Truth-Out: Φίμωση των MME στην Ελλάδα με συλλήψεις δημοσιογράφων, εκφοβισμούς και δολοφονίες

Η ελευθερία του τύπου στην Ελλάδα έχει πέσει σε εξαιρετικά χαμηλό επίπεδο, η δολοφονία και ο εκφοβισμός των δημοσιογράφων, οι απειλές για κρατικές διώξεις ή ιδιωτικές αγωγές, η λογοκρισία και η προπαγάνδα έχουν συμβάλει καταλυτικά σε αυτό. Πολλά έχουν γραφτεί στον διεθνή Τύπο τα τελευταία δύο χρόνια σχετικά με τη μείωση της ελευθερίας του λόγου και της ελευθερίας του Τύπου. Περιστατικά που γνώρισαν μεγάλη δημοσιότητα, όπως το κλείσιμο της ΕΡΤ και η σύλληψη του δημοσιογράφου Κώστα Βαξεβάνη με κατηγορίες που σχετίζονταν με τη δημοσιοποίηση της "Λίστας Lagarde" έκαναν διεθνή πρωτοσέλιδα, οδηγώντας σε μια γενική αίσθηση τα διεθνή μέσα ενημέρωσης ότι η ελευθερία του τύπου βρίσκεται σε πτώση, την ίδια ώρα που η κρίση στην Ελλάδα βρίσκεται στο απόγειο της, όπως αναφέρει σε άρθρο του στο truth-out.org, ο υποψήφιος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου του Τέξας, Μιχάλης Νευραδάκης.

Ο Κώστας Βαξεβάνης συνελήφθη με την κατηγορία της «παραβίασης της ιδιωτικής ζωής», μετά τη δημοσίευση της "λίστας Lagarde", μια λίστα σχεδόν 2.000 ατόμων, πιθανών φοροφυγάδων στην Ελλάδα, οι οποίοι είχαν τραπεζικούς λογαριασμούς στην HSBC στην Ελβετία. Ο Κ. Βαξεβάνης τότε είχε δημοσιεύσει τα ονόματα και τα επαγγέλματα των πιθανών φοροφυγάδων, η λίστα περιελάμβανε εξέχοντες πολιτικούς, προσωπικότητες του επιχειρηματικού κόσμου και των συγγενών τους. Και ενώ αναφέρεται ότι ο κατάλογος αυτός είχε δοθεί στον τότε υπουργό Οικονομικών Γιώργο Παπακωνσταντίνου από την επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ ), Christine Lagarde, τον Απρίλιο του 2010, καμία νομική δράση δεν είχε ληφθεί εναντίον οποιουδήποτε από τα πρόσωπα που αναφέρονταν στην λίστα.

Αν και άλλα μέσα ευρείας κυκλοφορίας αναδημοσίευσαν αυτή τη λίστα, χωρίς επιπτώσεις, ο Κ. Βαξεβάνης κρίθηκε ότι έφερε ποινική ευθύνη και συνελήφθη. Στην αρχική δίκη που ακολούθησε, ο δημοσιογράφος αθωώθηκε από όλες τις κατηγορίες εναντίον του, αλλά οι εισαγγελείς άσκησαν έφεση κατά της απόφασης, υποστηρίζοντας ότι ήταν «νομικά εσφαλμένη», και εξασφάλισαν την επανεκδίκαση της υπόθεσης εναντίον του. Τον Νοέμβριο του 2013, ο Βαξεβάνης και πάλι αθωώθηκε.

Αυτή δεν ήταν η μόνη περίπτωση στην οποία ο δημοσιογράφος αντιμετώπισε νομικές - ή εξωδικαστικές - απειλές. Δύο μήνες πριν από τη σύλληψή του, ο Κ. Βαξεβάνης ήταν στόχος μιας απόπειρας επίθεσης έξω από το σπίτι του από άγνωστα άτομα. Ο δημοσιογράφος ισχυρίστηκε ότι επρόκειτο για επίδοξους δολοφόνους, αλλά η αστυνομία υποβάθμισε το περιστατικό, θεωρώντας ότι ήταν μια αποτυχημένη απόπειρα διάρρηξης. Καμία σύλληψη δεν έχει γίνει ποτέ σε σχέση με αυτό το περιστατικό.

Και οι νομικές διώξεις για τον Κώστα Βαξεβάνη δεν σταματούν εκεί, τον Δεκέμβριο του 2013, ο τότε υπουργός Υγείας Άδωνις Γεωργιάδης υπέβαλε κατηγορίες εκβιασμού εναντίον του Κώστα Βαξεβάνη, μετά την τελευταία δημοσίευση, του Hot Doc, που αποδείκνυε ανάρμοστες επαφές μεταξύ του υπουργού υγείας και εκπροσώπου φαρμακευτικής εταιρείας. Τις κατηγορίες ακλούθησε ένας λεκτικός πόλεμος μεταξύ των δύο στο Twitter, κατά τον οποίο ο Α. Γεωργιάδης απείλησε ανοιχτά τον Κ. Βαξεβάνη για επικείμενες νομικές κυρώσεις . Τον περασμένο Ιανουάριο, ο δημοσιογράφος υποχρεώθηκε από το δικαστήριο να πληρώσει 10.000 ευρώ ως αποζημίωση για το σκάνδαλο της Μονής Βατοπεδίου για μια σειρά από φερόμενα ως δυσφημιστικά άρθρα εναντίον της μονής και του ηγούμενου Εφραίμ.

Ένα ακόμα χαρακτηριστικό παράδειγμα της φίμωσης της «ελευθεροτυπίας» η επιτυχία του Troktiko που τελείωσε απότομα, νωρίς το πρωί την 19 Ιουλίου 2010. Εκείνο το πρωινό, μια ομάδα μασκοφόρων δολοφόνων παρασύρουν το δημοσιογράφο Σωκράτη Γκιόλια έξω από το σπίτι του στην Αθήνα και τον πυροβολούν 16 φορές από κοντινή απόσταση. Αν και πολλοί από τους κόλπους της βιομηχανίας των μέσων ενημέρωσης γνώριζαν ποιος ήταν ο δημοσιογράφος, το ευρύ κοινό μόλις ανακάλυψε ότι ο Γκιόλιας ήταν ο συνιδρυτής και διαχειριστής του Troktiko. Εκείνη την εποχή, ήταν και ο γενικός διευθυντής του ραδιοφωνικού σταθμού ΘΕΜΑ 98.9 FM στην Αθήνα.

Ήταν η πρώτη δολοφονία δημοσιογράφου στην Ελλάδα σε 25 χρόνια, και την ευθύνη για την επίθεση σύντομα ανέλαβε μια ομάδα που αυτοαποκαλούνταν «Σέχτα Επαναστατών». Σχεδόν τέσσερα χρόνια μετά , δεν έχουν γίνει συλλήψεις σε σχέση με τις επιθέσεις, και ούτε ποινική έρευνα έχει ξεκινήσει. Επιπλέον, η ελληνική αστυνομία φέρεται να αρνήθηκε να συνεργαστεί με τις κυπριακές αστυνομικές δυνάμεις στην έρευνα ενός πιθανού υπόπτου για τη δολοφονία του Γκιόλια.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο του Μιχάλη Νευραδάκη στο : http://truth-out.org

http://www.koutipandoras.gr