Η επιτυχία της μεγάλης πανεργατικής απεργίας της Τετάρτης και των απεργιακών διαδηλώσεων σε όλη την Ελλάδα, μπορούν να μετατρέψουν την 26η Σεπτέμβρη σε ένα μεγάλο σταθμό νέων πυκνών ανατρεπτικών πολιτικών εξελίξεων.
Η επιτυχία αυτή θα εξαρτηθεί κυρίως από τρεις παράγοντες:
Πρώτον: Από την πλατιά συμμετοχή στις απεργιακές κινητοποιήσεις και διαδηλώσεις των εργαζομένων του ιδιωτικού τομέα, εργοστασίων και υπηρεσιών
Δεύτερον: Από τη συμμετοχή στις εργατικές διαδηλώσεις των εκατοντάδων χιλιάδων ανέργων, τους οποίους η απεργία της 26/9 τους αφορά άμεσα
Τρίτον: Από τον όγκο και το αγωνιστικό πάθος αυτών που θα συμμετέχουν στις απεργιακές διαδηλώσεις.
Ιδιαίτερα σήμερα, εργαζόμενοι στο δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα, απασχολούμενοι και άνεργοι,όχι μόνο δεν έχουν να χωρίσουν τίποτα αλλά και μόνο με την ενότητα και τον ενιαίο αγώνα τους μπορούν να ανοίξουν νέους ελπιδοφόρους ορίζοντες.
Πολιτικοί κύκλοι της Αριστεράς τόνιζαν ότι μια πρωτοφανής συμμετοχή στην απεργία της Τετάρτης και μια πρωτοφανής λαοθάλλασα στους δρόμους, είναι βέβαιον ότι θα παράξει πολιτικάαποτελέσματα και μπορεί να σηματοδοτήσει μια αντίστροφη μέτρηση ανατροπής, που θα γίνει αφετηρία καινούριας προοδευτικής αντιμνημονιακής προοπτικής.
ΑΝΑΓΚΗ ΓΙΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΠΕΡΙΦΡΟΥΡΗΣΗ ΤΟΥ ΕΝΩΤΙΚΟΥ, ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΥ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΙΚΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΤΩΝ ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΩΝ
Σε κρίσιμο θέμα για τις μεγάλες απεργιακές διαδηλώσεις αναγορεύεται η αποφασιστική προάσπιση του ενωτικού, αγωνιστικού και ιδιαίτερα του ειρηνικού χαρακτήρα των μεγάλων κινητοποιήσεων της Τετάρτης.
Υπάρχουν ισχυρά κέντρα του εγχώριου και ξένου κατεστημένου τα οποία, ενδεχομένως, θα ήθελαν να αξιοποιήσουν θύλακες στα ΜΑΤ, παρακρατικούς μηχανισμούς και τις γνωστές ομάδες «κουκουλοφόρων», ίσως και νεοναζιστικούς κύκλους, για να εκτρέψουν τις αναμενόμενεςμεγαλειώδεις ειρηνικές εκδηλώσεις σε πεδία μάχης και να πνίξουν την Αθήνα στις φλόγες και ταχημικά.
Ποτέ μέχρι τώρα τα σκληρά κέντρα της αντίδρασης δεν έτρεμαν περισσότερο τις μεγάλες ειρηνικές λαοθάλασσες, που μπορούν να διαμορφώσουν πανίσχυρες και ανίκητες πολιτικές δυναμικές.
Γι’ αυτό όλες οι πολιτικές και συνδικαλιστικές δυνάμεις, κάθε εργαζόμενος και εργαζόμενη στις απεργιακές διαδηλώσεις, πρέπει να σηκώσουν από κοινού ένα ισχυρό τείχος επαγρύπνησης καιπεριφρούρησης του ειρηνικού, ενωτικού και μαχητικού χαρακτήρα των διαδηλώσεων!
Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΝΑ ΑΝΑΛΑΒΕΙ ΤΙΣ ΕΥΘΥΝΕΣ ΤΗΣ
Η απεργία και οι απεργιακές διαδηλώσεις της Τετάρτης, στο βαθμό που με την επιτυχία τους διαμορφώσουν σεισμικές πολιτικές δονήσεις, μπορούν να ταρακουνήσουν και την Αριστερά σε όλεςτις ριζοσπαστικές εκφράσεις της.
Σε μια ώρα που τα ηγετικά κλιμάκια των δυνάμεων της Αριστεράς, με διαφορετικό τρόπο το καθένα, γυρίζουν την πλάτη στην ιδέα της συνεργασίας της Αριστεράς ή τη χρησιμοποιούν κυρίως γιαεκφωνήσεις και την ίδια ώρα αρνούνται να αντιληφθούν την ανάγκη μια νέας σύγχρονης και ταυτόχρονα ριζοσπαστικής, και στην ουσία επαναστατικής, πορείας, είναι δυνατόν η καίρια ώθηση για την Αριστερά και τα επίκαιρα καθήκοντά της, να προέλθει από τα κάτω και με ακόμα πιο έντονο τρόπο.
Απ’ αυτήν την άποψη η μεγάλη απεργία της Τετάρτης αποκτά και μια άλλη αξία!
Μπορεί να ταρακουνήσει θετικά και να αναζωογονήσει την Αριστερά!
Ακολούθως, παραθέτουμε τις ανακοινώσεις των συνδικαλιστικών παρατάξεων, της ΑΥΤΟΝΟΜΗΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ και του ΠΑΜΕ, καθώς επίσης και του ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΥ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ & ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΤΟΜΕΑ, που καλούν στην γενική πανελλαδική απεργία της Τετάρτης 26/9.
ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ: 26 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ, ΓΕΝΙΚΗ ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΜΑΚΡΑΣ ΠΝΟΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΓΙΑ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ
ΣΕ ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΟ ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΟ ΣΕΙΣΜΟ πρέπεινα εξελιχθεί η Γενική Απεργία στις 26 Σεπτέμβρη, με πραγματικούς πρωταγωνιστέςτους εργαζόμενους και τα συνδικάτα τους, τους άνεργους και τους συνταξιούχους,τους νέους και τις νέες, όλη την κοινωνία που θυσιάζεται στο βωμό τωννεοφιλελεύθερων πολιτικών του μνημονίου.
Η κριτική που ασκείται στις πλειοψηφίες του Συνδικαλιστικού κινήματος για τηντακτική της αδράνειας που επιλέγουν, δεν πρέπει να αποτελεί ανασταλτικόπαράγοντα για την μαζική συμμετοχή στην Απεργία. Αντίθετα όλοι οι εργαζόμενοι πρέπεινα πάρουν την υπόθεση της απεργίας στα χέρια τους, να αναδειχθούν σεπρωταγωνιστές των αντιστάσεων και να συγκροτήσουν, το αναγκαίο ενωτικό ταξικόαγωνιστικό συνδικαλιστικό και πολιτικό ρεύμα, για μια ανατρεπτική πολιτικήπορεία.
Αυτός είναι ο δρόμος, η μοναδική διέξοδος ελπίδας για τους εργαζόμενους, πουβρίσκονται καθημερινά στο στόχαστρο των πολιτικών της συγκυβέρνησης, της τρόικας και των εργοδοτών που όλοι μαζί, έχουν συγκροτηθεί, σε ένα ενιαίο μνημονιακό νεοφιλελεύθερο πολιτικό κέντρο και μετατρέπουν τη χώρα σε σύγχρονοσκλαβοπάζαρο της Ευρώπης, οδηγώντας τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους σεμισθούς και συντάξεις 500 ευρώ.
Συγκυβέρνηση και τρόικα χρησιμοποιούν τη διαπλεκόμενη δημοσιογραφία και με επικοινωνιακάπαιχνίδια παραπλάνησης, βαφτίζουν την λεγόμενη επιμήκυνση, ως πρόταση διεξόδου.Αποκρύπτουν ότι δεν αποτελεί μέτρο στη λογική της επαναδιαπραγμάτευσης που προεκλογικά«έταξαν», αλλά πρόταση για το οριστικό ρίζωμα της μνημονιακής πολιτικής καταστρέφονταςκάθε ίχνος κοινωνικής πολιτικής και κράτους πρόνοιας.
Με προκλητικούς θεατρινισμούς των «δήθεν κόκκινων γραμμών» και «αντιστάσεων» οιμνημονιακοί συγκυβερνήτες, συνυπογράφουν φαρδιά πλατιά ακόμη ένα νέο πακέτο λεηλασίαςκαι χρεοκοπίας για τον λαό και τους εργαζόμενους πετώντας στα αζήτητα 1.500.000ανέργους καταστρέφοντας επιπλέον μια ολόκληρη γενιά των νέων ανθρώπων.
Είναι ώρα πανεργατικούξεσηκωμού για την οριστική απαλλαγή από τα δεσμά του μνημονίου καιτων νεοφιλελεύθερων πολιτικών που μας βυθίζουν στην φτώχεια, στην καταστροφήκαι στο ξεπούλημα του δημοσίου πλούτου.
Μπορούμενα τους σταματήσουμε
V Να μην αφήσουμε να ψηφιστούν τα εφιαλτικάμέτρα των 20 δις και καταστρέψουν τη ζωή όλων μας
V Να αποδεσμευτούμε από την τρόικα, να ακυρώσουμετα μνημόνια και όλο το νομοθετικό πλαίσιο της εργασιακής ζούγκλας
V Να διαγραφεί το μεγαλύτερο μέρος του χρέους, που ρημάζει τις ζωές μας
V Εθνικοποίηση-κοινωνικοποίηση του τραπεζικού συστήματος. Ρύθμιση χρεών των λαϊκών νοικοκυριών. Πραγματικά δίκαιο φορολογικό σύστημα ανακούφισης των λαϊκών στρωμάτων
V Δημόσιες επενδύσεις, υπεράσπιση της δημόσιας περιουσίας, των δημοσίων κοινωνικών αγαθών, (υγειάς, παιδείας, πρόνοιας) της κοινωνικής ασφάλισης, των μισθών και των δικαιωμάτων μας.
V Να προστατευτούν οι άνεργοι, οι μισθοί, οι συντάξεις, τα κοινωνικά επιδόματα
V Να σταματήσουν οι εφεδρείες και οι απολύσεις
V Μετην μαζική συμμετοχή στην πανεργατική απεργία, στέλνουμε δυνατό μήνυμα αντίστασης και ανατροπής μακριά από την διαχείριση και την ηττοπάθεια, με ενωτικό, ταξικό αγωνιστικό προσανατολισμό
Όλοι στην Απεργία και στις συγκεντρώσειςτων Εργατικών Κέντρων και των Ν. Τ. της ΑΔΕΔΥ
στην Αθήνα στις 11 το πρωί στο ΠεδίοΆρεως
Προσυγκένρωση της Αυτόνομης Παρέμβασηςστην Αθήνα στις 10.30 πμ. Στο Μουσείο
ΠΑΜΕ: ΑΠΕΡΓΙΑ 26 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΗΝ ΟΜΟΝΟΙΑ 10.30Π.Μ.
ΟΧΙ ΑΛΛΕΣ ΘΥΣΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΛΟΥΤΟΚΡΑΤΙΑ
Διέξοδος και πολιτική για το λαό και όχι για τους λίγους, τα μεγάλα συμφέροντα.
Τώρα όλοι μαζί με αποφασιστικότητα και αυταπάρνηση οργανώνουμε σαν ένας άνθρωπος την απεργία.
Καλούμε όλους τους εργάτες, τις εργάτριες, τους υπαλλήλους, τους άνεργους, τους συνταξιούχους, τους αυτοαπασχολούμενους, τους μικρούς καταστηματάρχες, έμπορους και βιοτέχνες, τους φτωχούς αγρότες, τις γυναίκες και τα παιδιά των λαϊκών στρωμάτων να δώσουμε όλοι μαζί αυτή την μάχη της γενικής απεργίας.
Να νεκρώσουν όλοι οι χώροι δουλειάς, τα εργοστάσια, τα γιαπιά, οι υπηρεσίες, τα υπουργεία, τα σχολειά, να κλείσουν τα μαγαζιά, να μην ανάψει τρακτέρ, να βγούμε όλοι στους δρόμους. Μόνο έτσι θα νιώσουν την τεράστια δύναμη μας.
Να σταθούμε όρθιοι, να πάρουμε στα χέρια μας το δίκιο μας, τη ζωή μας, το μέλλον μας, το μέλλον των παιδιών μας.
Όσες θυσίες και να κάνουμε, εμείς δε γλιτώνουμε από τα δεινά της οικονομικής κρίσης που απλώνεται σε όλη την ΕΕ. Όσο σκύβουμε το κεφάλι και αποδεχόμαστε τα μέτρα, τόσο θα μας ποδοπατούν. Τα μέτρα αυτά δεν είναι τα τελευταία, όπως ψεύτικα ισχυρίζεται η κυβέρνηση.
Να γίνει η απεργία υπόθεση όλων μας, αφετηρία νέων αγώνων, ξεκίνημα ανασύνταξης του κινήματος με βάση τα συμφέροντα της τάξης μας και τα συμφέροντα των λαϊκών στρωμάτων.
Να συζητήσουμε, να ξεκαθαρίσουμε και να συμφωνήσουμε πως θα απαλλαγούμε από δανειακές συμβάσεις, μνημόνια, αντεργατικές πολιτικές και τις δεσμεύσεις από την ΕΕ. Να ξεκαθαρίσουμε την κατεύθυνση των αγώνων μας και τι συνδικαλιστικό κίνημα χρειάζεται. Τα Συνδικάτα που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ υποστηρίζουν και θεωρούν ως βάση συσπείρωσης τα παραπάνω.
Οι πολιτικές αυτές και τα μέτρα που τις συνοδεύουν δεν έχουν να κάνουν με τις ανάγκες του λαού της χώρα, με τα χρέη και τα ελλείμματα. Δε σώνουν κανέναν λαό από τα χειρότερα.
Έχουν στόχο αποκλειστικά και μόνο την ανάκαμψη των κερδών των μεγάλων μονοπωλιακών ομίλων. Υλοποιούν την πάγια απαίτησή τους και το σχέδιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης εδώ και πολλές δεκαετίες για την απελευθέρωση της αγοράς εργασίας για φτηνό και υπάκουο εργατικό δυναμικό, χωρίς τα στοιχειώδη δικαιώματα, για να στηρίζουν την κερδοφορία τους. Για αυτό και δεν αρκούνται μόνο στην φοροληστεια, στη μείωση των μισθών και των συντάξεων, στην αύξηση των τιμών στα καταναλωτικά αγαθά, στις άγριες περικοπές των δαπανών σε Υγειά, Παιδεία, Πρόνοια, σε κάθε κοινωνική παροχή. Προχωρούν σε ριζικές ανατροπές, όπως:
Ο καθορισμός του κατώτερου βασικού μισθού με νόμο, πράγμα που σημαίνει κατάργηση στην ουσία του κατώτερου μισθού και των Συλλογικών Συμβάσεων. Μεροκάματα Βουλγαρίας και Αλβανίας για όλους.
Η πλήρης κατάργηση του 8ωρου και ο καθορισμός των ωρών, των ημερών, των βαρδιών με μονομερή απόφαση του εργοδότη και με κριτήριο τις ανάγκες των επιχειρήσεων.
Η μείωση έως κατάργηση των εργοδοτικών εισφορών στα Ασφαλιστικά Ταμεία, η σύνταξη στα 70, η μείωση των συντάξεων και η παράλληλη αύξηση των 4500 ενσήμων στα 6.000 για την εξασφάλιση της ελάχιστης σύνταξης. Στην ουσία οδηγούμαστε στην πλήρη ανατροπή του κοινωνικού χαρακτήρα της Κοινωνικής Ασφάλισης.
Η κατάργηση της αποζημίωσης για την απόλυση.
Η παράδοση όλων των κοινωνικών υπηρεσιών και του δημόσιου πλούτου προς όφελος μεγάλων οικονομικών συμφερόντων με τις ιδιωτικοποιήσεις.
Τα μέτρα αυτά δεν είναι αποτέλεσμα κυρίως κακών εκτιμήσεων, κακής διαχείρισης, λιγότερης ή περισσότερης ικανότητας των διαχειριστών της κρίσης.
Είναι μέτρα που είναι αναγκαία μόνο για το κεφαλαίο, όχι για τους εργαζόμενους. Απορρέουν από τη στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ένωσης που καθορίζει την πολιτική της με βάση τις ανάγκες των μονοπωλίων. Για αυτό και είναι ίδια και στην Ελλάδα και στην Ιταλία, την Ισπανία, τις άλλες καπιταλιστικές χώρες, ακόμη και σε όσες χώρες είναι έξω από την ευρωζώνη και δεν έχουν κρίση.
Για αυτό δε φτάνει μόνο να καταγγείλουμε και να παλέψουμε να μην περάσουν τα μέτρα, αλλά να παλέψουμε για να ανατρέψουμε τα συμφέροντα και τις πολιτικές που τα επιβάλλουν. Δεν παλεύουμε για μια καλύτερη διαχείριση της αντεργατικής πολιτικής.
Η ανάπτυξη που ευαγγελίζονται δεν αφορά ούτε την αντιμετώπιση της ανεργίας, ούτε τη βελτίωση της ζωής του λαού. Την απορρίπτουμε. Είναι ανάπτυξη που υπηρετεί την κερδοφορία των λίγων, που στηρίζεται στα λεηλατημένα εισοδήματα και τα δικαιώματα μας, είναι κόλαση για το λαό. Για αυτό στόχος και επιδίωξη του κινήματος μας, των αγώνων μας δεν είναι η αναζήτηση της μιας ή της άλλης διαχείρισης του σάπιου συστήματος. Ούτε έως την Δευτέρα Παρουσία δεν πρόκειται να βρεθεί διαχείριση που θα κάνει τον καπιταλισμό φιλολαϊκότερο.
Τέτοιους διαχειριστές και συνταγές διαχείρισης, τέτοιους διαπραγματευτές μέσα στην στρούγκα της λυκοσυμμαχίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης και χωρίς να θίγούν τα κέρδη και η ασυδοσία των καπιταλιστών γνωρίσαμε τα τελευταία χρόνια, αλλά και στις μέρες μας, πολλούς. Σημίτη, Καραμανλή, Παπανδρέου, συγκυβέρνηση Παπαδήμο και Σαμαρά στην Ελλάδα, Πρόντι, Ζοσπέν, Θαπατέρο, Μπερλουσκόνι, Μόντι, Ραχόι, Ολάντ και τόσους άλλους στην Ευρώπη χθες και σήμερα.
Είναι καιρός να πούμε τέρμα στους σωτήρες και στις αυταπάτες, να βάζουμε το λύκο να φυλάει τα πρόβατα και μετά να κλαίμε στα συντρίμμια.
Δεν ανεχόμαστε εμείς που παράγουμε όλο τον πλούτο να οδηγούμαστε στην εξαθλίωση για να σωθούν τα κέρδη των καπιταλιστών, να καταστρέφονται ή να λεηλατούνται πλουτοπαραγωγικές πηγές, να ληστεύεται ο πλούτος που παράγει η εργατική τάξη της χώρας μας, ο λαός μας και να γίνονται καταθέσεις στις Ελβετικές Τράπεζες.
Για αυτό δεν αναγνωρίζουμε κανένα χρέος, δεν παζαρεύουμε τρόπους αποπληρωμής του, δε ζητάμε καλύτερα μνημόνια, δεν υπάρχουν τέτοια.
Απαιτούμε την κατάργηση των δανειακών συμβάσεων και των μνημονίων, την έξοδο της χώρας μας από τη λυκοσυμμαχία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τη διαγραφή του χρέους. Μας χρωστάνε, δεν τους χρωστάμε δεκάρα.
Αγωνιζόμαστε για μια ανάπτυξη που κριτήριο της δεν θα είναι το κέρδος, αλλά οι ανάγκες μας για δουλειά μόνιμη και σταθερή για όλους, με αξιοπρεπείς μισθούς, συντάξεις, ανάπαυση, δωρεάν μόρφωση για τα παιδιά μας, εξασφαλισμένη δωρεάν φροντίδα Υγείας για τις οικογένειές μας, ξεκούραση κι ασφάλεια για το μέλλον. Ανάπτυξη και παραγωγή προς όφελος του λαού και όχι των μονοπωλιακών ομίλων.
Υπάρχουν όλες οι δυνατότητες και προϋποθέσεις για μια τέτοια ανάπτυξη, για μια τέτοια ζωή.
Καταγγέλλουμε και διαχωρίζουμε τις θέσεις μας και τις ευθύνες μας απέναντι στις συνδικαλιστικές ηγεσίες, τις πλειοψηφίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, τους εργοδοτικούς και κυβερνητικούς συνδικαλιστές που χρόνια μας πιπίλιζαν τα μυαλά με το παραμύθι ότι πρέπει να κάνουμε θυσίες για να αυξηθούν τα κέρδη, για ανταγωνιστική οικονομία, γιατί η πίτα που δήθεν θα αυξάνονταν θα έφερνε αυξήσεις, θέσεις εργασίας, κοινωνικά δικαιώματα. Που δηλητηρίασαν τις συνειδήσεις με την απάτη του «κοινωνικού διαλόγου», που καλλιέργησαν και καλλιεργούν τη λογική του μικρότερου κακού. Που μας λένε ότι με τους αγώνες δε γίνεται τίποτα, που καλλιεργούν τη μοιρολατρία, το συμβιβασμό που ήταν και παραμένει ο μεγαλύτερος κίνδυνος για τον αγώνα μας και τις κατακτήσεις μας. Που ακόμα και σήμερα μιλάνε για κοινωνικά δίκαιες θυσίες, για πιο ισορροπημένα μέτρα και που υπογράφουν ακόμα και τώρα, στο όνομα του ρεαλισμού, τη μείωση των μισθών και των δικαιωμάτων μας. Που πιπίλιζαν τα μυαλά των εργαζομένων με τις αυταπάτες ότι η ΕΕ μπορεί να γίνει «Ευρώπη της αλληλεγγύης, με έλεγχο των αγορών», αρκεί να αλλάξει ο διαχειριστής.
Αγωνιζόμαστε για Συνδικάτα γερά, μαζικά, που θα τους έχουν εμπιστοσύνη οι εργαζόμενοι, δεμένα με τους τόπους δουλειάς και με δράση για όλα τα προβλήματα των εργαζομένων. Συνδικάτα ικανά να φρενάρουν την πρέσα που κατεβαίνει και συνθλίβει δικαιώματα και κατακτήσεις. Πιο ικανά να αντιστέκονται στην επίθεση της εργοδοσίας και του κράτους, απαλλαγμένα από τους πράκτορες και τους υποτακτικούς της εργοδοσίας, από την αντίληψη της ταξικής συνεργασίας. Συνδικάτα που με όρουςμαζικότητας, αποφασιστικότητας, αλληλεγγύης και κοινής δράσης με όλα τα λαϊκά στρώματα θα δημιουργούν ρήγματα στη γενική γραμμή της εξαθλίωσης των εργαζομένων, θα αποσπούν κατακτήσεις.
Συνδικάτα που θα συσπειρώνουν όλους τους εργαζόμενους, αλλά θα είναι αποφασιστικά ταγμένα κατά της ανάπτυξης που θα υπηρετεί την κερδοφορία και τα προνόμια των επιχειρηματικών ομίλων, των βιομηχάνων, των τραπεζιτών, των μεγαλεμπόρων, των εφοπλιστών και γενικώς των μεγαλοεπιχειρηματιών. Συνδικάτα που θα πολεμούν κάθε ιμπεριαλιστική ένωση, όπως είναι η ΕΕ και το ΝΑΤΟ.
Συνδικάτα αποφασιστικά ταγμένα σε μια φιλολαϊκή ανάπτυξη στηριγμένη στους εργαζόμενους και για τους εργαζόμενους.
Με αυτές τις θέσεις, με αυτή την κατεύθυνση και τους στόχους επιδιώκουμε την ταξική συσπείρωση και την ενιαία δράση όλων των εργαζομένων σε κάθε κλάδο, σε κάθε χώρο δουλειάς.
Με αυτήν την κατεύθυνση και με αυτούς τους στόχους οικοδομούμε την κοινωνική συμμαχία και την κοινή δράση με τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα
Με αυτούς τους στόχους δίνουμε όλες μας τις δυνάμεις για την οργάνωση της γενικής απεργίας και καλούμε στις απεργιακές συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ με σύνθημα
ΟΧΙ ΑΛΛΕΣ ΘΥΣΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΛΟΥΤΟΚΡΑΤΙΑ.
Διέξοδος και πολιτική για το λαό και όχι για τα μονοπώλια.
ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ 26 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ ΚΑΙ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΗΝ ΟΜΟΝΟΙΑ 10.30π.μ.
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΥ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΤΟΜΕΑ
ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΟΣ-ΠΑΛΛΑΪΚΟΣ ΞΕΣΗΚΩΜΟΣ: Ο ΜΟΝΟΣ ΔΡΟΜΟΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΝΙΚΗΦΟΡΑ ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ
ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΗΣ 26ΗΣ ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ - ΜΟΥΣΕΙΟ 10.30 Π.Μ.
Η νέα τρικομματική κυβέρνηση - χούντα (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ- ΔΗΜΑΡ) υλοποιεί όλες τις απαιτήσεις των τραπεζών, του κεφαλαίου και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η περίφημη «επαναδιαπραγμάτευση» του μνημονίου αποδείχτηκε ένα τεράστιο ψέμα.
Ανακοινώνουν νέα εξοντωτικά μέτρα. Νέα τεράστια μείωση μισθών και συντάξεων. Μείωση ή κατάργηση κοινωνικών και προνοιακών επιδομάτων. Κατάργηση ή συγχώνευση εκατοντάδων δημοσίων οργανισμών. Νέα ληστρικά χαράτσια. Αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης. Απολύσεις στο δημόσιο τομέα. Διάλυση της Υγείας και της Παιδείας. Μέχρι και το εξαήμερο θέλουν να επιβάλλουν για να μας κάνουν δούλους της εργοδοσίας.
Διαλύουν τις ζωές μας, με απλήρωτη εργασία, με «μισθούς κάτω από 500 ευρώ και με την ανεργία να φτάνει στο τέλος του χρόνου το εφιαλτικό 28 - 30%.
Προσπαθούν να μας τρομοκρατήσουν. Με τη διαρκή τρομοκρατία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Με την εργοδοσία που έχει μετατρέψει τους χώρους δουλειάς σε σύγχρονα στρατόπεδα. Με τις απειλές του Δένδια πως θα χρησιμοποιηθεί κάθε μέσο ενάντια στις διαδηλώσεις. Με τη φασιστική βία των ταγμάτων εφόδου της Χρυσής Αυγής που κυνηγούν τους πιο αδύνατους.
ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ – ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΕΠΙΘΕΣΗΣ! ΚΑΤΩ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ, ΕΞΩ Η ΤΡΟΙΚΑ, ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ ΤΑ ΧΡΕΗ ΤΟΥΣ
Μπροστά σ’ αυτές τις εξελίξεις δεν υπάρχει κανένα περιθώριο αναμονής. Μέσα στην παγκόσμια κρίση του συστήματος οι δυνάμεις του κεφαλαίου μας οδηγούν σε μια πρωτοφανή οπισθοδρόμηση. Δεν θα υπάρξει επιβίωση του λαού, χωρίς σύγκρουση με το κεφάλαιο, τους δανειστές και την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Την ώρα που η κυβέρνηση ετοιμάζεται να δώσει τη χαριστική βολή στη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία, οι ηγεσίες σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, δεν θέλουν και δεν μπορούν να οργανώσουν νικηφόρους αγώνες. Να τους γυρίσουμε την πλάτη. Να μπούμε όλοι μπροστά χωρίς ανάθεση στους «πεφωτισμένους» ηγέτες.
Να συγκροτήσουμε ένα μεγάλο αγωνιστικό μέτωπο ανατροπής, σωτηρίας και αξιοπρέπειας. Ζητούμενο σήμερα είναι ο παλλαϊκός ξεσηκωμός, με αποφασιστικούς αγώνες διαρκείας. Τα μέτρα αυτά δεν πρέπει να περάσουν. Αυτή η κυβέρνηση πρέπει να φύγει μαζί με τους νόμους της από τη λαϊκή οργή. Με επαναλαμβανόμενες γενικές απεργίες. Με συντονισμένους κλαδικούς αγώνες. Με δυναμικές μορφές πάλης όπως καταλήψεις, αποκλεισμούς δημοσίων κτιρίων κα. Με μαζικές μορφές ανυπακοής κατά της φορομπηξίας. Με το συντονισμό όλων των αγωνιζόμενων χώρων σε ένα μαζικό, πανελλαδικό κέντρο ανυποχώρητου αγώνα.
ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΜΑΣ ΤΗ ΖΩΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΠΙΒΑΛΛΟΥΜΕ
V Ανατροπή της κυβέρνησης ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ. Να μην ψηφιστούν τα εφιαλτικά μέτρα. Να ακυρωθούν τα μνημόνια, η δανειακή σύμβαση και οι αντεργατικοί νόμοι.
V Αποδέσμευση της χώρας από την Τρόικα και τα δάνεια. Διαγραφή του χρέους, ρήξη με το ευρώ και την ΕΕ.
V Πραγματική δημοκρατία. Όχι στον κρατικό ολοκληρωτισμό, την εργοδοτική τρομοκρατία και τη φασιστική βία.
V Εθνικοποίηση του τραπεζικού συστήματος και των μεγάλων επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας, με εργατικό έλεγχο. Υπεράσπιση των δημοσίων αγαθών και της δημόσιας περιουσίας.Δημόσια παιδεία – υγεία – κοινωνική ασφάλιση και πρόνοια.
V Υπεράσπιση των μισθών, των συλλογικών συμβάσεων, των συντάξεων και των δικαιωμάτων μας. Να ακυρωθούν οι περικοπές των 2,5 τελευταίων ετών. Να καταργηθούν όλα τα χαράτσια που επιβλήθηκαν στον λαό. Απαγόρευση των απολύσεων, όχι στην εφεδρεία
V Αξιοπρεπές επίδομα ανεργίας για όλους τους ανέργους, για όσο χρόνο παραμένουν άνεργοι.
V Δραστική φορολογία του κεφαλαίου και του πλούτου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου