Εζησε μια ζωή αυθεντικά μυθιστορηματική, συναρπαστική, κομβική για την Ελληνική Ιστορία από τον μεσοπόλεμο και μετά ο Ιωάννης Βουλπιώτης. Υπήρξε ο Ελληνας γαμπρός του μεγιστάνα Ζίμενς, αγαπημένος μαθητής του εισηγητή της σχολής αναλυτικής ψυχολογίας Καρλ Γιουνγκ, συνομιλητής του Χίτλερ, του Μεταξά, του Πλαστήρα, φίλος του Κυριάκου Βενιζέλου, και του θρυλικού πράκτορα της Intelligence Service Ντέιβιντ Μπαλφούρ (γνωστού και ως ρασοφόρου πατέρα Δημήτριου).
Εφερε τη Siemens στην Ελλάδα
Ενας επιχειρηματίας που επηρέασε όσο κανείς τις πολιτικές και οικονομικές εξελίξεις, διόρισε στη ραδιοφωνία που διηύθυνε συνεργάτες του Γκέμπελς, έφερε τις πρώτες προμήθειες της Ζίμενς στην Ελλάδα, εντρύφησε στις μίζες. Ο Ιωάννης Βουλπιώτης αποκαλύπτεται μέσα από το συναρπαστικό βιβλίο που έγραψε η κόρη του Ιζαμπέλλα Παλάσκα με τον εύγλωττο τίτλο «Αγγελος ή Δαίμονας Ο Αμφιλεγόμενος Πατέρας μου» (εκδόσεις Λιβάνη). Η συγγραφέας χωρίς δισταγμό αποκαλύπτει τη δράση και τη βασική φιλοσοφία ζωής του πατέρα της «το μεγάλο του είδωλο, το χρήμα», αλλά αποκαθιστά και διάφορους μύθους και κυρίως αυτούς που ήθελαν τον πατέρα της να είναι δωσίλογος. «Οχι, ο πατέρας μου δεν καταδικάστηκε ποτέ ως δωσίλογος, ούτε στα πρωτοβάθμια, ούτε στα δευτεροβάθμια ειδικά δικαστήρια δωσιλόγων. Απαλλάχτηκε τελεσίδικα».
Προπαγάνδα και επιχειρήσεις
Οταν επέστρεψε στην Ελλάδα από τη Γερμανία ο Ιωάννης Βουλπιώτης μετά τον χωρισμό του με την κόρη του μεγιστάνα Ζίμενς, ήταν ένας κοσμοπολίτης, έμπειρος, με γνωριμίες στα ανώτατα κλιμάκια της ευρωπαϊκής πολιτικής και οικονομικής ζωής που όφειλε να επαναπροσδιορίσει το ρόλο του. «Ενδιαφερόταν για τη δημόσια προβολή; Οχι ποσώς. Προτιμούσε τους χαμηλούς τόνους και το παρασκήνιο. Ενδιαφερόταν για ανάμειξη στην πολιτική; Καθόλου. Γιατί ήθελε λοιπόν να θέσει υπό τον απόλυτο έλεγχό του στην Ελλάδα τις τηλεπικοινωνίες και το νέο μέσο της ραδιοφωνίας; Για να διαθέτει δύναμη και επιρροή».
Ο Χριστοφοράκος της Μεταπολεμικής Αθήνας
Το σημερινό σκάνδαλο της Ζίμενς με πρωταγωνιστή τον Μιχάλη Χριστοφοράκο με τις δωροδοκίες και μίζες σε πολιτικούς και κόμματα, έχει παρόμοιό του και στο παρελθόν. Σκάνδαλο με αμαρτωλές συμβάσεις της Ζίμενς, με οσμή «μιζών», υπήρξε και το 1955, που ταλάνιζε και τότε -όπως σήμερα- τον πολιτικό βίο της χώρας.
Ο... Χριστοφοράκος της εποχής εκείνης, ήταν ο Ιωάννης Βουλπιώτης, φίλος του Φον Κανάρη και αμφιλεγόμενο πρόσωπο με σκοτεινό ρόλο επί κατοχής, έφερε τεχνικό εξοπλισμό της Τελεφούνκεν στην ελληνική ραδιοφωνία για τις γερμανικές προπαγανδιστικές εκπομπές. Κατηγορήθηκε για δωσιλογισμό, δικάστηκε δυο φορές, αθωώθηκε και συνέχισε μετά να διευθύνει τη Ζίμενς στην Αθήνα.
Σκάνδαλο της Siemens επί Παπάγου το 1955
Στις παραμονές του Δεκαπενταύγουστου 1955 ξεσπά το «σκάνδαλο Ζίμενς», στο οποίο, ο μεν Συναγερμός κατηγορεί τον Βουλπιώτη ως δόλιο, σκευωρό και συκοφάντη, ενώ εκείνος καταγγέλλει μέλη της κυβερνήσεως του Συναγερμού να ζητούν μίζες! Ολα ξεκίνησαν από μία επιστολή που έστειλε ο Βουλπιώτης στον Παπάγο στην οποία καταγγέλλει ότι ο υφυπουργός Συγκοινωνιών Κωνσταντίνος Παπακωνσταντίνου, καθυστερεί σκοπίμως την υπογραφή της συμβάσεως του ΟΤΕ με την Siemens-Halske.
Προσθέτει όμως και κάτι που κάνει ιδιαίτερη αίσθηση: Κάποιος πρώην υλοτόμος από τη Λάρισα ονόματι Καρβούνης, με κάποιον Αναφιώτη τον επισκέφθηκαν και του είπαν ότι ο Παπακωνσταντίνου είναι φίλος τους και μπορούν να τον πείσουν να υπογράψει. Προσφέρθηκαν μάλιστα να μεσολαβήσουν, αν του κατέβαλε το ποσό των 100.000 δολαρίων!
Εποχή Καραμανλή και σκάνδαλο με μίζες
Την επιστολή Βουλπιώτη ο Παπάγος την έστειλε αμέσως στον υπουργό Συγκοινωνιών Κωνσταντίνο Καραμανλή και στις εφημερίδες. Ο Καραμανλής κάλεσε τον Παπακωνσταντίνου και του έθεσε υπόψη το περιεχόμενό της. Εκείνος τη χαρακτήρισε συκοφαντική και ότι τα πρόσωπα για τα οποία μιλούσε ο Βουλπιώτης του ήταν παντελώς άγνωστα. Οργισμένος ο Παπακωνσταντίνου, αφού υπέβαλε την παραίτησή του, κατέφυγε στον εισαγγελέα όπου κατέθεσε μήνυση κατά του Βουλπιώτη για συκοφαντική δυσφήμιση.
Τι όμως είχε προηγηθεί; Η κυβέρνηση είχε αναθέσει στον Παπακωνσταντίνου τη διεξαγωγή διαπραγματεύσεων μετά του αντιπροσώπου της Ζίμενς Βουλπιώτη για την προμήθεια 50-60 χιλιάδων αυτόματων τηλεφώνων σε τιμές διεθνούς ανταγωνιστικότητος, σύμφωνα με τις έγγραφες οδηγίες του υπουργείου Συντονισμού και τις συμφωνίες μετά της γερμανικής κυβερνήσεως (έγγραφα Ερχαρτ). Στα έγγραφα Ερχαρτ κατά τους κυβερνητικούς παράγοντες, ο Μαρκεζίνης είχε αναλάβει υποχρεώσεις που δέσμευαν αρνητικά τη χώρα (ήταν ο λόγος της απομακρύνσεώς του από τον Συναγερμό) και έπρεπε αυτά να βρίσκονται στο υπουργείο Εξωτερικών, τα οποία δεν έβρισκε ο υπουργός Στεφανόπουλος....
Εν τω μεταξύ οι υπηρεσίες του υπουργείου προσκόμισαν πιο συμφέρουσες προσφορές του σουηδικού οίκου «Ερικσον» κι έτσι ο Παπακωνσταντίνου γίνεται πιο διστακτικός για τις τιμές και τους όρους της Σύμβασης της Ζίμενς, η οποία ζήτησε να περιληφθεί επι πλέον στη Σύμβαση και ο όρος παροχής τεχνικών συμβουλών αντί αμοιβής 1.000.000 δολαρίων! Για την Σύμβαση με τη Ζίμενς, ο τότε υπουργός Συγκοινωνιών Κ. Καραμανλής αναφέρει: ( Αρχεία,Τ.1ος σελ. 253):
Ο Καραμανλής ήρθε σε ρήξη με τη Siemens, όπως έγραψε
«Το 1955 ήρθα σε ανοικτή ρήξη με την Ζίμενς εξ αιτίας μιας συμβάσεως την οποία η εταιρία αυτή είχε διαπραγματευθεί με τα υπουργεία Εξωτερικών και Συντονισμού (Στεφανόπουλος και Παπαληγούρας) και η οποία ήταν, όχι μόνον επαχθής, αλλά και σκανδαλώδης, όπως απεδείχθη εν συνεχεία. Αρνούμενος, παρά τας πιέσεις να υπογράψω την σύμβαση, υπέβαλα την παραίτησή μου. Το αποτέλεσμα ήταν να εξυφανθεί από τον αντιπρόσωπο της εταιρείας Βουλπιώτη, ενθαρρυνόμενο και από ορισμένους κυβερνητικούς παράγοντες, μεταξύ των οποίων ο Στεφανόπουλος και ο Μπόμπολας, εναντίον του τότε υφυπουργού μου Κ. Παπακωνσταντίνου, η γνωστή σκευωρία με στόχο να πλήξει εμένα...» (Την παραίτηση Καραμανλή αρνήθηκε να κάνει δεκτή ο Βασιλιάς...)
Στόχος η διαδοχή Παπάγου
Πάντως η Σύμβαση ματαιώθηκε, αλλά πίσω από τη σκευωρία αυτή ήταν εμφανές ότι οι κινούντες τα νήματα είχαν κατά νου τη διαδοχή του ασθενούντος πρωθυπουργού Παπάγου. Ο Μπόμπολας ήταν ο προσωπικός γιατρός του Παπάγου και ο Στεφανόπουλος ο αδιαμφισβήτητος διάδοχός του. Οι όποιοι αντίπαλοι έπρεπε να φύγουν από τη μέση...
Ο Ιωάννης Βουλπιώτης κάθισε στο εδώλιο, δικάστηκε και καταδικάστηκε στις 4 Οκτωβρίου 1955 (την επομένη πέθανε ο Παπάγος) σε φυλάκιση 14 μηνών. Η ίδια ποινή που δεν είχε ανασταλτικό αποτέλεσμα παρέμεινε και στο εφετείο όπου είχε προσφύγει. Μάρτυρες κατηγορίας παρέλασαν πολλοί υπουργοί, ακόμα και ένας εκ των ηγετών της αντιπολίτευσης, ο Σοφοκλής Βενιζέλος!
Και σκάνδαλο με λαθρεμπόριο ωρολογίων
Ο Μαρκεζίνης, που χαρακτηρίζει τον Βουλπιώτη σκευωρό, γράφει ότι αυτός ήταν ο εμπνευστής της θλιβερής ιστορίας με το λαθρεμπόριο ωρολογίων εις βάρος του που κατέρρευσε, όπως και όσες άλλες είχε εξυφάνει.
Siemens: Παραγραφή το 2018
Εφόσον δεν επιδοθεί το παραπεμπτικό βούλευμα στους 13 Γερμανούς μεταφρασμένο στη μητρική τους γλώσσα τους μέχρι το Φεβρουάριο του 2018, ξεκινά η παραγραφή των επιμέρους πράξεων της ενεργητικής δωροδοκίας στην υπόθεση της Siemens
Καμπανάκι για το μέλλον της πολύκροτης υπόθεσης των "μαύρων ταμείων" της Siemens έκρουσε χθες, με την απόφαση του το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων να αναβληθεί επ' αόριστον η δίκη για τη σύμβαση 8802/97 μεταξύ του ΟΤΕ και του γερμανικού κολοσσού, έως ότου επιδοθεί στους 14 αλλοδαπούς κατηγορούμενους, το παραπεμπτικό βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών, μεταφρασμένο στη μητρική τους γλώσσα.
Και ενώ το υπουργείο Εξωτερικών "διαρρηγνύει" τα ιμάτιά του πως "η αποστολή της μετάφρασης που ολοκλήρωνε τη διαδικασία στην Εισαγγελία Εφετών Αθηνών έγινε δύο μήνες πριν, δηλαδή στις 13 Μαΐου 2016, παρά τον αρχικό υπολογισμό ότι θα ολοκληρωνόταν στα τέλη του Ιουνίου 2016", τίποτα δεν αλλάζει το γεγονός ότι η παραγραφή σκέλους του κατηγορητηρίου είναι προ των πυλών για αρκετούς κατηγορούμενους, πάντα βέβαια υπό προϋποθέσεις.
Σε πρώτο πλάνο βρίσκονται οι 13 Γερμανοί υπήκοοι, στελέχη της Siemens, οι οποίοι κατηγορούνται για ενεργητική δωροδοκία και για ξέπλυμα βρώμικου χρήματος. Εφόσον δεν αλλάξει τίποτα, σε περίπου ενάμισι χρόνο, το Φεβρουάριο του 2018, επέρχεται η παραγραφή για επιμέρους πράξεις του κυρίου αδικήματος, αυτού της δωροδοκίας. Σύμφωνα με τον Ποινικό Κώδικα, το κακούργημα της ενεργητικής δωροδοκίας παραγράφεται σε χρονικό διάστημα 15 ετών από το χρόνο τέλεσής της. Μάλιστα, στην επίμαχη υπόθεση οι κατηγορούμενοι αντιμετωπίζουν την πράξη της δωροδοκίας σε συνδυασμό με τις επιβαρυντικές διατάξεις του Νόμου 1608/50 περί καταχραστών του Δημοσίου, οι οποίες επισύρουν ποινή ισόβιας κάθειρξης και έτσι ο χρόνος παραγραφής αυξάνεται στα 20 χρόνια. Αντίθετα, για τους υπόλοιπους κατηγορούμενους, στους οποίους έχει επιδοθεί το παραπεμπτικό βούλευμα, ο χρόνος παραγραφής παρατείνεται κατά ακόμη πέντε έτη πέραν της 20ετίας και μέχρι την έκδοση αμετάκλητης απόφασης.
Επί της ουσίας,με την απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων, η οποία θα αποτελέσει νομολογία για δεκάδες άλλες υποθέσεις που αφορούν σε αλλοδαπούς κατηγορούμενους, οι πράξεις που βαρύνουν τους 13 Γερμανούς, καθώς και τον Γαλλοελβετό Ζαν Κλωντ Όσβαλντ παραγράφονται στα 20 έτη εφόσον ακόμα δεν τους έχει επιδοθεί το παραπεμπτικό βούλευμα, ενώ για τους υπόλοιπους κατηγορούμενους τα σε βάρος τους αδικήματα παραγράφονται σε 25 χρόνια.
Σύμφωνα δε, με την κατηγορία, ο χρόνος τέλεσης της ενεργητικής δωροδοκίας για τα στελέχη του γερμανικού κολοσσού είναι το χρονικό διάστημα Φεβρουάριο του 1998 έως Σεπτέμβριο του 2003, πράγμα που σημαίνει ότι εφόσον δεν τους έχει επιδοθεί μέχρι το 2018 το παραπεμπτικό βούλευμα στη μητρική τους γλώσσα, συμπληρώνεται ο χρόνος παραγραφής. Ενδεικτικό για την εξέλιξη αυτή είναι το γεγονός ότι το παραπεμπτικό βούλευμα εκδόθηκε το Μάρτιο του 2015 και -σύμφωνα με το υπουργείο Εξωτερικών- η μετάφραση των 1.580 σελίδων από τις συνολικά 4.580 στα γερμανικά εστάλη στην Εισαγγελία Εφετών μόλις τον περασμένο Μάιο.
Αλλά ακόμη και αν ολοκληρωθούν οι διαδικασίες και μπορέσει να τους επιδοθεί το βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών μέσα στους επόμενους μήνες και πάλι τα χρονικά περιθώρια είναι ιδιαίτερα στενά. Κι αυτό γιατί η δίκη θα πρέπει να ολοκληρωθεί σε πρώτο και δεύτερο βαθμό, πράγμα ιδιαίτερα χρονοβόρο αν υπολογίσει κανείς ότι χρειάστηκαν να περάσουν περίπου 10 χρόνια προκειμένου η υπόθεση για τη σύμβαση 8002/97 μεταξύ ΟΤΕ και Siemens να φτάσει στις δικαστικές αίθουσες. Σε περίπτωση, που δεν επιτευχθεί κάτι τέτοιο και η υπόθεση δεν έχει εκδικασθεί σε πρώτο και δεύτερο βαθμό εντός της 25ετίας, τότε παύει οριστικά η ποινική δίωξη σε βάρος των κατηγορουμένων.
Το μόνο βέβαιο είναι ότι όσο περνάει ο χρόνος, τόσο επιμέρους πράξεις θα παραγράφονται. Ήδη στο βούλευμα του δικαστικού συμβουλίου με το οποίο 64 άτομα παραπέμφθηκαν σε δίκη, αποφασίστηκε η παύση ποινικής δίωξης για το αδίκημα της εγκληματικής οργάνωσης (με αρχή τέλεσης του 1998 έως το 2000) και για επιμέρους πράξεις του αδικήματος της νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματική δραστηριότητα λόγω παραγραφής. Κάθε ημέρα που περνάει αυξάνει τις πιθανότητες παραγραφής, αφήνοντας λιγότερα βέλη στη φαρέτρα του κατηγορητηρίου για ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα της Μεταπολίτευσης.
ΠΗΓΕΣ: iefimerida.gr news247.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου