Αφρική: Η τρομοκρατία των μονοπωλίων

Αφρική: Μάννα εξ ουρανίου

Της Δέσποινας ΟΡΦΑΝΑΚΗ

Είμαι ο Αμπίκου, 

που προσκαλώ τον πρώτο
Και τον επανερχόμενο καιρό.

Το χώμα είναι βρεμένο με θρήνο
Λευκή δροσιά 

θηλάζει σαρκοφάγα πουλιά
Η νύχτα υποστηρίζει την αράχνη, 

πιάνοντας
Μύγες στον αφρό του ανέμου·
Νύχτα κι ο Αμπίκου 

ρουφά το λάδι
Απ’ τις λάμπες. 

Μητέρες! 

Θα ’μαι το
Ικετευτικό φίδι κουλουριασμένο στο περβάζι
Η δικιά σας θανατερή κραυγή.
Wole Soyinka (Νιγηρία,1934- ), 

Αμπίκου(*)

(Μετάφραση, Αλέξης Τραϊανός)

*
ΑΦΡΙΚΗ
Κόντρες και σχέδια με πρόσχημα την «τρομοκρατία»
Με φόντο τη συγκρότηση της νέας αφρικανικής «αντιτρομοκρατικής» αποστολής «G5 Sahel»

————————————————–


Τριβές ανάμεσα σε ΗΠΑ και χώρες της ΕΕ, με πρώτη τη Γαλλία, δημιουργούν τα σχέδια για τη συγκρότηση νέας «αντιτρομοκρατικής» δύναμης από πέντε αφρικανικές χώρες της περιοχής του Σαχέλ (γνωστή ως «G5 Sahel»– Νίγηρας, Τσαντ, Μάλι, Μπουρκίνα Φάσο και Μαυριτανία) με φόντο τα συγκρουόμενα συμφέροντα μονοπωλίων των χωρών τους στην υποσαχάρια Αφρική.
Οι κόντρες ανάμεσα σε αυτές τις δυνάμεις σχετίζονται μεταξύ άλλων με τις ανάγκες μονοπωλίων τους για εκμετάλλευση του σημαντικού ορυκτού πλούτου χωρών της Αφρικής, με την όξυνση των γεωπολιτικών ανταγωνισμών για έλεγχο νευραλγικών εμπορικών οδών και πηγών πρώτων υλών, με τους μακροπρόθεσμους σχεδιασμούς για τη διατήρηση και αύξηση (όπου είναι δυνατόν) της ισχύος και της επιρροής τους στην ευρύτερη περιοχή.



Αύξηση της παρουσίας του γαλλικού στρατού
Ετσι εξηγείται, για παράδειγμα, η σημαντική αύξηση της παρουσίας και δράσης του γαλλικού στρατού σε πρώην αποικίες της Δυτικής και Κεντρικής Αφρικής (Τσαντ, Μάλι, Νίγηρας, Κεντροαφρικανική Δημοκρατία), καθώς αφορούν τις ανάγκες π.χ. του γαλλικού ενεργειακού μονοπωλίου «AREVA»για ουράνιο.
Είναι, άλλωστε, γεγονός ότι από το ουράνιο κυρίως του Νίγηρα εξαρτώνται οι περισσότεροι γαλλικοί πυρηνικοί σταθμοί που παράγουν το 80% της ηλεκτρικής ενέργειας σε όλη τη Γαλλία.
Ταυτόχρονα, το Παρίσι ενδιαφέρεται να φρενάρει ή και να σταματήσει με τη δύναμη των όπλων τις τεράστιες μεταναστευτικές ροές από την Αφρική προς την Ευρώπη, που προκαλούν οι πολιτικές και οι κατά καιρούς επεμβάσεις που προκαλεί ο δυτικός ιμπεριαλισμός.
Οι ΗΠΑ, παράλληλα, βλέποντας με ανησυχία τις τελευταίες δεκαετίες την Κίνακαι τα μονοπώλιά της να αυξάνουν τις δραστηριότητές τους στην υποσαχάρια Αφρική και να κλείνουν σημαντικές συμφωνίες με αφρικανικές κυβερνήσεις για έργα υποδομών, μεταφορών και εκμετάλλευσης ορυκτού και φυσικού πλούτου, αυξάνουν επίσης τη στρατιωτική παρουσία τους στην Αφρική.


Χάρτης 4: Πετρελαιοεταιρείες. Η παρουσία της Γαλλία είναι μόνο με την Total. Η παλιά αποικιακή ζώνη επιρροής δεν συμπίπτει πάντα με την νέα ζώνη δραστηριότητας των εταιρειών. (Κι αλεστικά μη δώστε: 7 εύγλωττοι −πάντα επίκαιροι− χάρτες)
Χρησιμοποιούν μάλιστα ως βασικό πρόσχημα τη δράση οργανώσεων τζιχαντιστών, που και οι ίδιες με τις πολιτικές τους δημιούργησαν.
−Είναι χαρακτηριστικό ότι η αύξηση της αμερικανικής στρατιωτικής δράσης στην ευρύτερη περιοχή προκάλεσε προ μηνών την απόφαση της Κίνας να φτιάξει (και να εγκαινιάσει τον περασμένο Αύγουστο!) στο Τζιμπουτί της Ανατολικής Αφρικής την πρώτη της στρατιωτική βάση «εφοδιαστικής αλυσίδας» στο εξωτερικό.
Σε απόσταση λίγων χιλιομέτρων από το στρατόπεδο Λεμονιέ, όπου είναι η έδρα της διοίκησης του αμερικανικού στρατού για την Αφρική (AFRICOM)…
Άλλο πρόσχημα για τη δράση του αμερικανικού στρατού στην Αφρική δίνει επίσης η οργάνωση τζιχαντιστών της «Μπόκο Χαράμ», που δρα εδώ και χρόνια στη Νιγηρία (πρώτη σε μέγεθος οικονομία στην υποσαχάρια Αφρική) και στις μεθοριακές περιοχές γειτονικών χωρών, πέριξ της λίμνης Τσαντ.
Με τον ίδιο τρόπο αξιοποιούνται και τα παρακλάδια της «Αλ Κάιντα» στο Μάλι (π.χ. οργάνωση «Ισλαμικό Μαγκρέμπ» AQIM), που δίνουν επίσης στις ΗΠΑ πρόσχημα «αντιτρομοκρατικής» δράσης.
Παρόμοια χρησιμοποιείται και η δράση των Σομαλών τζιχαντιστών της «Αλ Σαμπάμπ», που δίνει στις ΗΠΑ το καλύτερο πρόσχημα για στρατιωτικές χερσαίες και αεροπορικές επιχειρήσεις εδώ και τουλάχιστον μιάμιση δεκαετία…


Με αυτά και με τα άλλα, οι ΗΠΑ σήμερα αναπτύσσουν στρατιωτική, «αντιτρομοκρατική» υποτίθεται, δράση σε 11 αφρικανικές χώρες (όπως Σομαλία, Ουγκάντα, Κένυα, Αιθιοπία, Τζιμπουτί, Ερυθραία, Νίγηρα, Μάλι, Τσαντ). Η φονική ενέδρα σε βάρος Αμερικανών κομάντος στο Νίγηρα στις 4 Οκτώβρη από ντόπιους τζιχαντιστές επανέφερε στο προσκήνιο το μέγεθος της στρατιωτικής δράσης των ΗΠΑ στην Αφρική, προκαλώντας «κατάπληξη» στο Κογκρέσο για τη γεωμετρική αύξηση των αμερικανικών επιχειρήσεων στη συγκεκριμένη ήπειρο, που προωθούν όλες οι αμερικανικές κυβερνήσεις μετά τις επιθέσεις της «Αλ Κάιντα» στις 11 Σεπτέμβρη του 2001…
Είναι έκδηλο πως η εμφάνιση και η δράση τζιχαντιστών πάει χέρι – χέρι με την εξάπλωση της δράσης στρατευμάτων από ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, με πρώτες τις ΗΠΑ, τη Γαλλία και άλλες ισχυρές χώρες της ΕΕ που έχουν σημαντικά διακυβεύματα στην περιοχή, όπως η Γερμανία, η Βρετανία κ.ά.
Βέβαια, πολλά μονοπώλια της ΕΕ κάνουν τη «δουλειά» τους στην Αφρική πίσω από την ασπίδα της ΕΕ και των ευρωενωσιακών αποστολών στρατιωτικής «εκπαίδευσης», που παρέχουν υποτίθεται σε στρατούς της περιοχής, όπως π.χ. κάνουν τα τελευταία χρόνια στο Μάλι και στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία.
Οι Γάλλοι ωστόσο αποδεικνύονται ιδιαίτερα «δραστήριοι», καθώς εκμεταλλεύονται τις προσβάσεις και τα μέσα που δημιούργησαν δεκαετίες πριν η κατοχή χωρών της περιοχής και η μετατροπή τους σε αποικίες με πάμφθηνο εργατικό δυναμικό και τεράστιο φυσικό και ορυκτό πλούτο.

Τα σχέδια για την αποστολή «G5 Sahel»

Η κυρία (επί των τιμών) Μογκερίνι
Με φόντο τους παραπάνω ανταγωνισμούς και συμφέροντα,αντιλαμβάνεται κανείς γιατί δεν ευδοκιμούν εύκολα τα σχέδια για τη συγκρότηση της νέας «αντιτρομοκρατικής» δύναμης «G5 Sahel» από περίπου 5.000 στρατιώτες του Νίγηρα, του Τσαντ, του Μάλι, της Μπουρκίνα Φάσο και της Μαυριτανίας, με επικεφαλής τον Μαλινέζο στρατηγό Ντιντιέρ Ντάκο.
Η συγκεκριμένη αποστολή έχει επισήμως ως στόχους «την πάταξη της τρομοκρατίας, του λαθρεμπορίου και του οργανωμένου εγκλήματος, τον επαναπατρισμό εκτοπισμένων αμάχων και τη διευκόλυνση διανομής ανθρωπιστικής βοήθειας». Έχει σχεδιαστεί να δράσει σε τρεις βασικές ζώνες:
Κατά μήκος των συνόρων του Μάλι και της Μαυριτανίας
Κατά μήκος των συνόρων μεταξύ Μπουρκίνα Φάσο, Μάλι και Νίγηρα
Στα σύνορα Νίγηρα – Τσαντ
Στο στόχαστρο της «G5 Sahel» αναμένεται να τεθούν οι ακόλουθες οργανώσεις ζιχαντιστών:
«Αλ Κάιντα» του «Ισλαμικού Μαγκρέμπ» (AQIM), «Jamaat al Nasr-alIslam», «Ansar al Dine», «Katiba Masine» (που θεωρείται παρακλάδι της «Ansar al Dine») και «Μπόκο Χαράμ».
Η δύναμη αυτή, που έχει εγκριθεί από την Αφρικανική Ενωση και έχει τις «ευλογίες» του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, υποτίθεται πως θα ήταν έτοιμη τον Οκτώβρη.
Ωστόσο, η επιλογή του Αμερικανού Προέδρου Ντόναλντ Τραμπ
αφενός να μειώσει τη χρηματοδότηση οργανισμών, υπηρεσιών και «ειρηνευτικών» αποστολών του ΟΗΕ,
αφετέρου να αυξήσει την «αυτονομία» και την ευελιξία των επιχειρήσεων του αμερικανικού στρατού σε πεδία έντονων ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών,δημιουργεί εμπόδια στη συγκρότησή της.



Ο Γάλλος Πρόεδρος, Εμανουέλ Μακρόν, έσπευσε τον περασμένο Ιούλη να δώσει το «παρών» στη Σύνοδο Κορυφής των χωρών που θα απαρτίσουν την αποστολή «G5 Sahel»
Τα εμπόδια αυτά είναι πρωτίστως οικονομικά, καθώς, μολονότι η ιδέα για τη συγκρότηση της αποστολής «G5 Sahel» ξεκίνησε το 2014, έως τώρα δεν έχει καταστεί εφικτό να συγκεντρωθούν τα περίπου 430.000.000 δολάρια που είναι ο ετήσιος προϋπολογισμός για τον πρώτο χρόνο λειτουργίας της.
Από αυτά τα χρήματα, μετά βίας λέγεται ότι έχει συγκεντρωθεί μόνο το 25%. Ειδικότερα, η ΕΕ έχει εγκρίνει τη χορήγηση 56.000.000 ευρώ, ενώ οι ΗΠΑ (μόλις την περασμένη Δευτέρα) ανακοίνωσαν ότι θα δώσουν 60.000.000 δολάρια.
Η Γαλλία επί προεδρίας Εμανουέλ Μακρόν έχει υποσχεθεί ότι θα δώσει 250.000.000 ευρώ, αποκαλύπτοντας το ζωηρό ενδιαφέρον και συμφέρον της για την επίσπευση της διαδικασίας για τη συγκρότηση της αποστολής.
Δεν είναι, άλλωστε, τυχαίο το γεγονός πως η πρώτη επίσκεψη που πραγματοποίησε ο Εμ. Μακρόν στο εξωτερικό μετά την εκλογή του τον περασμένο Μάη ήταν στο Δυτικοαφρικανικό Μάλι, όπου από το 2013 έχουν σταλεί, με πρόσχημα την «Αλ Κάιντα» και τους αυτονομιστές «Τουαρέγκ», χιλιάδες Γάλλοι στρατιώτες.
Οι Γάλλοι στρατιώτες περιφρουρούν (είτε στο πλαίσιο της αρχικής αποστολής «Serval», είτε στο πλαίσιο της μετέπειτα αποστολής «Barkhane») τα συμφέροντα των γαλλικών μονοπωλίων έναντι ανταγωνιστικών, που εποφθαλμιούν επίσης την εκμετάλλευση σημαντικών κοιτασμάτων χρυσού, ουρανίου κ.ά.



In defence of the United States of Africa
Αυτά τα συμφέροντα αναγκάζουν την ΕΕ να προωθήσει για τα μέσα του ερχόμενου Δεκέμβρη μία «διεθνή διάσκεψη δωρητών» στις Βρυξέλλες, ώστε να συγκεντρωθούν τα απαραίτητα κεφάλαια που χρειάζονται για τη συγκρότηση και λειτουργία της αποστολής.
Σε κάθε περίπτωση, οι ανταγωνισμοί αυτοί αναμένεται να οξυνθούν και άλλο μέσα στα επόμενα χρόνια, καθώς το σημερινό ρευστό γεωπολιτικό περιβάλλον προβλέπεται να οδηγήσει σε νέες ισορροπίες και συσχετισμούς.
Συνεπώς, η αύξηση των στρατιωτικών αποστολών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, με όποιο πρόσχημα, μόνο ανησυχία μπορεί να προκαλέσειστους λαούς της περιοχής.
Η ανάγκη για λαϊκή πάλη και αντίσταση στους σχεδιασμούς των μονοπωλίων είναι πιο επιτακτική από ποτέ.
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ, 4/11/2017
via
https://zbabis.blogspot.gr/2017/11/Afriki-I-tromokratia-ton-monopolion.html
Αμπίκου: Θεός των Γιορούμπα. Αυτός που κυριεύει το θάνατο.
Αναφορά στο μύθο ενός παιδιού που πεθαίνει για να ξαναγεννηθεί (σημ. Μπ.Σ.Α.)
ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ ΝΕΓΡΩΝ ΠΟΙΗΤΩΝ – Μετάφραση, Αλέξης Τραϊανός (1944-1980)

Εκδόσεις ΕΓΝΑΤΙΑ, 1969