναίνεση- στην Αλουμίνιον της Ελλάδος να κερδίζει σκανδαλωδώς εκατομμύρια ευρώ από την αγοραπωλησία ηλεκτρικού ρεύματος
ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ βυθίζεται στα Τάρταρα και απειλείται η κοινωνική συνοχή,ορισμένοι επιμένουν να δρουν κατά τρόπο αδιαφανή και απόλυτα σκανδαλώδη. Και μάλιστα σε ευαίσθητες ζώνες, όπως αυτή της ηλεκτροπαραγωγής. Η ΔΕΗ τείνει να μετατραπεί αυτή την περίοδο σε αρένα άσκησης πολυποίκιλων συμφερόντων, τα οποία συνήθως «αγοράζουν» διακομματική πολιτική ισχύ, διεκδικώντας χαριστικές πράξεις και ρυθμίσεις εκατομμυρίων ευρώ.
Αυτές με τη σειρά τους δίδουν δικαίωμα διαρκών πιέσεων και όλη η ζώνη μοιάζει ναρκοθετημένη. Η διοίκηση της επιχείρησης- οι κκ. Αρθούρος Ζερβός και Απ. Μπαράτσης- μοιάζει ακυρωμένη και ακινητοποιημένη από τα συνεχή «παζάρια» με τους αιτούντες και διεκδικούντες επιχειρηματίες, που απαιτούν από επιδοτήσεις τιμών μέχρι άδειες εγκατάστασης μονάδων ηλεκτροπαραγωγής.
Η αυτονομία της επιχείρησης έχει προ πολλού χαθεί, με αποτέλεσμα το εξαγγελθένμετά βαΐων και κλάδων όραμα της πράσινης επανάστασης των εναλλακτικών πηγών ενέργειας να μοιάζει με φούσκα έτοιμη να σκάσει. το σκάνδαλο είναι διαρκές και άκρως υπονομευτικό ενός από τους δυναμικότερους κλάδους της πολύπαθης ελληνικής οικονομίας. Η ιστορία που ακολουθεί είναι ενδεικτική της κατάστασης που τείνει να επικρατήσει στον μέχρι πρότινος ελπιδοφόρο τομέα της ηλεκτροπαραγωγής.
Η Αλουμίνιον της Ελλάδος, η πασίγνωστη από τις αποικιοκρατικές συμβάσεις πρώην γαλλική ΠΕΣΙΝΕ, που λειτουργούσε επί δεκαετίες με προνομιακό ανταγωνιστικό ηλεκτρικό τιμολόγιο και τον Μάρτιο του 2005 περιήλθε στον όμιλο Μυτιληναίου, εξασφάλισε κάποια στιγμή, μετά την αλλαγή ιδιοκτησίας, άδεια αυτοπαραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος, με σκοπό να καλύπτει τις υψηλές ενεργειακές ανάγκες της. Η επένδυση πραγματοποιήθηκε στον Αγιο Νικόλαο Βοιωτίας, όπου και οι εγκαταστάσεις της εταιρείας, και η νέα ιδιοκτησία της Αλουμίνιον της Ελλάδος έλαβε κρατική επιδότηση 16 εκατ. ευρώ, για την απόφαση και την επιλογή της να γίνει αυτοπαραγωγός ηλεκτρικούρεύματος για ίδια χρήση. Κάπως έτσι εισήλθε στον χώρο της ηλεκτροπαραγωγής.
Η πρώτη απόφαση
τον Απρίλιο του 2008 ωστόσο, με απόφαση του τότε υπουργού Ανάπτυξης κ. Χρ.Φώλια, η άδεια αυτοπαραγωγού ηλεκτρικής ενέργειας της Αλουμίνιον της Ελλάδος μετατράπηκε σε άδεια μονάδας συμπαραγωγής ηλεκτρισμού- θερμότητας (ΣΗΘ, κατά την ορολογία της ΔΕΗ). Γεγονός που έδινε δικαίωμα στην εταιρεία να πουλά το παραγόμενο ρεύμα μέσωτου συστήματος αντί να το ιδιοχρησιμοποιεί. Αυτή η ρύθμιση προωθήθηκε επ΄ ωφελείατου επιχειρηματικού ομίλου, καθώς θα μπορούσε πια να διαθέτει το ρεύμα πολύ ακριβότερα απ΄ όσο το αγόραζε από τη ΔΕΗ.
Σε εκείνη την πρώτη φάση μπορούσε να πουλάει προς 55 ευρώ τη μεγαβατώρα αντί 41 ευρώ τη μεγαβατώρα που το αγόραζε για δική της χρήση από τη ΔΕΗ. Η ρύθμιση χαρακτηρίστηκε τότε «πασχαλιάτικο» δώρο, επειδή υπεγράφη μέσα στη μεγάλη Εβδομάδα, το Πάσχα του 2008.
Αλλά ο όμιλος δεν έμεινε εκεί, καθώς όπως εκ των υστέρων προκύπτει δρούσε βάσει συγκεκριμένου σχεδίου. Ακολούθησαν έντονες προσπάθειές του προκειμένου να αντιμετωπισθεί η μονάδα από απλή μονάδα συμπαραγωγής ηλεκτρισμού-θερμότητας ως μονάδα συμπαραγωγής υψηλής αποδοτικότητας ώστε να εκμεταλλευθεί τις ευεργετικές διατάξεις του νόμου 3734 του 2009, οι οποίες προσέφεραν ακόμη περισσότερες δυνατότητες επιδότησης. Πράγμα που επέτυχε στις μέρες υπουργίας της κυρίας ΤίναςΜπιρμπίλη. Οι συγκεκριμένες μονάδες συμπαραγωγής υψηλής απόδοσης προωθούνται από την Ευρωπαϊκή Ενωση επειδή εξοικονομούνται καύσιμα και περιορίζονται οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα. Ετσι αντιμετωπίζονται με ευνοϊκό τρόπο και ένα τμήμα του παραγόμενου ρεύματος αυτών των μονάδων γίνεται αποδεκτό από το σύστημα μεεπιδοτούμενη τιμή, σαν να προέρχονταν από ανεμογεννήτριες ή φωτοβολταϊκά τόξα. μετην αλλαγή της νομοθεσίας από την κυρία Μπιρμπίλη οι μονάδες συμπαραγωγής υψηλής αποδοτικότητας αντιμετωπίζονταν μέχρι τα 35 μεγαβάτ ως ανανεώσιμες ηλεκτροπαραγωγικές μονάδες, με αποτέλεσμα να εισέρχονται κατά προτεραιότητα στοηλεκτρικό σύστημα της χώρας και να απολαμβάνουν πολύ υψηλότερες τιμές από τη λεγόμενη οριακή τιμή του συστήματος.
το καθεστώς αυτό είχε προβλεφθεί αρχικώς για μικρές μονάδες νοσοκομείων και ιδιωτικών κλινικών, οι οποίες έχουν μεγάλες ανάγκες και λειτουργούν είκοσι τέσσερις ώρες τοεικοσιτετράωρο. Γι΄ αυτό και δεν ετέθη το όριο των 35 μεγαβάτ. Χαρακτηριστικές είναι μονάδες του Ναυτικού Νοσοκομείου Αθηνών και του Μαιευτηρίου Μητέρα. Η Αλουμίνιον της Ελλάδος αντιμετωπίστηκε σχεδόν ως νοσοκομείο ή μαιευτήριο.
Η συνέχεια ωστόσο ξεπέρασε κάθε φαντασία. τον Ιούλιο του 2011 ο διάδοχος της κυρίας Μπιρμπίλη, πρώην υπουργός Οικονομικών κ. Γ. Παπακωνσταντίνου, με ειδική ρύθμιση κατήργησε τον περιορισμό των 35 μεγαβάτ για τις μονάδες Συμπαραγωγής Ηλεκτρισμού Θερμότητας Υψηλής Απόδοσης, με αποτέλεσμα το παραγόμενο ρεύμα από αυτές να απορροφάται κατά προτεραιότητα με εγγυημένη τιμή! Η ρύθμιση ήταν απολύτως φωτογραφική, ακριβώς γιατί στην παρούσα φάση η μόνη μονάδα που μπορεί να απολαύσει το προνόμιο είναι αυτή του Αγίου Νικολάου Βοιωτίας της Αλουμίνιον της Ελλάδος, δυναμικότητας 340 μεγαβάτ.
Σημειωτέον ότι η εγγυημένη τιμή μιας τέτοιας μονάδας που καίει φυσικό αέριο είναι υψηλότερη εκείνης που προσφέρεται σε αιολικές και επιπλέον συνδέεται με τη διεθνή τιμήτου φυσικού αερίου, γεγονός που αυξάνει την επιδότηση στον χρόνο. Βάσει της ρύθμισης αυτής και ενός μαθηματικού τύπου το ρεύμα στη συγκεκριμένη μονάδα της Αλουμίνιον της Ελλάδας θα πληρώνεται με τιμολόγιο αιολικής συν τη ρήτρα φυσικού αερίου μεαποτέλεσμα να εκτινάσσεται σε δυσθεώρητα ύψη. Κατά μία εκδοχή η Αλουμίνιον της Ελλάδος παράγει ρεύμα με κόστος 60 ευρώ τη μεγαβατώρα, το πουλά στη ΔΕΗ με 87 ευρώ τη μεγαβατώρα και στη συνέχεια το αγοράζει από τη ΔΕΗ για τις μονάδες με 51 ευρώ τη μεγαβατώρα. το ετήσιο καθαρό κέρδος της συναλλαγής ξεπερνά τα 50 εκατ. ευρώ και μπορεί να προσεγγίσει το 1,5 δισ. ευρώ(!) στην τριακονταετή λειτουργία του.
Διακομματική μεσολάβηση
Ουσιαστικά η Αλουμίνιον της Ελλάδος με τη διακομματική μεσολάβηση του κ. Φώλια, της κυρίας Μπιρμπίλη και του κ. Παπακωνσταντίνου πέτυχε τριπλή και τετραπλή επιδότηση για την επένδυσή της, αφαιρώντας πόρους και δυνατότητες από άλλους μικρότερους παραγωγούς. Δεν είναι τυχαίο ότι το ταμείο των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας έχει ξεμείνει από χρήματα και ο αρμόδιος υπουργός Περιβάλλοντος πρόσφατα δήλωσε ότι πρέπει να ξαναδούμε τα λογιστικά των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, αφήνοντας να εννοηθεί ότι δεν μπορούν να καλυφθούν οι ενισχύσεις και οι επιδοτήσεις προς τις πολλές μικρές μονάδες αιολικών πάρκων και φωτοβολταϊκών τόξων. Οταν προσφέρονται ετήσια «δώρα» 50 εκατ. ευρώ σε έναν όμιλο, πού να βρεθούν χρήματα για άλλες επιχειρήσεις;
το σκάνδαλο προφανώς είναι μέγα. Η μεταχείριση της Αλουμίνιον της Ελλάδος είναι μοναδικά προνομιακή και θυμίζει όντως τις αποικιοκρατικές συμβάσεις της ΠΕΣΙΝΕ στη δεκαετία του ΄60, τότε που οι έλληνες πολιτικοί άρχισαν να ανακαλύπτουν πόσο προσοδοφόρες μπορεί να είναι οι μπίζνες με ισχυρούς παίκτες.
Η Αλουμίνιον... Πεσινέ Νο 2
Αναβιώνει το σκάνδαλο της δεκαετίας του ΄60 με τις αποικιοκρατικού τύπου συμβάσεις
Ουδείς εκ των εμπλεκομένων στην «κλοπή του ρεύματος» που αποκάλυψε «Το Βήμα της Κυριακής» την περασμένη εβδομάδα ένιωσε την ανάγκη να απαντήσει ή να εξηγήσει τα ανεξήγητα της τριπλής επιδότησης προς την Αλουμίνιον της Ελλάδος. Ούτε εκείνοι που προσέφεραν το προνόμιο ούτε εκείνοι που το διαχειρίστηκαν αλλά ούτε και αυτοί που το απολαμβάνουν αντέδρασαν στην αποκάλυψη του διακομματικού σκανδάλου. Οι κκ.Φώλιας και Παπακωνσταντίνου, όπως και η μετοικήσασα στο Παρίσι κυρία Τίνα Μπιρμπίλη, εσιώπησαν χαρακτηριστικά. Το αυτό έπραξαν οι υπεύθυνες διαχρονικά διοικήσεις της δεη. Οι κκ. Μανιατάκης και Αθανασόπουλος, που διοίκησαν τη δεη στα χρόνια της νεοδημοκρατικής διακυβέρνησης, απέφυγαν οποιαδήποτε αναφορά, όπως και η παρούσα διοίκηση των κκ. Ζερβού και Μπαράτση δεν εξέδωσε καμία ανακοίνωση. Το παράδοξο είναι ότι και το συνήθως ευαίσθητο και θιγόμενο Αλουμίνιον της Ελλάδος εποίησε την νήσσαν. Παρά την ένοχη σιωπή, ωστόσο, η αλήθεια είναι ότι εθορυβήθησαν άπαντες και οι πληροφορίες αναφέρουν ότι στις αρχές της εβδομάδας υπήρξε συνεργασία σε υψηλότατο επίπεδο μεταξύ της δεη και του βιομηχανικού ομίλου για την αντιμετώπιση της «κρίσης». Και αυτό γιατί εκείνοι γνωρίζουν το βάθος της σχέσης, που δεν περιορίζεται στις χαριστικές πράξεις επιδότησης αλλά εκτείνεται σε πλήθος άλλα θέματα. Με χαρακτηριστικότερο αυτό της τιμής του ρεύματος που πληρώνει η Αλουμίνιον της Ελλάδος στη δεη. «Το Βήμα της Κυριακής» αποκαλύπτει ότι ο ενεργοβόρος όμιλος που καλοπληρώνεται για το ρεύμα που πουλάει στο ηλεκτρικό δίκτυο της χώρας αγοράζει σχεδόν δωρεάν πολλαπλάσιες ποσότητες που χρησιμοποιεί για τη λειτουργία των μονάδων του. Ουσιαστικά διατηρούσε ως πρόσφατα σε περιβάλλον απελευθερωμένης αγοράς το αποικιακό τιμολόγιο που απολάμβανε η γαλλική Πεσινέ τα χρόνια της δεκαετίας του ΄60! Η ιστορία έχει ως εξής:
Η σύμβαση του 1960 μεταξύ δεη και Αλουμίνιον της Ελλάδος (πρώην Ρechiney) για ειδική, εξαιρετικά χαμηλή, τιμολόγηση του ηλεκτρικού ρεύματος που κατανάλωνε η ενεργοβόρος βιομηχανία έληγε κανονικά το 1992. Η δεη, τον Σεπτέμβριο του 1993, τις ημέρες κατάρρευσης της κυβέρνησης Μητσοτάκη και τις παραμονές των εκλογών εκείνου του Οκτωβρίου, επέκτεινε, κατόπιν σχετικής οδηγίας του τότε πρωθυπουργού, την ισχύ της σύμβασης για άλλα 14 χρόνια! Το αποικιοκρατικό τιμολόγιο, με βάση εκείνη την απόφαση, θα παρέμενε ενεργό ως την 31η Μαρτίου 2006. Και αυτό υπό τον όρο ότι η διοίκηση τηςδεη θα δήλωνε εξωδίκως στην Αλουμίνιον της Ελλάδος την καταγγελία της εν λόγω σύμβασης δύο χρόνια νωρίτερα από τη λήξη της.
Στις 26 Φεβρουαρίου 2004 ο τότε διευθύνων σύμβουλος της δεη κ. Στ. Νέζης κατήγγειλε όντως τη σύμβαση και προανήγγειλε στην Αλουμίνιον της Ελλάδος το τέλος του προνομιακού αποικιακιού τιμολογίου. Γεγονός που οδήγησε τους Γάλλους στην πώληση της Αλουμίνιον της Ελλάδος σε μια καναδική πολυεθνική εταιρεία, απ΄ όπου και την απέκτησε ο όμιλος Μυτιληναίου.
Βάσει των παραπάνω, λοιπόν, στις 31 Μαρτίου 2006 η διοίκηση της δεη και συγκεκριμένα ο τότε διευθύνων σύμβουλος κ. Δ.Μανιατάκης ήρε το προνομιακό τιμολόγιο της Αλουμίνιον της Ελλάδος και άρχισε να τιμολογεί τον όμιλο με το τιμολόγιο Α150 που εφαρμόζεται για τις ενεργοβόρες βιομηχανίες υψηλής τάσης.
Η νέα ιδιοκτησία της Αλουμίνιον της Ελλάδος και συγκεκριμένα ο όμιλος Μυτιληναίου αρνήθηκε το τιμολόγιο που ίσχυε για όλους τους μεγάλους πελάτες υψηλής τάσης επιδιώκοντας ένα παρεμφερές τιμολόγιο με εκείνο της αρχικής αποικιοκρατικής σύμβασης που είχε εξασφαλίσει το 1960 η γαλλική εταιρεία. Για τον σκοπό αυτόν κατέθεσε αγωγή εναντίον της δεη ζητώντας να αναγνωριστεί από το δικαστήριο ότι συνεχίζει το καθεστώς τής από 25 Ιουλίου 1960 αρχικής σύμβασης και μετά τις 31 Μαρτίου 2006. Δικάσιμος της αγωγής αυτής έπειτα από αναβολές, ματαιώσεις και ένας Θεός ξέρει ποιες άλλες διαδικασίες έχει οριστεί η 15η Δεκεμβρίου 2011! Παράλληλα η Αλουμίνιον της Ελλάδος προσέφυγε σε ασφαλιστικά μέτρα εναντίον της δεη προκειμένου να ανασταλεί η καταγγελία της παλαιάς σύμβασης ως την εκδίκαση της αγωγής της. Αγνωστο πώς το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών με την από 5 Ιανουαρίου 2007 απόφασή του ανέστειλε προσωρινά την καταγγελία της εν λόγω σύμβασης.
Με βάση την προαναφερθείσα απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, η δεηξεκίνησε και πάλι να τιμολογεί την Αλουμίνιον ΑΕ (καθολική διάδοχο της Αλουμίνιον της Ελλάδος) με βάση τη σύμβαση του 1960. Επίσης, ζήτησε την αναστολή της προηγούμενης απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών το οποίο και έκανε δεκτή την αίτησή της. Ετσι για το διάστημα μεταξύ Ιανουαρίου 2007 και Μαρτίου 2008 ηδεη, με διευθύνοντα σύμβουλο τον κ. Τ. Αθανασόπουλο, τιμολογούσε την Αλουμίνιον με τους όρους της σύμβασης του 1960! Η τότε διοίκηση της εισηγμένης υπό κρατικό έλεγχο επιχείρησης, κατά παράδοξο τρόπο, δεν προχώρησε σε αγωγή κατά της Αλουμίνιον για την απώλεια εσόδων που είχε το προαναφερόμενο διάστημα, παρ΄ ότι εσωτερικά είχαν υπάρξει έντονες αντιδράσεις. Πληροφορίες από τα ενδότερα της δεη αναφέρουν ότι αυτή ήταν και η αιτία παραίτησης του τότε εμπορικού διευθυντή της επιχείρησης κ. Γ. Κόλλια, ο οποίος απαιτούσε άλλη στάση από τον κ. Αθανασόπουλο. Ουσιαστικά ο κ. Κόλλιας εξαναγκάστηκε σε παραίτηση επειδή ακριβώς δεν μπορούσε να συμβιβαστεί με τις πολλές, κατ΄ εξακολούθηση, χαριστικές πράξεις προς τη διάδοχη ιδιοκτησία της Αλουμίνιον της Ελλάδος.
Για το θέμα αυτό στις 13 Ιουλίου 2011 εκδόθηκε απόφαση της Ευρωπαϊκής Ενωσης η οποία αποφαίνεται ότι οι τιμολογήσεις αυτής της περιόδου βάσει των όρων της σύμβασης του 1960 αποτελούν «κρατική ενίσχυση», χαρακτηρίζονται από επιλεκτικότητα καθώς μόνη αυτή είχε τέτοια προνομιακή μεταχείριση και στρεβλώνουν τον ανταγωνισμό. Η Αλουμίνιον της Ελλάδος εκλήθη να δώσει διευκρινίσεις για την προνομιακή μεταχείριση και προσπάθησε να αποβάλει τον χαρακτηρισμό «κρατική ενίσχυση» ισχυριζόμενη ότι συνέβαλε στην περιφερειακή ανάπτυξη, χωρίς ωστόσο να προσκομίσει σχετικά αποδεικτικά στοιχεία. Κατόπιν αυτών οι ευρωπαϊκές αρχές απαίτησαν από την Ελληνική Δημοκρατία να ενημερώσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή εντός δύο μηνών από την κοινοποίηση της απόφασης για το συνολικό ποσό της παράνομης ενίσχυσης και των τόκων που θα ανακτηθούν, για τα μέτρα που έχουν ληφθεί ή προγραμματίζονται για τη συμμόρφωση προς την απόφαση και τα έγγραφα που πιστοποιούν ότι ο αποδέκτης της ενίσχυσης έχει κληθεί να τα επιστρέψει. Το διεκδικούμενο ποσό ανέρχεται σε 17,3 εκατ. ευρώ συν τον τόκο που αναλογεί στον χρόνο με επιτόκιο 4,62%.
Επιπλέον η Αλουμίνιον ΑΕ αρνήθηκε τον Ιούλιο του 2008 να πληρώσει την αύξηση του τιμολογίου της δεη κατά 10% που επιβλήθηκε στους πελάτες υψηλής τάσης και με διάφορα προσχήματα άφηνε ανεξόφλητους τους λογαριασμούς της στην επιχείρηση. Εφθασε έτσι τον Αύγουστο του 2010 να οφείλει στη δεη το ποσό των 107,6 εκατ. ευρώ. Ακολούθησαν πάμπολλες συναντήσεις και ακόμη περισσότερες συζητήσεις στο διοικητικό συμβούλιο της δεη, οι οποίες κατέληξαν σε ένα απολύτως ευνοϊκό για τον ιδιωτικό όμιλο συμβιβασμό. Το χρέος της Αλουμίνον ΑΕ «κουρεύτηκε» και έπεσε από τα 107,6 εκατ. ευρώ στα 82,6 εκατ. ευρώ, θα αποπληρωθεί με ιδιαίτερα ευνοϊκούς όρους και η τιμή του ρεύματος που θα αγοράζει από τη δεη είναι η χαμηλότερη δυνατή στα όρια της χαμηλής νυχτερινής ζώνης και των αργιών στα 40,7 ευρώ η μεγαβατώρα.
Για το πλαίσιο αυτής της συμφωνίας είχε σοβαρές αντιρρήσεις και διαφωνίες ο εμπορικός διευθυντής της δεη κ. Χ.Ποσειδών - κυρίως επισήμαινε μετά πάθους την προσχηματική συμπεριφορά του εν λόγω ομίλου. Τελικώς εξαναγκάστηκε σε παραίτηση από τους κκ. Ζερβό και Μπαράτση. Ηταν ο δεύτερος ανώτερος υπάλληλος της επιχείρησης που έχανε τη θέση του εξαιτίας των εκλεκτικών συγγενειών των διοικήσεων της δεη με την Αλουμίνιον της Ελλάδος. Κοινή είναι η πεποίθηση ότι οι δύο τελευταίες διοικήσεις της δεηδεν υπερασπίστηκαν επαρκώς τα καλώς εννοούμενα συμφέροντα της επιχείρησης. Αντιθέτως, μάλιστα, η διοίκηση ΖερβούΜπαράτση αποποιήθηκε με την τελευταία συμφωνία μέρος αυτών. Είχε άπειρες δυνατότητες, νομικές και άλλες, αλλά δεν τις αξιοποίησε.
Η τραγωδία είναι ότι την ώρα που υπήρχαν τέτοιες διαφορές οι διοικήσεις της δεηπροσέφεραν, με διακομματική κάλυψη, γην και ύδωρ στον όμιλο του κ. Μυτιληναίου, όπως αποδεικνύεται από τις χαριστικές πράξεις και τις τριπλές επιδοτήσεις που του προσφέρθηκαν τα τελευταία χρόνια. Και το δυστύχημα είναι ότι σε λίγο η κυβέρνηση θα απειλεί τους φορολογουμένους με διακοπή του ρεύματος στην περίπτωση που δεν πληρώσουν την έκτακτη εισφορά επί των ακινήτων. Αλήθεια, με ποιο ανάστημα θα επιβάλει τέτοια απόφαση η ελεγχόμενη από τον κ. Παπακωνσταντίνου και τοποθετημένη από τον κ. Παπανδρέου διοίκηση των κκ. Ζερβού και Μπαράτση;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου