Η Αριστερά στην Ελλάδα και το πραξικόπημα

Αντώνης Νταβανέλος
Οι θεωρίες συνομωσίας πατάνε στην εμπειρία του εθνικισμού.
Η Αρι­στε­ρά στην Ελ­λά­δα αμέ­σως μετά το πρα­ξι­κό­πη­μα στην Τουρ­κία και την απο­τρο­πή του-με βάθρο την κι­νη­το­ποί­η­ση του λαϊ­κού πα­ρά­γο­ντα-φα­νέ­ρω­σε όλες τις αδυ­να­μί­ες και ανε­πάρ­κειες της ανά­λυ­σής της για όσα συμ­βαί­νουν στη γει­το­νι­κή χώρα.
Το πιο ενο­χλη­τι­κό σύμ­πτω­μα ήταν οι θε­ω­ρί­ες συ­νο­μω­σί­ας, οι «από­ψεις» που υπαι­νίσ­σο­νταν ότι το πρα­ξι­κό­πη­μα ήταν στη­μέ­νο από τον Ερ­ντο­γάν...για να γίνει Σουλ­τά­νος. Λες και δεν είναι στα «εν ου παι­κτοίς» για κάθε Αρ­χη­γό Κρά­τους το να στή­νει ένο­πλες συ­γκρού­σεις με εκα­το­ντά­δες νε­κρούς, το να στή­νει βομ­βαρ­δι­σμούς της βου­λής και κυ­ρί­ως το να καλεί το λαό στους δρό­μους για να αντι­με­τω­πί­σει το στρα­τό (ή τμήμα του στρα­τού...) της ίδιας του της χώρας...Βε­βαί­ως αυτές οι «από­ψεις» δεν είναι πο­λι­τι­κά αχρω­μά­τι­στες: επι­τρέ­πουν τον άμεσο συμ­φι­λιω­τι­σμό με τη γραμ­μή των κα­θε­στω­τι­κών ΜΜΕ, αλλά και των διε­θνών «θε­σμών» όπως η ΕΕ και το ΝΑΤΟ, που λίγες μέρες μετά την απο­τρο­πή του πρα­ξι­κο­πή­μα­τος αντι­με­τω­πί­ζουν τις εξε­λί­ξεις στην Τουρ­κί­ας λες και ήταν ο...Ερ­ντο­γάν που ορ­γά­νω­σε το πρα­ξι­κό­πη­μα. Και απαι­τούν από την τουρ­κι­κή κυ­βέρ­νη­ση να σε­βα­στεί τη ζωή και την αξιο­πρέ­πεια των υπο­ψή­φιων χου­νταί­ων, επι ποινή απο­βο­λής από το ΝΑΤΟ και δια­κο­πής των εντα­ξια­κών διερ­γα­σιών στην ΕΕ.

Από κοντά εκ­δη­λώ­θη­καν διά­φο­ρες «ευαί­σθη­τες ψυχές» που εντρυ­φώ­ντας στο Διε­θνές Δί­καιο, απαι­τούν θαρ­ρα­λέα να μην εκ­δο­θούν στην Τουρ­κία οι 8 στρα­τιω­τι­κοί που «διέ­φυ­γαν» με στρα­τιω­τι­κό ελι­κό­πτε­ρο Black Hawk και «πέ­ρα­σαν» ανε­μπό­δι­στα τα, κατά τα άλλα, αδια­πέ­ρα­στα ενα­έ­ρια σύ­νο­ρα με­τα­ξύ Ελ­λά­δας-Τουρ­κί­ας. Μια τέ­τοια πράξη, λέει, θα ήταν...προ­σκύ­νη­μα στον Σουλ­τά­νο, ενώ είναι μάλ­λον προ­τι­μό­τε­ρο το προ­σκύ­νη­μα στο πό­ρι­σμα που θα εκ­δώ­σουν τε­λι­κά για την υπό­θε­ση...η CIA και το επι­τε­λείο του ΝΑΤΟ. Ο «αρι­στε­ρός» αντι­τουρ­κι­σμός δεν είναι πλέον ατ­νι-ιμπε­ρια­λι­στι­κός ούτε ως προς τα προ­σχή­μα­τα, γί­νε­ται ανοι­χτή σύ­μπλευ­ση με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ!

Αυτή η απώ­λεια των βα­σι­κών πο­λι­τι­κών εκτι­μή­σε­ων όταν συ­ζη­τά­με για την Τουρ­κία δεν εκ­δη­λώ­νε­ται για πρώτη φορά. Υπο­τασ­σό­με­νοι σε «δη­μο­σιο­γρα­φι­κές απο­κα­λύ­ψεις», διά­φο­ροι ανα­λυ­τές της Αρι­στε­ράς είχαν ανα­κη­ρύ­ξει τον Ερ­ντο­γάν ως βα­σι­κό σύμ­μα­χο του...​ISIS. Τι και αν το ISIS κάνει ολο­φά­νε­ρο πλέον πό­λε­μο ενά­ντια στην Τουρ­κία (με τε­λευ­ταίο επει­σό­διο την αι­μα­τη­ρή επί­θε­ση στο αε­ρο­δρό­μιο της Κων­στα­ντι­νού­πο­λης), τι και αν η ΜΙΤ ανα­κοι­νώ­νει εκα­το­ντά­δες «εξαρ­θρώ­σεις» τζι­χα­ντι­στι­κών ομά­δων στην Τουρ­κία; Θα θυ­μί­ζα­με λοι­πόν σε όλους αυ­τούς ότι ακόμα και μια στοι­χειώ­δης επί­γνω­ση της ιστο­ρί­ας της πε­ριο­χής (ακόμα και το να έχει δει κα­νείς την ται­νία «Λό­ρενς της Αρα­βί­ας») θα αρ­κού­σε για να ξέρει ότι ο πα­να­ρα­βι­κός εθνι­κι­σμός (και μά­λι­στα με τη μορφή του χα­λι­φά­του της Βα­γδά­της!) είναι προ­αιώ­νιος εχθρός του τουρ­κι­κού εθνι­κι­σμού σε όλες τις μορ­φές του.

Όλα αυτά δεν είναι απλά «φάλ­τσα», δεν είναι λάθη πε­ριο­ρι­σμέ­νης ση­μα­σί­ας. Είναι εν­δεί­ξεις της υπο­τα­γής-ακό­μα και τμη­μά­των της Αρι­στε­ράς-σε έναν διά­χυ­το αντι­τουρ­κι­σμό, που είναι βα­σι­κό συ­στα­τι­κό στοι­χείο της σύγ­χρο­νης κρα­τι­κής ιδε­ο­λο­γί­ας και πο­λι­τι­κής στην Ελ­λά­δα. Στοι­χείο που εμπο­δί­ζει τα ου­σια­στι­κά βή­μα­τα προς μιαν πο­λι­τι­κή ει­ρή­νης και φι­λί­ας, που είναι ανα­ντι­κα­τά­στα­τη προ­ϋ­πό­θε­ση για να βγού­με από την κρίση ως λαοί και στις δύο όχθες του Αι­γαί­ου. Η υπο­τα­γή στο «διαί­ρει και βα­σί­λευε» είναι υπο­τα­γή στον ιμπε­ρια­λι­σμό.

Rproject | Resist | Reclaim | Revolt