Στη συζήτηση για τον προϋπολογισμό, ο Αλέξης Τσίπρας ζήτησε από τον κ. Σαμαρά να εξηγήσει γιατί ελπίζει ότι θα πετύχει η πολιτική της ύφεσης την οποία, πριν γίνει ένθερμος υποστηρικτής του μνημονίου χάριν της εξουσίας, ο ίδιος επέκρινε δύο χρόνια τώρα. Πώς προτίθεται η κυβέρνηση του κ.
Σαμαρά να αντιμετωπίσει τα κοινωνικά προβλήματα που παροξύνει η πολιτική του μνημονίου; Ποιες είναι οι θέσεις της ελληνικής κυβέρνησης για το δημόσιο χρέος και τη βιωσιμότητά του; Με ποιόν τρόπο θέτει το ζήτημα στους δανειστές μας, οι οποίοι δημόσια πλέον διαπληκτίζονται επ’ αυτού. Πιστεύει η ελληνική κυβέρνηση ότι το χρέος αυτό μπορεί να αποπληρωθεί; Πιστεύει ότι μπορεί να βελτιωθεί έστω και κατ’ ελάχιστο η κατάσταση στην ελληνική οικονομία χωρίς πρώτα να έχει λυθεί το ζήτημα βιωσιμότητας του χρέους και ανατραπεί η υφεσιακή πολιτική της λιτότητας;
Ο Αλέξης Τσίπρας ζήτησε από την συγκυβέρνηση μια σοβαρή συζήτηση με επιχειρήματα, δεδομένης και της κρισιμότητας της κατάστασης. Και τι εισέπραξε; Ύβρεις τόσο από τον κ. Σαμαρά όσο και από τον κ. Στουρνάρα. Ύβρεις εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ και του ίδιου προσωπικά (προφανώς σχεδιασμένες να τονώσουν το καταρρακωμένο ηθικό των βουλευτών της συγκυβέρνησης). Παράλληλα, παρά την αποδεδειγμένη αποτυχία τους διεθνώς, επαναλήφθηκαν τα χιλιοειπωμένα νεοφιλελεύθερα δόγματα ότι η έξοδος από την κρίση, οι νέες θέσεις εργασίας θα έρθουν αν εφαρμοστεί επιθετικότερα η μνημονιακή πολιτική που σε λιγότερο από τρία χρόνια τριπλασίασε σχεδόν την ανεργία. Και βεβαίως ακούστηκαν πολλά, πάρα πολλά ψέματα. Ιδού κάποια από αυτά:
Ο κ. Σαμαράς αρνήθηκε ότι άλλαξε απόψεις και υποστήριξε ότι αυτά που έλεγε παλαιότερα αυτά λέει και πράττει και σήμερα. Ιδού όμως τι έλεγε ο ίδιος προεκλογικά στο ΕΒΕΑ για την επιμήκυνση του προγράμματος: «η περικοπή 11,7 δισεκατομμυρίων δημοσίων δαπανών για 2013-14 - να επεκταθεί για δύο ακόμα χρόνια. Ως το 2016 τουλάχιστον. Έτσι στον επόμενο Προϋπολογισμό του 2013, θα θεσπίσουμε περικοπές 3,5 δισεκατομμυρίων κι όχι 7,5 όπως θα συνέβαινε, αν το πρόγραμμα είχε διετή διάρκεια. Η χρονική επέκταση του προγράμματος θα επιτρέψει να γίνουν περικοπές από σπατάλη και διαφθορά, όχι από μισθούς και συντάξεις. Κεντρική μας πολιτική είναι: όχι άλλες οριζόντιες περικοπές μισθών και συντάξεων, όχι άλλοι φόροι, κι όχι άλλη περικοπή του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, που το έχουν κόψει 10 φορές από τις αρχές του 2010. Και συνεχίζουν να το κόβουν…» Τι σχέση έχουν αυτά που ο κ. Σαμαράς έλεγε στο ΕΒΕΑ με την κατάργηση των δώρων Χριστουγένων-Πάσχα και επιδόματος αδείας για όλες τις συντάξεις και για τους μισθούς του δημοσίου; Τι σχέση έχουν με τη νέα αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, τις νέες δραστικές μειώσεις και συντάξεων και μισθών, τους νέους φόροι εξαιτίας της κατάργησης των φοροελαφρύνσεων. Τι σχέση έχει με τις νέες περικοπές του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων κατά 150 εκατ. ευρώ το 2013 και άλλα τόσα το 2014;
Ο κ. Σαμαράς υποστήριξε επίσης ότι ο τελικός προϋπολογισμός του 2013 θα είναι πολύ καλύτερος απ’ αυτόν που ψηφίστηκε διότι ο ψηφισμένος στηρίχτηκε στις χειρότερες δυνατές εκτιμήσεις. Ωστόσο, ο προϋπολογισμός που ψηφίστηκε στηρίζεται στην εκτίμηση ότι παρόλο που η ύφεση συνεχίζεται το δεύτερο εξάμηνο του 2012 και παρόλο που αυτή θα είναι βαθειά και το 2013 (πάνω από 4%) η ανεργία θα μειωθεί το 2013 (κάτω από 23%) σε σχέση με όσο ήταν (πάνω από 25%) φέτος το καλοκαίρι! Δηλαδή, η ύφεση θα συνεχίζεται, η συγκυβέρνηση θα αποφασίζει τις απολύσεις που ψήφισε με το πολυνομοσχέδιο κι εντούτοις η ανεργία θα μειώνεται! Κι έχουν το θράσος να ρωτάνε τον Τσίπρα σε ποιόν κόσμο ζει! Με την πολιτική της λιτότητας που ψήφισαν και το ζήτημα της βιωσιμότητας του χρέους σε εκκρεμότητα, ο προϋπολογισμός του 2013 πολύ σύντομα θα πέσει στα βράχια και θα χρειαστούν νέα μέτρα, όπως άλλωστε συνέβη με όλους ανεξαιρέτως τους μνημονιακούς προϋπολογισμούς. Γιατί κοροϊδεύουν έτσι ασύστολα την ελληνική κοινωνία;
Ο κ. Σαμαράς επανέλαβε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ διώχνει τις επενδύσεις. Όμως δεν ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ αυτός που ακολούθησε την μνημονιακή πολιτική της λιτότητας και της εσωτερικής υποτίμησης που την τριετία 2010-2012 οδήγησε σε μείωση των επενδύσεων κατά περίπου 40% και σχεδόν τριπλασίασε την ανεργία; Ούτε είναι ο ΣΥΡΙΖΑ αυτός που επιβάλλει τη συνέχιση αυτής ακριβώς της υφεσιακής πολιτικής. Εκείνο για το οποίο παλεύει ο ΣΥΡΙΖΑ είναι να μην γίνει η αγορά εργασίας σκλαβοπάζαρο και να αποτραπεί το πλιάτσικο της δημόσιας περιουσίας που επιθυμούν και σχεδιάζουν οι μνημονιακοί.
Ο κ. Σαμαράς υποστήριξε ότι η συγκυβέρνησή του εκφράζει την εθνική ενότητα. Αυτό κι αν είναι ψέμα. Διότι καμία ενότητα δεν μπορεί να εκφράσει μια κυβέρνηση που υπερασπίζεται αποκλειστικά και μόνο τα συμφέροντα μια οικτρής μειοψηφίας μεγαλοκεφαλαιούχων και των φίλων τους, μια κυβέρνηση που παραγνωρίζει τη λαϊκή εντολή για αλλαγή της καταστροφικής πολιτικής του μνημονίου, μιας κυβέρνησης που ούτε καν την κοινοβουλευτική της ενότητα δεν μπορεί να διασφαλίσει αφού μέσα σε λιγότερο από 6 μήνες έχασε πάνω από δέκα βουλευτές που την στήριζαν (σχεδόν όλοι μαζί με την καταγγελία ότι παραβιάζει τις προεκλογικές δεσμεύσεις των τριών κομμάτων και την προγραμματική συμφωνία της) και όλα αυτά χωρίς καν ακόμη να έχουν αρχίσει να εφαρμόζονται τα απάνθρωπα μέτρα του τρίτου μνημονίου. Είναι αδύνατον να υπάρξει εθνική ενότητα για την εφαρμογή μιας πολιτικής πολλές πτυχές της οποίας τα αρμόδια δικαστήρια έχουν ήδη κρίνει ως αντισυνταγματικές.
Το μεγαλύτερο ψέμα από όλα όμως είναι το ότι αν τολμήσουμε και αμφισβητήσουμε την πεπατημένη και αποδεδειγμένα καταστροφική για την Ελλάδα και ολόκληρη την ευρωζώνη στρατηγική του μερκελισμού θα έρθει η συντέλεια του κόσμου.
Συνέχισε δηλαδή ο κ. Σαμαράς την επιλογή του ίδιου ως πρωθυπουργού και του κόμματος του (βλέπε ανακοινώσεις ΝΔ) μιας ιδιαίτερα χαμηλού επιπέδου πολιτικής αντιπαράθεσης, η οποία εν τέλει καταλήγει στην κατάργηση κάθε έλλογου στοιχείου και άρα στον στυγνό αυταρχισμό. Αν και απαράδεκτη, η στάση αυτή είναι εξηγήσιμη διότι απλώς δεν υπάρχουν επιχειρήματα για να στηρίξουν τη μνημονιακή βαρβαρότητα.
Σαμαρά να αντιμετωπίσει τα κοινωνικά προβλήματα που παροξύνει η πολιτική του μνημονίου; Ποιες είναι οι θέσεις της ελληνικής κυβέρνησης για το δημόσιο χρέος και τη βιωσιμότητά του; Με ποιόν τρόπο θέτει το ζήτημα στους δανειστές μας, οι οποίοι δημόσια πλέον διαπληκτίζονται επ’ αυτού. Πιστεύει η ελληνική κυβέρνηση ότι το χρέος αυτό μπορεί να αποπληρωθεί; Πιστεύει ότι μπορεί να βελτιωθεί έστω και κατ’ ελάχιστο η κατάσταση στην ελληνική οικονομία χωρίς πρώτα να έχει λυθεί το ζήτημα βιωσιμότητας του χρέους και ανατραπεί η υφεσιακή πολιτική της λιτότητας;
Ο Αλέξης Τσίπρας ζήτησε από την συγκυβέρνηση μια σοβαρή συζήτηση με επιχειρήματα, δεδομένης και της κρισιμότητας της κατάστασης. Και τι εισέπραξε; Ύβρεις τόσο από τον κ. Σαμαρά όσο και από τον κ. Στουρνάρα. Ύβρεις εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ και του ίδιου προσωπικά (προφανώς σχεδιασμένες να τονώσουν το καταρρακωμένο ηθικό των βουλευτών της συγκυβέρνησης). Παράλληλα, παρά την αποδεδειγμένη αποτυχία τους διεθνώς, επαναλήφθηκαν τα χιλιοειπωμένα νεοφιλελεύθερα δόγματα ότι η έξοδος από την κρίση, οι νέες θέσεις εργασίας θα έρθουν αν εφαρμοστεί επιθετικότερα η μνημονιακή πολιτική που σε λιγότερο από τρία χρόνια τριπλασίασε σχεδόν την ανεργία. Και βεβαίως ακούστηκαν πολλά, πάρα πολλά ψέματα. Ιδού κάποια από αυτά:
Ο κ. Σαμαράς αρνήθηκε ότι άλλαξε απόψεις και υποστήριξε ότι αυτά που έλεγε παλαιότερα αυτά λέει και πράττει και σήμερα. Ιδού όμως τι έλεγε ο ίδιος προεκλογικά στο ΕΒΕΑ για την επιμήκυνση του προγράμματος: «η περικοπή 11,7 δισεκατομμυρίων δημοσίων δαπανών για 2013-14 - να επεκταθεί για δύο ακόμα χρόνια. Ως το 2016 τουλάχιστον. Έτσι στον επόμενο Προϋπολογισμό του 2013, θα θεσπίσουμε περικοπές 3,5 δισεκατομμυρίων κι όχι 7,5 όπως θα συνέβαινε, αν το πρόγραμμα είχε διετή διάρκεια. Η χρονική επέκταση του προγράμματος θα επιτρέψει να γίνουν περικοπές από σπατάλη και διαφθορά, όχι από μισθούς και συντάξεις. Κεντρική μας πολιτική είναι: όχι άλλες οριζόντιες περικοπές μισθών και συντάξεων, όχι άλλοι φόροι, κι όχι άλλη περικοπή του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, που το έχουν κόψει 10 φορές από τις αρχές του 2010. Και συνεχίζουν να το κόβουν…» Τι σχέση έχουν αυτά που ο κ. Σαμαράς έλεγε στο ΕΒΕΑ με την κατάργηση των δώρων Χριστουγένων-Πάσχα και επιδόματος αδείας για όλες τις συντάξεις και για τους μισθούς του δημοσίου; Τι σχέση έχουν με τη νέα αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, τις νέες δραστικές μειώσεις και συντάξεων και μισθών, τους νέους φόροι εξαιτίας της κατάργησης των φοροελαφρύνσεων. Τι σχέση έχει με τις νέες περικοπές του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων κατά 150 εκατ. ευρώ το 2013 και άλλα τόσα το 2014;
Ο κ. Σαμαράς υποστήριξε επίσης ότι ο τελικός προϋπολογισμός του 2013 θα είναι πολύ καλύτερος απ’ αυτόν που ψηφίστηκε διότι ο ψηφισμένος στηρίχτηκε στις χειρότερες δυνατές εκτιμήσεις. Ωστόσο, ο προϋπολογισμός που ψηφίστηκε στηρίζεται στην εκτίμηση ότι παρόλο που η ύφεση συνεχίζεται το δεύτερο εξάμηνο του 2012 και παρόλο που αυτή θα είναι βαθειά και το 2013 (πάνω από 4%) η ανεργία θα μειωθεί το 2013 (κάτω από 23%) σε σχέση με όσο ήταν (πάνω από 25%) φέτος το καλοκαίρι! Δηλαδή, η ύφεση θα συνεχίζεται, η συγκυβέρνηση θα αποφασίζει τις απολύσεις που ψήφισε με το πολυνομοσχέδιο κι εντούτοις η ανεργία θα μειώνεται! Κι έχουν το θράσος να ρωτάνε τον Τσίπρα σε ποιόν κόσμο ζει! Με την πολιτική της λιτότητας που ψήφισαν και το ζήτημα της βιωσιμότητας του χρέους σε εκκρεμότητα, ο προϋπολογισμός του 2013 πολύ σύντομα θα πέσει στα βράχια και θα χρειαστούν νέα μέτρα, όπως άλλωστε συνέβη με όλους ανεξαιρέτως τους μνημονιακούς προϋπολογισμούς. Γιατί κοροϊδεύουν έτσι ασύστολα την ελληνική κοινωνία;
Ο κ. Σαμαράς επανέλαβε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ διώχνει τις επενδύσεις. Όμως δεν ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ αυτός που ακολούθησε την μνημονιακή πολιτική της λιτότητας και της εσωτερικής υποτίμησης που την τριετία 2010-2012 οδήγησε σε μείωση των επενδύσεων κατά περίπου 40% και σχεδόν τριπλασίασε την ανεργία; Ούτε είναι ο ΣΥΡΙΖΑ αυτός που επιβάλλει τη συνέχιση αυτής ακριβώς της υφεσιακής πολιτικής. Εκείνο για το οποίο παλεύει ο ΣΥΡΙΖΑ είναι να μην γίνει η αγορά εργασίας σκλαβοπάζαρο και να αποτραπεί το πλιάτσικο της δημόσιας περιουσίας που επιθυμούν και σχεδιάζουν οι μνημονιακοί.
Ο κ. Σαμαράς υποστήριξε ότι η συγκυβέρνησή του εκφράζει την εθνική ενότητα. Αυτό κι αν είναι ψέμα. Διότι καμία ενότητα δεν μπορεί να εκφράσει μια κυβέρνηση που υπερασπίζεται αποκλειστικά και μόνο τα συμφέροντα μια οικτρής μειοψηφίας μεγαλοκεφαλαιούχων και των φίλων τους, μια κυβέρνηση που παραγνωρίζει τη λαϊκή εντολή για αλλαγή της καταστροφικής πολιτικής του μνημονίου, μιας κυβέρνησης που ούτε καν την κοινοβουλευτική της ενότητα δεν μπορεί να διασφαλίσει αφού μέσα σε λιγότερο από 6 μήνες έχασε πάνω από δέκα βουλευτές που την στήριζαν (σχεδόν όλοι μαζί με την καταγγελία ότι παραβιάζει τις προεκλογικές δεσμεύσεις των τριών κομμάτων και την προγραμματική συμφωνία της) και όλα αυτά χωρίς καν ακόμη να έχουν αρχίσει να εφαρμόζονται τα απάνθρωπα μέτρα του τρίτου μνημονίου. Είναι αδύνατον να υπάρξει εθνική ενότητα για την εφαρμογή μιας πολιτικής πολλές πτυχές της οποίας τα αρμόδια δικαστήρια έχουν ήδη κρίνει ως αντισυνταγματικές.
Το μεγαλύτερο ψέμα από όλα όμως είναι το ότι αν τολμήσουμε και αμφισβητήσουμε την πεπατημένη και αποδεδειγμένα καταστροφική για την Ελλάδα και ολόκληρη την ευρωζώνη στρατηγική του μερκελισμού θα έρθει η συντέλεια του κόσμου.
Συνέχισε δηλαδή ο κ. Σαμαράς την επιλογή του ίδιου ως πρωθυπουργού και του κόμματος του (βλέπε ανακοινώσεις ΝΔ) μιας ιδιαίτερα χαμηλού επιπέδου πολιτικής αντιπαράθεσης, η οποία εν τέλει καταλήγει στην κατάργηση κάθε έλλογου στοιχείου και άρα στον στυγνό αυταρχισμό. Αν και απαράδεκτη, η στάση αυτή είναι εξηγήσιμη διότι απλώς δεν υπάρχουν επιχειρήματα για να στηρίξουν τη μνημονιακή βαρβαρότητα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου