Μέσα στη μοναξιά λειτουργώ καλύτερα και απέναντι στον εαυτό μου» συνήθιζε να λέει σε όσους του ανέφεραν πως έχουν να τον δουν καιρό.
Χωρίς τυμπανοκρουσίες, όπως...ακριβώς έζησε, έτσι και έφυγε από τη ζωή ο συγγραφέας Αντώνης Σουρούνης την Τετάρτη το βράδυ, στα 74 του χρόνια, χρόνια έπειτα από μακρά ασθένεια.
Για τον θάνατό του ενημέρωσε η Εταιρεία Συγγραφέων. Η κηδεία του θα γίνει σήμερα Πέμπτη 6 Οκτωβρίου στις 4.00 το απόγευμα, στην Αγία Αναστασία Θεσσαλονίκης (κάτω από τα κοιμητήρια).
Ο Αντώνης Σουρούνης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1942.
Όταν τελείωσε το γυμνάσιο, έφυγε για τη Γερμανία, όπου είχαν ήδη μεταναστεύσει όλοι του οι συγγενείς. Μετά από μερικά εξάμηνα σε γερμανικά και αυστριακά πανεπιστήμια, ο συγγραφέας διακόπτει τη φοίτηση και ταξιδεύει δουλεύοντας.
Εργάστηκε από τραπεζικός υπάλληλος μέχρι ναυτικός και από hotel boy μέχρι επαγγελματίας παίκτης ρουλέτας.
Στο βιβλίο του «Μονοπάτι στη θάλασσα» που απέσπασε βραβείο μυθιστρορήματος από το περιοδικό Διαβάζω, τα έλεγε όλα «Εγώ δεν ήμουν πρώτος πουθενά και σε τίποτα. Θα μπορούσα να γίνω ο πρώτος μαθητής στη γειτονιά, αυτό το πόστο ήταν άδειο, όμως θα έπρεπε να ξεπατωθώ στο διάβασμα, άσε που θα γινόμουν και πρώτος στην ξεφτίλα.
Θα μπορούσα ακόμα να γίνω ο πρώτος στην πάστρα, μου άρεζε να πλένομαι και να φοράω καθαρά ρούχα, όμως ούτε αυτό γινόταν.
Όποιος τριγύριζε έτσι, ήταν σα να παρακαλούσε και να φώναζε, «Εδώ είμαι, λερώστε με, σας παρακαλώ, κυλήστε με στις λάσπες, χώστε με στα σκατά, να γίνω σαν κι εσάς».
Ένα πράμα υπήρχε χειρότερο από το να είσαι καθαρός, το να είσαι καθαρός και καλός μαθητής μαζί».
Πολυβραβευμένος, απέσπασε Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος 1995 για το βιβλίο «Ο χορός των ρόδων».
Εργογραφία
Οι συμπαίχτες, μυθιστόρημα. Θεσσαλονίκη. Νέα Εγνατία, 1977, Αθήνα, Καστανιώτης, 1988. Σελ.: 224.
Μερόνυχτα Φραγκφούρτης, διηγήματα. Αθήνα, Ύψιλον, 1982, Αθήνα, Καστανιώτης, 1988. Σελ.: 100
Τα τύμπανα της κοιλιάς και του πολέμου, διηγήματα. Αθήνα, Νέα Σύνορα - Λιβάνης, 1983. Αθήνα, Καστανιώτης, 1989. Σελ.: 161.
Οι πρώτοι πεθαίνουν τελευταίοι, μυθιστόρημα. Αθήνα, Νέα Σύνορα - Λιβάνης, 1985. Αθήνα, Καστανιώτης 1989. Σελ.: 198.
Πάσχα στο χωριό, νουβέλα. Αθήνα, Καστανιώτης, 1991. Σελ.: 136
Υπ' όψιν της Λίτσας, διηγήματα. Αθήνα, Καστανιώτης, 1992. Σελ.: 112
Ο Χορός των Ρόδων, μυθιστόρημα. Αθήνα, Καστανιώτης, 1994. Σελ.: 502 (Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος 1995).
Το μπαστούνι, παραμύθι. Σκίτσα: Σπύρος Γούσης. Αθήνα, Καστανιώτης. 1996. Σελ.: 48.
Μισόν αιώνα άνθρωπος, αφηγήματα. Αθήνα, Καστανιώτης, 1996. Σελ.: 118
Γκας ο γκάνγκστερ, μυθιστόρημα. Αθήνα, Καστανιώτης, 2000. Σελ.: 416.
Κυριακάτικες ιστορίες (Αφηγήματα) Καστανιώτης, 2002.
2+00=4.Το ημερολόγιο της τύχης (Ημερολόγιο) Νάρκισσος, 2004.
Το μονοπάτι στη θάλασσα, μυθιστόρημα. Αθήνα, Καστανιώτη, 2006. Σελ.: 653.
Έχει μεταφράσει έργα στα Αγγλικά, Ιταλικά, Γαλλικά, Τσέχικα, Τουρκικά και Γερμανικά.
Αγαπούσε τις μεταφορές στο λόγο του, η γραφή του λιτή. «Γράφω κατεβατά, όμως οι ήρωες μου παίρνουν μόνοι τους τη θέση, μέσα στο κείμενο» έλεγε...
από nonews-NEWS
Χωρίς τυμπανοκρουσίες, όπως...ακριβώς έζησε, έτσι και έφυγε από τη ζωή ο συγγραφέας Αντώνης Σουρούνης την Τετάρτη το βράδυ, στα 74 του χρόνια, χρόνια έπειτα από μακρά ασθένεια.
Για τον θάνατό του ενημέρωσε η Εταιρεία Συγγραφέων. Η κηδεία του θα γίνει σήμερα Πέμπτη 6 Οκτωβρίου στις 4.00 το απόγευμα, στην Αγία Αναστασία Θεσσαλονίκης (κάτω από τα κοιμητήρια).
Ο Αντώνης Σουρούνης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1942.
Όταν τελείωσε το γυμνάσιο, έφυγε για τη Γερμανία, όπου είχαν ήδη μεταναστεύσει όλοι του οι συγγενείς. Μετά από μερικά εξάμηνα σε γερμανικά και αυστριακά πανεπιστήμια, ο συγγραφέας διακόπτει τη φοίτηση και ταξιδεύει δουλεύοντας.
Εργάστηκε από τραπεζικός υπάλληλος μέχρι ναυτικός και από hotel boy μέχρι επαγγελματίας παίκτης ρουλέτας.
Στο βιβλίο του «Μονοπάτι στη θάλασσα» που απέσπασε βραβείο μυθιστρορήματος από το περιοδικό Διαβάζω, τα έλεγε όλα «Εγώ δεν ήμουν πρώτος πουθενά και σε τίποτα. Θα μπορούσα να γίνω ο πρώτος μαθητής στη γειτονιά, αυτό το πόστο ήταν άδειο, όμως θα έπρεπε να ξεπατωθώ στο διάβασμα, άσε που θα γινόμουν και πρώτος στην ξεφτίλα.
Θα μπορούσα ακόμα να γίνω ο πρώτος στην πάστρα, μου άρεζε να πλένομαι και να φοράω καθαρά ρούχα, όμως ούτε αυτό γινόταν.
Όποιος τριγύριζε έτσι, ήταν σα να παρακαλούσε και να φώναζε, «Εδώ είμαι, λερώστε με, σας παρακαλώ, κυλήστε με στις λάσπες, χώστε με στα σκατά, να γίνω σαν κι εσάς».
Ένα πράμα υπήρχε χειρότερο από το να είσαι καθαρός, το να είσαι καθαρός και καλός μαθητής μαζί».
Πολυβραβευμένος, απέσπασε Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος 1995 για το βιβλίο «Ο χορός των ρόδων».
Εργογραφία
Οι συμπαίχτες, μυθιστόρημα. Θεσσαλονίκη. Νέα Εγνατία, 1977, Αθήνα, Καστανιώτης, 1988. Σελ.: 224.
Μερόνυχτα Φραγκφούρτης, διηγήματα. Αθήνα, Ύψιλον, 1982, Αθήνα, Καστανιώτης, 1988. Σελ.: 100
Τα τύμπανα της κοιλιάς και του πολέμου, διηγήματα. Αθήνα, Νέα Σύνορα - Λιβάνης, 1983. Αθήνα, Καστανιώτης, 1989. Σελ.: 161.
Οι πρώτοι πεθαίνουν τελευταίοι, μυθιστόρημα. Αθήνα, Νέα Σύνορα - Λιβάνης, 1985. Αθήνα, Καστανιώτης 1989. Σελ.: 198.
Πάσχα στο χωριό, νουβέλα. Αθήνα, Καστανιώτης, 1991. Σελ.: 136
Υπ' όψιν της Λίτσας, διηγήματα. Αθήνα, Καστανιώτης, 1992. Σελ.: 112
Ο Χορός των Ρόδων, μυθιστόρημα. Αθήνα, Καστανιώτης, 1994. Σελ.: 502 (Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος 1995).
Το μπαστούνι, παραμύθι. Σκίτσα: Σπύρος Γούσης. Αθήνα, Καστανιώτης. 1996. Σελ.: 48.
Μισόν αιώνα άνθρωπος, αφηγήματα. Αθήνα, Καστανιώτης, 1996. Σελ.: 118
Γκας ο γκάνγκστερ, μυθιστόρημα. Αθήνα, Καστανιώτης, 2000. Σελ.: 416.
Κυριακάτικες ιστορίες (Αφηγήματα) Καστανιώτης, 2002.
2+00=4.Το ημερολόγιο της τύχης (Ημερολόγιο) Νάρκισσος, 2004.
Το μονοπάτι στη θάλασσα, μυθιστόρημα. Αθήνα, Καστανιώτη, 2006. Σελ.: 653.
Έχει μεταφράσει έργα στα Αγγλικά, Ιταλικά, Γαλλικά, Τσέχικα, Τουρκικά και Γερμανικά.
Αγαπούσε τις μεταφορές στο λόγο του, η γραφή του λιτή. «Γράφω κατεβατά, όμως οι ήρωες μου παίρνουν μόνοι τους τη θέση, μέσα στο κείμενο» έλεγε...
από nonews-NEWS
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου