Αντίσταση στην «φιλο-αστυνομική» υστερία μετά το Ντάλας

Toυ Nicole Colson 

μετάφραση Πάνος Πέτρου, αναδημοσίευση από socialistworker.org

Η δολοφονία δύο μαύρων ανδρών -του Άλτον Στέρλινγκ στο Μπατόν Ρουζ της Λουιζιάνα και του Φιλάντο Κάστιλ στο Φάλκον Χάιτς, προάστιο των Twin Cities στη Μινεσότα- από την αστυνομία την περασμένη εβδομάδα προκάλεσε φρίκη σε όλο τον πλανήτη και κατέβασε πολλούς διαδηλωτές στους δρόμους σε όλη τη χώρα, για να φωνάξουν πως «οι Ζωές των Μαύρων Μετράνε» (Black Lives Matter).

Όμως πολύ γρή­γο­ρα, στο Ντά­λας, ένας άν­δρας που πυ­ρο­βό­λη­σε αστυ­νο­μι­κούς την ώρα δια­δή­λω­σης υπο­στη­ρι­κτών του κι­νή­μα­τος Black Lives Matter (BLM) –σκο­τώ­νο­ντας 5 αστυ­νο­μι­κούς και τραυ­μα­τί­ζο­ντας αρ­κε­τούς προ­τού σκο­τω­θεί ο ίδιος από την αστυ­νο­μία- έδωσε την ευ­και­ρία στα ΜΜΕ και τις υπη­ρε­σί­ες επι­βο­λής του νόμου να στρέ­ψουν την προ­σο­χή μα­κριά από την επι­δη­μία αστυ­νο­μι­κής βίας και να κα­τη­γο­ρή­σουν εκεί­νους που ξε­ση­κώ­νο­νται και δια­δη­λώ­νουν.

Ο Μίκα Ξαβιέ Τζόν­σον, ένας αφρο­α­με­ρι­κά­νος βε­τε­ρά­νος πο­λέ­μου, άνοι­ξε πυρ κατά της αστυ­νο­μί­ας στη διάρ­κεια μιας δια­δή­λω­σης του Black Lives Matter στο Ντά­λας στις 7 Ιούλη. Δεν υπήρ­ξε κα­νέ­να στοι­χείο, ούτε κατά την αρ­χι­κή σύγ­χυ­ση αμέ­σως μετά την επί­θε­ση, ότι ο Τζόν­σον είχε κά­ποια σχέση με την κι­νη­το­ποί­η­ση.

Αλλά οι Αρχές άρ­πα­ξαν αμέ­σως την ευ­και­ρία για να συ­κο­φα­ντή­σουν το κί­νη­μα, με τον ισχυ­ρι­σμό ότι η επί­θε­ση ήταν τμήμα ενός συ­ντο­νι­σμέ­νου σχε­δί­ου –που τάχα πε­ρι­λάμ­βα­νε τέσ­σε­ρις σκο­πευ­τές, όπως ισχυ­ρί­στη­κε αρ­χι­κά η αστυ­νο­μία- και τα ΜΜΕ συμ­φώ­νη­σαν πρό­θυ­μα με αυτήν τη γραμ­μή.

Πο­λι­τι­κοί ηγέ­τες και σχο­λια­στές στα ΜΜΕ αμέ­σως τσου­βά­λια­σαν τη δια­μαρ­τυ­ρία ενά­ντια στην ρα­τσι­στι­κή αστυ­νο­μι­κή βία με τους πυ­ρο­βο­λι­σμούς του Τζόν­σον –και κά­λε­σαν το κί­νη­μα Black Lives Matter να απο­δε­χτεί μέρος της ευ­θύ­νης για την επί­θε­ση του Τζόν­σον.

Κλασ­σι­κό δείγ­μα οι New York Times, που προει­δο­ποί­η­σαν ότι «το Black Lives Matter αντι­με­τω­πί­ζει ίσως την με­γα­λύ­τε­ρή του κρίση στην σύ­ντο­μη ιστο­ρία του. Πα­λεύ­ει ταυ­τό­χρο­να και να κρα­τή­σει απο­στά­σεις από έναν Αφρο­α­με­ρι­κα­νό ελεύ­θε­ρο σκο­πευ­τή στο Ντά­λας που απο­φά­σι­σε να δο­λο­φο­νή­σει λευ­κούς αστυ­νο­μι­κούς, και να αντι­κρού­σει μια χο­ρω­δία δυ­σφη­μι­στών που κα­τη­γο­ρούν το κί­νη­μα ότι ενέ­πνευ­σε αυτήν την φο­νι­κή επί­θε­ση».

Φυ­σι­κά, ούτε οι Times ούτε κα­νέ­νας άλλος σε θέση εξου­σί­ας δεν καλεί αντί­στοι­χα την αστυ­νο­μία να ανα­λά­βει συλ­λο­γι­κά την ευ­θύ­νη για τις δο­λο­φο­νί­ες που δια­πράτ­το­νται από αστυ­νο­μι­κούς κα­θη­με­ρι­νά σε όλη τη χώρα. Σε αυτές τις πε­ρι­πτώ­σεις, μας λένε πως πρό­κει­ται για με­μο­νω­μέ­να πε­ρι­στα­τι­κά: «Ένα χα­λα­σμέ­νο μήλο» (ΣτΜ: μέσα σε ένα κατά τα άλλα «υγιές» σύ­νο­λο).

Ο σχο­λια­στής του CNN, Κρις Κουό­μο, είχε το θρά­σος να ζη­τή­σει από την Βά­λε­ρι Κά­στιλ, μη­τέ­ρα του Φι­λά­ντο Κά­στιλ, να σχο­λιά­σει τους πυ­ρο­βο­λι­σμούς στο Ντά­λας –πριν καν μπει στον κόπο να της κάνει έστω μια ερώ­τη­ση για την απώ­λεια του γιού της ή για το συ­γκλο­νι­στι­κό βί­ντεο που τον δεί­χνει να πε­θαί­νει μπρο­στά στην κο­πέ­λα του και την 4χρο­νη κόρη της.

Η πεν­θού­σα μη­τέ­ρα έβαλε τον Κουό­μο στη θέση του:

«Εγώ; Δεν ξέρω τί­πο­τα για το τι συ­νέ­βη στο Ντά­λας. Ο γιος μου έχει μόλις πε­θά­νει και δεν έχω κοι­μη­θεί εδώ και 48 ώρες. Όχι λοι­πόν, δεν έχω δει κα­θό­λου τη­λε­ό­ρα­ση και δεν μπορώ να απα­ντή­σω…

Κα­νείς δεν έχει επι­κοι­νω­νή­σει μαζί μου για οτι­δή­πο­τε αφορά τον Φι­λά­ντο. Στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα, από όταν σκο­τώ­θη­κε ο γιος μου –δο­λο­φο­νή­θη­κε, εκτε­λέ­στη­κε από τους αστυ­νο­μι­κούς της Πο­λι­τεί­ας της Μι­νε­σό­τα- δεν έχω δει ακόμα το πτώμα του».

Τα συ­γκλο­νι­στι­κά βί­ντεο από τους θα­νά­τους του Στέρ­λινγκ και του Κά­στιλ –ο Στέρ­λινγκ ακι­νη­το­ποι­η­μέ­νος στο πε­ζο­δρό­μιο και ο Κά­στιλ στο αυ­το­κί­νη­τό του καθώς η μνη­στή του και η 4χρο­νη κόρη της πα­ρα­κο­λου­θούν τη σκη­νή- επα­νέ­φε­ρε στο φως την κα­θη­με­ρι­νή πραγ­μα­τι­κό­τη­τα της ρα­τσι­στι­κής αστυ­νο­μι­κής βίας.

Οι θά­να­τοί τους –με δια­φο­ρά μιας μέρας και 1.000 μι­λί­ων, αλλά συν­δε­δε­μέ­νοι άμεσα στα μυαλά των αν­θρώ­πων καθώς κα­τα­γρά­φη­καν σε βί­ντεο- προ­κά­λε­σαν έναν νέο γύρο κι­νη­το­ποι­ή­σε­ων.

Οι πε­ρισ­σό­τε­ρες δια­δη­λώ­σεις κλή­θη­καν στο πόδι, συχνά από νέους ή άπει­ρους ακτι­βι­στές, που το έν­στι­κτό τους έλεγε να φω­νά­ξουν ενά­ντια στην αστυ­νο­μι­κή τρο­μο­κρα­τία. Δια­δη­λω­τές κα­τέ­βη­καν στους δρό­μους σε όλη τη χώρα –από το Πόρ­τλαντ του Όρε­γκον, όπου χι­λιά­δες συ­γκε­ντρώ­θη­καν στο κέ­ντρο της πόλης μέχρι το Πόρ­τλαντ του Μέιν, όπου εκα­το­ντά­δες συ­γκε­ντρώ­θη­καν έξω από το αστυ­νο­μι­κό τμήμα.

Στο Όκλαντ της Κα­λι­φόρ­νια –όπου αστυ­νο­μι­κά σκάν­δα­λα για σε­ξουα­λι­κές πα­ρε­νο­χλή­σεις και ρα­τσι­σμό είχαν προ­κα­λέ­σει την από­λυ­ση τριών αστυ­νο­μι­κών διοι­κη­τών μόλις μια βδο­μά­δα πριν- πάνω από 2.000 συ­γκε­ντρώ­θη­καν και δια­δή­λω­σαν για να «Κλεί­σουν την Πόλη» (Shut it Down») το από­γευ­μα της 7 Ιούλη, στη με­γα­λύ­τε­ρη επί­δει­ξη δύ­να­μης του κι­νή­μα­τος Black Lives Mattter εδώ και με­ρι­κούς μήνες. Κά­ποια στιγ­μή μια ομάδα δια­δη­λω­τών κα­τέ­λα­βε την κε­ντρι­κή Λε­ω­φό­ρο 880, με εκα­το­ντά­δες αν­θρώ­πους να σχη­μα­τί­ζουν μια αν­θρώ­πι­νη αλυ­σί­δα που μπλό­κα­ρε την κυ­κλο­φο­ρία.

Στο Σι­κά­γο, στις 9 Ιούλη, εκα­το­ντά­δες συμ­με­τεί­χαν σε δια­φο­ρε­τι­κές δια­δη­λώ­σεις και αφού πο­ρεύ­τη­καν μέσα από το φε­στι­βάλ Taste of Chicago όπου και έστη­σαν ένα die-in (ΣτΜ: Οι δια­δη­λω­τές μέ­νουν ξα­πλω­μέ­νοι, κα­τα­λαμ­βά­νο­ντας το χώρο και κά­νο­ντας ταυ­τό­χρο­να «προ­σο­μοί­ω­ση» θα­νά­του), κα­τέ­λα­βαν μια σειρά από δια­σταυ­ρώ­σεις.

Στο Πόρ­τλαντ του Όρε­γκον, η δια­δή­λω­ση προ­σέλ­κυ­σε αρ­κε­τές χι­λιά­δες αν­θρώ­πους που ήθε­λαν να στεί­λουν μή­νυ­μα ενά­ντια στις δο­λο­φο­νί­ες στη Λουι­ζιά­να και τη Μι­νε­σό­τα. Αλλά οι δια­δη­λω­τές υπο­χρε­ώ­θη­καν να τρέ­ξουν για την ασφά­λειά τους όταν ένας ντό­πιος δε­ξιός «ακτι­βι­στής» ονό­μα­τι Μάικλ Στρί­κλαντ –που έχει ιστο­ρι­κό προ­κλή­σε­ων ενά­ντια σε σο­σια­λι­στές και αρι­στε­ρούς- τρά­βη­ξε το όπλο του ενά­ντια σε αντι­ρα­τσι­στές δια­δη­λω­τές.

Χι­λιά­δες κα­τέ­βη­καν στους δρό­μους της Νέας Υόρ­κης –ανά­με­σά τους κά­ποιοι που δια­δή­λω­ναν για πρώτη φορά στη ζωή τους, όπως η 16χρο­νη Λο­τό­για Φράν­σις που είπε στο πε­ριο­δι­κό Time: «Αυτό είναι ένα νέο Κί­νη­μα για τα Πο­λι­τι­κά Δι­καιώ­μα­τα και ήθελα να είμαι μέρος του… αυτήν τη φορά εί­μα­στε πολύ πιο εξα­γριω­μέ­νοι».

Παρά την αφή­γη­ση των ΜΜΕ ότι το κί­νη­μα Black Lives Matter απει­λεί την ει­ρή­νη, οι δια­δη­λω­τές συ­νά­ντη­σαν υπο­στή­ρι­ξη από τους πε­ρα­στι­κούς όπου κι αν συ­γκε­ντρώ­νο­νταν. Ο Γκρεγκ Τάλι, κά­τοι­κος Σι­κά­γο που υπο­χρε­ώ­θη­κε να στα­μα­τή­σει καθώς οι δια­δη­λω­τές απέ­κλει­σαν την Λε­ω­φό­ρο Μί­σι­γκαν στο κέ­ντρο της πόλης, βγήκε από το αυ­το­κί­νη­τό του για να πα­ρα­κο­λου­θή­σει τη δια­δή­λω­ση. «Μπορώ να πε­ρι­μέ­νω», είπε ο Τάλι στους Σι­κά­γο Σαν-Τάιμς. «Νο­μί­ζω αυτό που γί­νε­ται είναι πολύ πιο ση­μα­ντι­κό από το να φτά­σει ένας άν­θρω­πος έγκαι­ρα στον προ­ο­ρι­σμό του. Πα­λεύ­ουν για την ανα­γνώ­ρι­σή τους».

Στο Σεν Πολ, εκα­το­ντά­δες συ­γκε­ντρώ­θη­καν στην έδρα του κυ­βερ­νή­τη, κα­τα­λαμ­βά­νο­ντας τον δρόμο απέξω για μέρες. Κρέ­μα­σαν στην πύλη ένα πανό που έγρα­φε «Δι­καιο­σύ­νη για τον Φι­λά­ντο». Το από­γευ­μα της 9 Ιούλη, οι δια­δη­λω­τές κα­τέ­λα­βαν τη Λε­ω­φό­ρο 80 και συ­γκρού­στη­καν με την σι­δη­ρό­φρα­κτη αστυ­νο­μία.

Όπως ήταν ανα­με­νό­με­νο, η αστυ­νο­μία κα­τη­γό­ρη­σε «εξω­τε­ρι­κούς υπο­κι­νη­τές» για τις δια­δη­λώ­σεις. Στη Λου­ϊ­ζιά­να, ο εκ­πρό­σω­πος της αστυ­νο­μί­ας Ντον Κό­πο­λα, δή­λω­σε: «Φαί­νε­ται πως η δια­δή­λω­ση στο αστυ­νο­μι­κό τμήμα στο Μπα­τόν Ρουζ έχει γίνει πιο βίαιη καθώς κα­τα­φτά­νουν δια­δη­λω­τές από άλλες πό­λεις».

Αλλά σύμ­φω­να με τον Ντά­ρεν Μπά­ου­ερς, του οποί­ου η κο­πέ­λα Άριελ Μπέιτς ήταν ανά­με­σα στους συλ­λη­φθέ­ντες, ήταν η αστυ­νο­μία που προ­κά­λε­σε το πλή­θος. «Μου είπε πως ενώ αυτή κι ο ξα­δελ­φός της βρί­σκο­νταν στα γρα­σί­δια, όρ­μη­ξαν πάνω τους», δή­λω­σε ο Μπά­ου­ερς στην Σι­κά­γο Τρί­μπιουν. «Δεν βρί­σκο­νταν καν στο δρόμο. Ο κό­σμος δια­δη­λώ­νει ει­ρη­νι­κά. Γιατί οι μπά­τσοι φο­ρά­νε τόσο βαριά εξάρ­τη­ση;».

Η αστυ­νο­μία βρήκε την ευ­και­ρία να πε­ρά­σει στην επί­θε­ση στο Μπα­τόν Ρουζ και σε όλη τη χώρα εξαι­τί­ας της φο­νι­κής επί­θε­σης του Μίκα Τζόν­σον στο Ντά­λας –η οποία πα­ρου­σιά­στη­κε στρε­βλά ως μια πράξη βίας που συν­δέ­ε­ται με το Black Lives Matter.

Η αστυ­νο­μία του Ντά­λας αρ­χι­κά υπο­στή­ρι­ξε πως εμπλέ­κο­νται του­λά­χι­στον τέσ­σε­ρις σκο­πευ­τές. Συ­νέ­λα­βαν τρεις αν­θρώ­πους και στη συ­νέ­χεια τους άφη­σαν –σιω­πη­λά- ελεύ­θε­ρους. Όπως έγρα­ψε ο Στί­βεν Ρό­ζεν­φελντ στο Alternet, όσον αφορά την κά­λυ­ψη των γε­γο­νό­των από τα ΜΜΕ: «Το μή­νυ­μα και η πα­ρου­σί­α­ση… ήταν η στε­ρε­ο­τυ­πι­κή ει­κό­να μιας συμ­μο­ρί­ας βαριά οπλι­σμέ­νων μαύ­ρων ελεύ­θε­ρων σκο­πευ­τών που εξα­πο­λύ­ουν μια μορφή φυ­λε­τι­κού πο­λέ­μου».

Μόνο αρ­γό­τε­ρα πα­ρα­δέ­χτη­καν οι Αρχές ότι υπήρ­χε μόνο ένας ύπο­πτος σκο­πευ­τής, ο Τζόν­σον, ο οποί­ος φέ­ρε­ται να είπε στην αστυ­νο­μία ότι «ήθελα να σκο­τώ­σω λευ­κούς… ιδιαί­τε­ρα μπά­τσους». Σκο­τώ­θη­κε από την ομάδα SWAT (ΣτΜ: το αμε­ρι­κα­νι­κό αντί­στοι­χο της ΕΚΑΜ) του Ντά­λας, που χρη­σι­μο­ποί­η­σε μια βόμβα που πυ­ρο­δο­τή­θη­κε μέσω ρο­μπότ για να τον σκο­τώ­σει.

Τα ΜΜΕ δεν ασχο­λή­θη­καν κα­θό­λου με αυτό, αλλά η εκτέ­λε­ση του Τζόν­σον με τη­λε­χει­ρι­στή­ριο δεί­χνει μια τρο­μα­κτι­κή κλι­μά­κω­ση της στρα­τιω­τι­κο­ποί­η­σης της αστυ­νο­μί­ας. Κι αν η αστυ­νο­μία χρη­σι­μο­ποιού­σε βόμ­βες-ρο­μπότ και ενά­ντια στους άλ­λους τρεις υπο­τι­θέ­με­νους δρά­στες –που απο­δεί­χθη­καν αθώοι;

«Το γε­γο­νός ότι η αστυ­νο­μία έχει ένα τέ­τοιο όπλο, και άλλα όπλα όπως drones και τανκς, είναι δείγ­μα­τα της στρα­τιω­τι­κο­ποί­η­σης της αστυ­νο­μί­ας –και κι­νεί­ται στη λάθος κα­τεύ­θυν­ση», δή­λω­σε στο Common Dreams η πρώην πρό­ε­δρος της Εθνι­κής Ένω­σης Δι­κη­γό­ρων, Μάρ­τζο­ρι Κον.

Εν τω με­τα­ξύ, τα μί­ντια ασχο­λή­θη­καν ελά­χι­στα με το γε­γο­νός ότι ο Τζόν­σον ήταν βε­τε­ρά­νος πο­λέ­μου που υπη­ρέ­τη­σε στο Αφ­γα­νι­στάν. Την εποχή του «πο­λέ­μου ενά­ντια στην τρο­μο­κρα­τία», η βία που έχει εξα­πο­λύ­σει η αμε­ρι­κα­νι­κή αυ­το­κρα­το­ρία συχνά γυρνά πίσω στις ΗΠΑ. Αλλά τα θύ­μα­τα είναι συ­νή­θως οι οι­κο­γέ­νειες πρώην στρα­τιω­τών –και ιδιαί­τε­ρα οι ίδιοι οι βε­τε­ρά­νοι που φτά­νουν σε ση­μείο ψυ­χι­κής κα­τάρ­ρευ­σης.

Επί­σης, τα απο­δε­δειγ­μέ­να στοι­χεία της ρα­τσι­στι­κής αστυ­νο­μι­κής βίας δια­στρε­βλώ­θη­καν στο βαθμό που έγι­ναν αγνώ­ρι­στα. Ένα άθλιο άρθρο της Washington Post ανέ­φε­ρε ότι τον Φι­λά­ντο Κά­στιλ τον είχε στα­μα­τή­σει η αστυ­νο­μία του­λά­χι­στον 52 φορές τα τε­λευ­ταία χρό­νια, κι είχε το θρά­σος να ανα­ρω­τη­θεί: «Να ήταν άραγε φυ­λε­τι­κή προ­κα­τά­λη­ψη;».

«Του είχαν επι­δώ­σει πρό­στι­μα αξίας του­λά­χι­στον 6.588 δο­λα­ριών, αν και αθω­ώ­θη­κε για πάνω από τις μισές από τις 86 πα­ρα­βιά­σεις, σύμ­φω­να με τα δι­κα­στι­κά αρ­χεία», έγρα­ψε το άρθρο στην Post. «Να ήταν ο Κά­στιλ πολύ κακός οδη­γός ή να ήταν απλά άτυ­χος; Ή μήπως είχε στο­χο­ποι­η­θεί από αστυ­νο­μι­κούς που ξε­δια­λέ­γουν ει­δι­κά μαύ­ρους οδη­γούς όπως αυτόν και τους στα­μα­τά­νε, όπως ισχυ­ρί­ζο­νται οι­κο­γε­νεια­κοί του φίλοι; Την απά­ντη­ση μάλ­λον δεν θα την μά­θου­με ποτέ».

Αλή­θεια; Δεν θα την μά­θου­με ποτέ; Εκα­τομ­μύ­ρια άν­θρω­ποι στις ΗΠΑ ξέ­ρουν την απά­ντη­ση. Ο Φι­λά­ντο Κά­στιλ ήταν θύμα ρα­τσι­σμού, όπως και ο Άλτον Στέρ­λινγκ, όπως και ο Φρέ­ντι Γκρέι και ο Ταμίρ Ράις, και η Σά­ντρα Μπλαντ και ο Ρά­μαρ­λεϊ Γκρά­χαμ και ο Λα­κουάν Μα­κΝτό­ναλτ και τόσοι πολ­λοί άλλοι σε διά­φο­ρες πό­λεις σε όλες τις ΗΠΑ.

Ο φόνος πέντε αστυ­νο­μι­κών στο Ντά­λας δεν το αλ­λά­ζει αυτό. Όπως απά­ντη­σε στον Κουό­μο, δεί­χνο­ντας απί­στευ­τη αυ­το­συ­γκρά­τη­ση, η Ντάια­μοντ Ρέι­νολντς, η μνη­στή του Φι­λά­ντο Κά­στιλ που τον είδε να δο­λο­φο­νεί­ται μπρο­στά στα μάτια της: «Αυτό ξε­περ­νά τον Φι­λά­ντο, ξε­περ­νά τον Τρέι­βον Μάρ­τιν, ξε­περ­νά την Σά­ντρα Μπλαντ. Μας ξε­περ­νά όλους. Γι’ αυτό και σή­με­ρα, θέλω δι­καιο­σύ­νη για όλους».

Στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα, ο κα­τά­λο­γος της ίδιας της Washington Post με αν­θρώ­πους που σκο­τώ­θη­καν από την αστυ­νο­μία στις ΗΠΑ, κα­τέ­γρα­ψε 512 δο­λο­φο­νη­μέ­νους από την αστυ­νο­μία μέσα στο 2016, είναι ήδη 24 πε­ρισ­σό­τε­ρες δο­λο­φο­νί­ες από πέρσι τέ­τοια εποχή.

Όπως είπε στο Time ο 16χρο­νος Μπράιαν Μπιου­κά­ναν καθώς δια­δή­λω­νε στη Νέα Υόρκη την πε­ρα­σμέ­νη βδο­μά­δα: «η επί­θε­ση στο Ντά­λας είναι μια τρα­γω­δία, αλλά εξί­σου τρα­γω­δία είναι να βγαί­νεις από το σπίτι σου και να μην αι­σθά­νε­σαι ασφα­λής να περ­πα­τή­σεις στο δρόμο».

Τα λόγια του Μπράιαν Μπιου­κά­ναν εκ­φρά­ζουν όλους όσους έχουν στα­θεί απέ­να­ντι στη ρα­τσι­στι­κή βία της αστυ­νο­μί­ας. Αλλά την ίδια ώρα, από την απέ­να­ντι πλευ­ρά, οι εκ­κλή­σεις «να απο­δο­θεί δι­καιο­σύ­νη» αφο­ρούν μόνο τους νε­κρούς αστυ­νο­μι­κούς –καθώς ξε­κι­νά μια δυ­σφη­μι­στι­κή εκ­στρα­τεία που επι­χει­ρεί να στιγ­μα­τί­σει το κί­νη­μα Black Lives Matter ως ρα­τσι­στι­κό ενά­ντια στους λευ­κούς.

Για πα­ρά­δειγ­μα, το δεξιό σάιτ Drudge Report ανα­κοί­νω­σε με τίτλο του ότι «οι Μαύ­ρες Ζωές Σκο­τώ­νουν». Η New York Post σε πα­ρεμ­φε­ρή γραμ­μή έγρα­ψε στο πρω­το­σέ­λι­δό της «Εμ­φύ­λιος Πό­λε­μος».

Ο πρώην δή­μαρ­χος Νέας Υόρ­κης, Ρού­ντολφ Τζου­λιά­νι, στιγ­μά­τι­σε το κί­νη­μα Black Lives Matter ως «εγ­γε­νώς ρα­τσι­στι­κό» και «αντι-αμε­ρι­κά­νι­κο» σε μια εμ­φά­νι­σή του στην εκ­πο­μπή του CBS «Face the Nation». Ο Τζου­λιά­νι επι­χεί­ρη­σε να υπο­βαθ­μί­σει την ρα­τσι­στι­κή αστυ­νο­μι­κή βαρ­βα­ρό­τη­τα, ισχυ­ρι­ζό­με­νος ότι το πραγ­μα­τι­κό πρό­βλη­μα της Αμε­ρι­κής είναι «η βία μαύ­ρων ενα­ντί­ον μαύ­ρων». Ο Τζου­λιά­νι, επι­κα­λού­με­νος μια ανύ­παρ­κτη στα­τι­στι­κή που έβγα­λε απτο μυαλό του, είπε ως «η πραγ­μα­τι­κή απει­λή για τα μαύρα παι­διά, 99 στις 100 φορές, είναι άλλα μαύρα παι­διά που πρό­κει­ται να τα σκο­τώ­σουν».

Ακόμα χει­ρό­τε­ρος ήταν ο πρώην βου­λευ­τής Τζο Γουολς, μέλος του Tea Party και δε­ξιός πα­ρου­σια­στής στο ρα­διό­φω­νο, που απεί­λη­σε στα σό­σιαλ μί­ντια με βία ενά­ντια και στο κί­νη­μα Black Lives Matter, αλλά και στον Μπά­ρακ Ομπά­μα. «Είναι πό­λε­μος πλέον», έγρα­ψε ο Γουολς. «Φυ­λά­ξου Ομπά­μα. Φυ­λα­χτεί­τε κα­θάρ­μα­τα του black lives matter. Η Πραγ­μα­τι­κή Αμε­ρι­κή σας ψά­χνει».

Αν ο Γουολς δεν ήταν λευ­κός, και ο πρό­ε­δρος τον οποίο απει­λού­σε ήταν λευ­κός, τώρα θα βρι­σκό­ταν στη φυ­λα­κή. Αλλά βέ­βαια σε μια τέ­τοια πε­ρί­πτω­ση δεν θα μι­λού­σε εκ μέ­ρους της «Πραγ­μα­τι­κής Αμε­ρι­κής» -δη­λα­δή της ρα­τσι­στι­κής Αμε­ρι­κής.

Μετά τον σκο­τω­μό των αστυ­νο­μι­κών στο Ντά­λας και την άγρια αντί­δρα­ση που ακο­λού­θη­σε, πρέ­πει να δια­δη­λώ­σου­με πε­ρισ­σό­τε­ρο από ποτέ για να απο­κρού­σου­με την ιδε­ο­λο­γι­κή επί­θε­ση που επι­χει­ρεί να φι­μώ­σει όσους απαι­τούν δι­καιο­σύ­νη για τον Φι­λά­ντο Κά­στιλ και τον Άλτον Στέρ­λινγκ –για να επι­κρα­τή­σει μια συ­ζή­τη­ση για τους «γεν­ναί­ους» μπά­τσους που υπο­τί­θε­ται πως «ρι­σκά­ρουν τις ζωές τους».

Στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα, το επάγ­γελ­μα του αστυ­νο­μι­κού δεν μπαί­νει καν στη λίστα των 10 πιο επι­κίν­δυ­νων επαγ­γελ­μά­των στις ΗΠΑ. Σύμ­φω­να με στα­τι­στι­κές του FBI, το 2015 ήταν μια από τις ασφα­λέ­στε­ρες χρο­νιές για να είναι κα­νείς μπά­τσος –ισό­πα­λο με το 2008 στο δεύ­τε­ρο χα­μη­λό­τε­ρο αριθ­μό νε­κρών αστυ­νο­μι­κών από όταν άρ­χι­σαν να κα­τα­γρά­φο­νται.

Το σύν­θη­μα που αντη­χεί σε όλα τα ΜΜΕ ότι «οι Μπλε Ζωές Με­τρά­νε» έχει στόχο να κάνει τις μαύ­ρες ζωές να με­τρά­νε λι­γό­τε­ρο. Όπως έγρα­ψε η Να­τά­σα Λέ­ναρντ στο Rolling Stone:

«Την βδο­μά­δα που χι­λιά­δες από μας κα­τε­βή­κα­με στους δρό­μους για να επι­μεί­νου­με για άλλη μια φορά ότι οι Μαύ­ρες Ζωές Με­τρά­νε, τα γε­γο­νό­τα στο Ντά­λας θα πιέ­σουν να προ­κύ­ψουν διά­φο­ρες λάθος "εξι­σώ­σεις". Με κυ­ρί­αρ­χη την πίεση ότι αν λέμε ότι οι Μαύ­ρες Ζωές Με­τρά­νε, θα πρέ­πει να συ­μπλη­ρώ­νου­με ταυ­τό­χρο­να ότι και οι Μπλε Ζωές Με­τρά­νε.

Δεν πρό­κει­ται να φω­νά­ξω ότι οι Μπλε Ζωές Με­τρά­νε, γιατί δε χρειά­ζε­ται καν να ει­πω­θεί. Το γνω­ρί­ζου­με ήδη, καθώς ο θά­να­τος 5 αστυ­νο­μι­κών αυτή τη βδο­μά­δα προ­κά­λε­σε την άμεση αντί­δρα­ση του προ­έ­δρου, όπως είχε συμ­βεί και μετά την δο­λο­φο­νία 2 αστυ­νο­μι­κών το 2014. Αυτό ακρι­βώς θα πει «με­τρά­νε». Ενώ οι δη­λώ­σεις του προ­έ­δρου στην αρχή της βδο­μά­δας για τους θα­νά­τους του Άλτον Στέρ­λινγκ και του Φι­λά­ντο Κά­στιλ ήταν συ­γκι­νη­τι­κές, δε­κά­δες άο­πλοι μαύ­ροι, δο­λο­φο­νού­νται από τους μπά­τσους χωρίς να ακο­λου­θή­σει προ­ε­δρι­κή δή­λω­ση. Για πα­ρά­δειγ­μα, η αστυ­νο­μία στις ΗΠΑ έχει σκο­τώ­σει πάνω από 100 άο­πλους μαύ­ρους μόνο τη χρο­νιά που πέ­ρα­σε. Το γε­γο­νός ότι είναι τόσο πολ­λές οι δο­λο­φο­νί­ες για να μι­λά­ει για την κα­θε­μιά ο Ομπά­μα ξε­χω­ρι­στά; Αυτό ακρι­βώς θα πει “δε με­τρά­νε” σε μια κοι­νω­νία».

Σχο­λια­στές και πο­λι­τι­κοί που αγνο­ούν βο­λι­κά τους θα­νά­τους του Στέρ­λινγκ και του Κά­στιλ και τόσα άλλα θύ­μα­τα της αστυ­νο­μι­κής βιαιό­τη­τας –ή ακόμα χει­ρό­τε­ρα, ισχυ­ρί­ζο­νται ότι με κά­ποιον τρόπο τα θύ­μα­τα «πή­γαι­ναν γυ­ρεύ­ο­ντας»- πρέ­πει να κα­ταγ­γελ­θούν με τον ισχυ­ρό­τε­ρο τρόπο.

Ο Κά­στιλ, ο Στέρ­λινγκ και οι εκα­το­ντά­δες άλλοι που δο­λο­φο­νή­θη­καν από την αστυ­νο­μία φέτος δεν είναι νε­κροί γιατί δεν συμ­μορ­φώ­θη­καν αρ­κε­τά γρή­γο­ρα στις εντο­λές ή γιατί αντι­στά­θη­καν ή γιατί είχαν «υφάκι» απέ­να­ντι στους μπά­τσους. Οι θά­να­τοί τους χρε­ώ­νο­νται σε ένα σύ­στη­μα στο οποίο η αστυ­νο­μι­κή κα­τα­στο­λή πάει χέ­ρι-χέ­ρι με τον συ­στη­μα­τι­κό ρα­τσι­σμό και τις δια­κρί­σεις.

Τις ερ­χό­με­νες μέρες και βδο­μά­δες, όσοι ενα­ντιω­νό­μα­στε στο ρα­τσι­σμό και την αστυ­νο­μι­κή βία θα πρέ­πει να ερ­γα­στού­με ακόμα πιο σκλη­ρά για να χτί­σου­με το κί­νη­μα –και να απα­ντή­σου­με ενά­ντια στις επι­θέ­σεις εκεί­νων που ισχυ­ρί­ζο­νται ότι την βία την προ­κα­λού­με εμείς, και όχι αυτοί.

Rproject | Resist | Reclaim | Revolt