Η συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ, αναιρώντας πλήρως τις προεκλογικές δεσμεύσεις των τριών αυτών κομμάτων για επαναδιαπραγμάτευση – απαγκίστρωση από τα μνημόνια, προωθεί με το νέο πακέτο μνημονιακών μέτρων, που δεν θα αφήσει τίποτε όρθιο στην κοινωνία και στην οικονομία.Η κυβέρνηση, η τρόικα και οι δυνάμεις τους εγχώριου και διεθνούς κεφαλαίου με το νέο πακέτο σφαγιαστικών περικοπών των 11,9 δις ευρώ, που στο τέλος θα φτάσουν τα 22 δις ευρώ, προωθούν:
Νέα τεράστια μείωση μισθών, συντάξεων και εφάπαξ.
Αύξηση του γενικού ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης από τα 65 στα 67 χρόνια.
Νέα μείωση, με κρατική παρέμβαση, του κατώτερου μισθού.
Μείωση εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών κατά 5%.
Ακόμα μεγαλύτερη ελαστικοποίηση του ωραρίου και ευκολότερες και φθηνότερες απολύσεις.
Μείωση ή κατάργηση κοινωνικών και προνοιακών επιδομάτων (ΕΚΑΣ, οικογενειακά, αναπηρικά, πολυτεκνικά κλπ).
Κατάργηση ή συγχώνευση εκατοντάδων δημοσίων οργανισμών.
Εργασιακή εφεδρεία και απολύσεις εργαζομένων στο δημόσιο τομέα, μέχρι να συμπληρωθεί ο αριθμός των 150.000 αποχωρήσεων μέχρι το 2015.
Συγχωνεύσεις - καταργήσεις νοσοκομείων, σχολείων, παιδικών σταθμών.
Αναστολή νέων προσλήψεων.
Περιορισμός των δημοσίων δαπανών για παιδεία, υγειονομική και φαρμακευτική περίθαλψη.
Νέα φοροεπιδρομή σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων με αύξηση φόρων και κατάργηση των κοινωνικών φορολογικών εκπτώσεων και απαλλαγών.
2. Τα νέα μέτρα προστίθενται στα παλιά και κάνουν αβίωτη τη ζωή των λαϊκών στρωμάτων.
Τα μέτρα αυτά προστίθενται σε όλα τα προηγούμενα, που έχουν ήδη οδηγήσει την κοινωνία σε απόγνωση και την οικονομία σε κατάρρευση με ύφεση που θα φτάσει το 2012 στο 7%.
Η ανεργία, λόγω εφαρμογής των μνημονιακών πολιτικών, έσπασε στη χώρα μας όλα τα μεταπολεμικά ρεκόρ, έχει φτάσει ήδη 24-25%. Εφόσον συνεχιστούν οι ίδιες πολιτικές προβλέπεται να φτάσει στο τέλος του χρόνου στο εφιαλτικό 28 - 30% και το 2013 στο 34%. Οι μαζικές απολύσειςεργαζομένων έχουν γενικευτεί. Η ανεργία των νέων έχει ξεπεράσει το 55% και χιλιάδες από αυτούς με πτυχία και μεταπτυχιακά αναζητούν εργασία στο εξωτερικό ή συντηρούνται από τους γονείς τους, που κι αυτοί έχουν εξουθενωθεί οικονομικά λόγω ανεργίας ή μείωσης των μισθών και των συντάξεώντους.
Οι μισθοί στο Δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα έχουν μειωθεί δραματικά 20 – 40%. Οι συντάξεις και τα επιδόματα ανεργίας έχουν εξανεμιστεί. Η επιβίωση των εργαζομένων, συνταξιούχων και ανέργων γίνεται πλέον πολύ δύσκολη έως αδύνατη. Οι εργασιακές σχέσεις και οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας έχουν πλήρως αποδιαρθρωθεί και οι εργαζόμενοι καλούνται να εργαστούν και να αμειφθούν ως σύγχρονοι σκλάβοι για όσο χρόνο και με όσα θέλουν οι εργοδότες.
Ο δημόσιος και κοινωνικός πλούτος της χώρας ξεπουλιέται αντί «πινακίου φακής» στερώντας την από αναντικατάστατα εργαλεία για την αναγκαία αναπτυξιακή και παραγωγική ανασυγκρότησή της. Η εκποίηση των δημοσίων επιχειρήσεων και υποδομών στρατηγικής και κοινωνικής σημασίας αποτελεί εθνικό, κοινωνικό και πολιτικό έγκλημα, υπονομεύει ουσιαστικά την ίδια την ανάπτυξη και το μέλλον της χώρας.
Η μείωση μισθών και συντάξεων συνοδεύεται με τεράστια φορολογική επιβάρυνση εργαζομένων και συνταξιούχων, που απειλούνται με κατάσχεση ακόμα και πρώτης κατοικίας, εάν δεν πληρώσουν τους μισθούς τριών και τεσσάρων μηνών, που είναι αθροιστικά ο υπεραυξημένος φόρος εισοδήματος και τα χαράτσια που τον συνοδεύουν.
Εκατοντάδες – χιλιάδες δανειολήπτες «πνίγονται στα χρέη». Οι μειώσεις των μισθών και συντάξεων καθώς και η πρωτοφανής ανεργία έχουν καταστήσει αδύνατη την εξυπηρέτηση των δανείων τους.
Οι εργαζόμενοι, άνεργοι και συνταξιούχοι, οι μικρομεσαίοι επαγγελματίες και αγρότες, οι νέοι και νέες επί 2,5 χρόνια βιώνουν την πλήρη ανατροπή των εργασιακών, μισθολογικών, ασφαλιστικών, κοινωνικών, δημοκρατικών δικαιωμάτων τους. Η απόγνωση, η απελπισία, η κατάθλιψη, οι αυτοκτονίες έχουν γίνει πλέον στοιχεία της καθημερινότητας των λαϊκών στρωμάτων.
Εάν εφαρμοστούν τα νέα μέτρα, ο λαός οδηγείται σε πλήρη φτωχοποίηση και η χώρα σε οικονομική και παραγωγική παρακμή.
Η κυβέρνηση στην προσπάθειά της να προλάβει και να αντιμετωπίσει τις κοινωνικές αντιδράσεις καλλιεργεί με τη βοήθεια των μέσων μαζικής ενημέρωσης τον φόβο, τη δραχμοφοβία και την καταστροφολογία. Επιχειρεί να οδηγήσει σε περιθωριοποίηση την ριζοσπαστική αριστερά και το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα. Απειλεί με χρήση αστυνομικής βίας και καταστολής σε βάρος των κοινωνικών αγώνων. Επιδίδεται σε πογκρόμ σε βάρος φτωχών και εξαθλιωμένων μεταναστών, προσπαθώντας να διαιρέσει την εργατική τάξη στρέφοντας τους φτωχούς ενάντια στους πιο φτωχούς. Χρησιμοποιεί ακόμα και τη ναζιστική ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ ως πολιτική εφεδρεία και δύναμη αποπροσανατολισμού του λαού. Χαρακτηρίζει τις κοινωνικές ομάδες που αντιστέκονται ως συντεχνίες και τις στοχοποιεί.
Η ριζοσπαστική Αριστερά συνεχίζει να δέχεται σφοδρές επιθέσεις από το πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο ως η κύρια δύναμη αντίστασης στα προωθούμενα κατεδαφιστικά μέτρα.
Η συγκυβέρνηση, όμως, δεν πείθει το λαό. Ο αυταρχισμός, τα ψέματα, ο εκφοβισμός δεν μπορούν να αποκρύψουν την πραγματικότητα ότι τα προωθούμενα μέτρα θα μετατρέψουν τη χώρα σε κοινωνικό ερειπιώνα.
3. Ανάπτυξη και κλιμάκωση των εργατικών και λαϊκών αγώνων για να μην περάσει το νέο πακέτο αντικοινωνικών μέτρων.
Η συγκυβέρνηση, η τρόικα και το κεφάλαιο το μόνο που φοβούνται πραγματικά είναι οι λαϊκές αντιδράσεις, οι οποίες αναμένεται, εξαιτίας της αγριότητας των προωθούμενων μέτρων, να γενικευτούν.
Η φετινή πετυχημένη κινητοποίηση στις 8 Σεπτεμβρίου στη ΔΕΘ αποτέλεσε την αγωνιστικήαφετηρία για ένα νέο και νικηφόρο κύκλο αγώνων του εργατικού κινήματος ενάντια στις αντιλαϊκές πολιτικές της συγκυβέρνησης, της τρόικας, του οικονομικού και πολιτικού κατεστημένου, της ευρωζώνης και της ΕΕ.
Οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι, οι νέοι και οι νέες με τη μαζική και μαχητική συμμετοχή τους στην πανεργατική απεργία στις 26 Σεπτέμβρη, με τη σχεδιασμένη κλιμάκωσή της, με την πιο πλατειά ενότητα και συσπείρωσή τους, με κοινωνικές συμμαχίες με μικρομεσαία κοινωνικά στρώματα μπορούν να ακυρώσουν το νέο πακέτο καταστροφικών μέτρων. Μπορούν και πρέπει, κάνοντας δική τους υπόθεση την επιτυχία και την κλιμάκωση της πανεργατικής απεργίας, να ξεπεράσουν την συμβιβαστική στάση της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ (ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ), αλλά και σεχταριστικές πολιτικές περιχαράκωσης μέσα στο εργατικό κίνημα και να δώσουν νικηφόρα προοπτική στους αγώνες τους. Μπορούν και πρέπει μέσα από την ανάπτυξη των αγώνων τους να διαμορφώσουν ένα διακριτό αγωνιστικό συνδικαλιστικό ρεύμα, που θα διεκδικήσει την πλειοψηφία σε όλα τα επίπεδα των οργάνων του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος και θα αγωνιστεί για την ανασυγκρότησή του σε διεκδικητική, ριζοσπαστική, ταξική κατεύθυνση.
Οι μνημονιακές πολιτικές και οι κυβερνήσεις που τις υπηρετούν θα ανατραπούν στους δρόμους των κοινωνικών αγώνων.
4. Η συνεργασία των δυνάμεων της Αριστεράς προϋπόθεση για την νικηφόρα έκβαση των λαϊκών αγώνων.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕ, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και οι άλλες δυνάμεις της ριζοσπαστικής αριστεράς και οικολογίας θα πρέπει να βάλουν ως πρώτο στόχο να μην περάσει το νέο πακέτο σφαγιαστικών μέτρων και σε καμία περίπτωση χωρίς να πει ο λαός τη γνώμη του είτε με εκλογές είτε με δημοψήφισμα. Σε αυτό το στόχο μπορούν να συμβάλλουν ουσιαστικά, μόνο με την προώθηση κοινής δράσης και συνεργασίας τους για την στήριξη και ανάπτυξη των λαϊκών αγώνων ενάντια στις μνημονιακές πολιτικές και για μία κυβέρνηση της Αριστεράς, που στηριγμένη στο λαό και σ΄ ένα κοινό προωθημένο πρόγραμμα θα δώσει διέξοδο από την οικονομική κρίση προς όφελος των λαϊκών αναγκών και θα προωθήσει προοδευτικές αλλαγές με κατεύθυνση το σοσιαλισμό.
Οι δυνάμεις της αριστεράς μπορούν και πρέπει, χωρίς καμία καθυστέρηση, να καλέσουν από κοινού σε λαϊκό ξεσηκωμό για:
Απόκρουση του νέου πακέτου μέτρων.
Ακύρωση των Μνημονίων και των εφαρμοστικών νόμων τους.
Καταγγελία των δανειακών συμβάσεων.
Διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους.
Εθνικοποίηση – κοινωνικοποίηση των τραπεζών.
Αναδιανομή του πλούτου με δίκαιο φορολογικό σύστημα, που θα ανακουφίζει τα λαϊκά στρώματα και θα επιβαρύνει τις μεγάλες περιουσίες και εισοδήματα.
Στήριξη μισθών, συντάξεων, επιδομάτων ανεργίας και προώθηση μέτρων αντιμετώπισης της ανεργίας.
Ρύθμιση χρεών υπερχρεωμένων στις τράπεζες λαϊκών νοικοκυριών και μικρομεσαίων επαγγελματιών και αγροτών.
Υπεράσπιση και επανάκτηση της δημόσιας περιουσίας.
Προστασία και αναβάθμιση της δημόσιας υγείας, παιδείας, κοινωνικής ασφάλισης και πρόνοιας.
Απόκρουση του κυβερνητικού αυταρχισμού και της ακροδεξιάς φασιστικής και ρατσιστικής απειλής.
Παραγωγική και αναπτυξιακή ανασυγκρότηση της χώρας με προτεραιότητα τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.
Οι διαφορές των δυνάμεων της Αριστεράς είναι υπαρκτές και σεβαστές, κυρίως για τα ευρωπαϊκά θέματα, παρότι κι εκεί μπορεί να βρεθεί μία πρώτη κοινή πολιτική και προγραμματική βάση, που θα θέτει σε προτεραιότητα την επιβίωση του λαού και δεν θα υποκύπτει στον κυρίαρχο εκβιασμό «μνημόνια ή έξοδος από το ευρώ».
Θα είναι ιστορικό λάθος των ηγεσιών των δυνάμεων της Αριστεράς να προτάξουν τις διαφορές τους και να αναπαράξουν τις στείρες και ανούσιες εμφύλιες διαμάχες τους αυτή την κρίσιμη στιγμή, που διακυβεύεται το μέλλον του λαού και της χώρας. Εάν περάσουν και τα νέα μέτρα, είναι πιθανό να διαμορφωθεί στις λαϊκές συνειδήσεις ένα ζοφερό κλίμα πολιτικής και κοινωνικής απογοήτευσης, που θα βάλει σε διακινδύνευση ακόμα και τον ίδιο το ρόλο ή και την ύπαρξη στη χώρα μας ισχυρής Αριστεράς, γιατί ο λαός θα καταλογίσει και σε αυτή μεγάλες πολιτικές ευθύνες, ότι δεν έκανε ότι έπρεπε, όταν έπρεπε για να σωθούν τουλάχιστον οι στοιχειώδεις κοινωνικές κατακτήσεις.
Όλοι κι όλες στους δρόμους.
Να νεκρώσουν οι χώροι δουλειάς.
Να γεμίσουν οι δρόμοι και οι πλατείες όλης της χώρας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου