Συνταγματική Αναθεώρηση: Τα παιδία στο Μέγαρο Μαξίμου παίζει με τις επιτροπές, τα νεύρα της κοινωνίας και το Σύνταγμα

Γιάννης Νικολόπουλος
Συνέπειες, πτυχές και διαστάσεις των τριών μνημονίων σε νέο συνταγματικό καθεστώς, αυτό που έγκαιρα έχει κωδικοποιηθεί με τη φράση «συνταγματοποίηση του μνημονίου».
Τις προ­τά­σεις και τις στο­χεύ­σεις του πρω­θυ­πουρ­γού, Αλέξη Τσί­πρα σχε­τι­κά με τη συ­νταγ­μα­τι­κή ανα­θε­ώ­ρη­ση, ανα­λύ­σα­με εν θερμώ το κα­λο­καί­ρι. Με την ανα­κοί­νω­ση της 12με­λούς Επι­τρο­πής, που ενώ έκανε την πρώτη της εμ­φά­νι­ση σε πλήρη σύν­θε­ση, στο γρα­φείο του πρω­θυ­πουρ­γού, κατά τα άλλα δεν θα είναι... κυ­βερ­νη­τι­κή (πόση τρέλα θα που­λή­σουν ακόμη!;),

το βάρος έπεσε στα πρό­σω­πα - και όχι άδικα, καθώς το πρω­θυ­πουρ­γι­κό πε­ρι­βάλ­λον, η κυ­βέρ­νη­ση, ο πρω­θυ­πουρ­γός ο ίδιος, όποιος τέλος πά­ντων πρό­τει­νε και συ­ντό­νι­σε τη στε­λέ­χω­ση της έκανε, κατά το κοι­νώς λε­γό­με­νο, το θαύμα του. Εί­δα­με και φρί­ξα­με!
Επι­χει­ρη­μα­τί­ες, πα­νε­πι­στη­μια­κοί και... πο­λι­τι­κοί φίλοι του Προ­έ­δρου της Δη­μο­κρα­τί­ας
Ο κό­σμος, που θέλει να εκ­φρά­σει ο τρι­το­μνη­μο­νια­κός ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, ο κό­σμος της επι­χει­ρη­μα­τι­κό­τη­τας και του κε­φα­λαί­ου εκ­προ­σω­πεί­ται - Μί­χα­λος του ΕΒΕΑ και Τζή­κας της ΔΕΘ και των εται­ρειών πλη­ρο­φο­ρι­κής. Ο κό­σμος της ερ­γα­σί­ας και της ανερ­γί­ας, όχι. Η Το­πι­κή Αυ­το­διοί­κη­ση επί­σης εκ­προ­σω­πεί­ται - από τη Ρένα Δού­ρου (καμία έκ­πλη­ξη) και τον Κώστα Αγο­ρα­στό, ένα στέ­λε­χος της ΝΔ, αλλά κυ­ρί­ως τα­κτι­κό συ­νο­μι­λη­τή του Προ­κό­πη Παυ­λό­που­λου και κα­τα­χω­ρι­σμέ­νο στα κι­τά­πια του ρα­φη­νο­κα­ρα­μαν­λι­σμού. Ο κό­σμος των πα­νε­πι­στη­μια­κών κα­θη­γη­τών, επί­σης, εκ­προ­σω­πεί­ται - ίσως υπε­ρεκ­προ­σω­πεί­ται. Με μια εμ­φα­τι­κή επι­σή­μαν­ση : Ότι μόνο ο Αν­δρέ­ας Δη­μη­τρό­που­λος, στον οποί­ον θα επα­νέλ­θου­με, έχει δι­δά­ξει Συ­νταγ­μα­τι­κό Δί­καιο και πιο συ­γκε­κρι­μέ­να, στο Πα­νε­πι­στή­μιο Αθη­νών. Ο Πα­ρα­ράς πα­ραι­τή­θη­κε, μετά από την κα­τα­κραυ­γή για τα πε­πραγ­μέ­να του επί χού­ντας, και ομο­λό­γη­σε ότι του­λά­χι­στον στην πε­ρί­πτω­ση του, η πρό­τα­ση να συμ­με­τά­σχει στην Επι­τρο­πή προ­ήλ­θε «από τον φίλο, Γιώρ­γο Κα­τρού­γκα­λο» (σ.σ. άμα έχεις τέ­τοιους φί­λους...). Επί­σης ο Πα­ρα­ράς μας τό­νι­σε ότι για άλλη Επι­τρο­πή νό­μι­ζε ότι τον ήθε­λαν και σε άλλη Επι­τρο­πή βρέ­θη­κε - κα­τά­στα­ση Νίκος Βαμ­βα­κού­λας στο Μα­ξί­μου, να κά­νου­με τρεις τέσ­σε­ρις 12με­λείς Επι­τρο­πές από πέντε - έξι άτομα. Μου­ζέ­λης και Μα­ρα­βέ­γιας, που συ­μπε­ρι­λή­φθη­καν, υπήρ­ξαν συ­νε­πείς υπο­στη­ρι­κτές του σο­σιαλ­φι­λε­λευ­θε­ρι­σμού αλά ΠΑΣΟΚ επί Κώστα Ση­μί­τη, και φυ­σι­κά δεν έχουν αλ­λά­ξει μυαλά από τότε - ο δεύ­τε­ρος υπήρ­ξε και υπουρ­γός Αγρο­τι­κής Ανά­πτυ­ξης στην υπη­ρε­σια­κή κυ­βέρ­νη­ση Πι­κραμ­μέ­νου το κα­λο­καί­ρι του 2012 (πρό­τα­ση Βε­νι­ζέ­λου και ΠΑΣΟΚ, βε­βαί­ως...).



Απο­ρία εν­δε­χο­μέ­νως προ­κα­λεί σε πολ­λούς, η συ­μπε­ρί­λη­ψη του Αν­δρέα Δη­μη­τρό­που­λου, εν­δε­χο­μέ­νως όμως έχει πολ­λές εξη­γή­σεις. Κα­ταρ­χάς, ο ομό­τι­μος κα­θη­γη­τής υπήρ­ξε το προη­γού­με­νο διά­στη­μα, αντι­μνη­μο­νια­κός - το προη­γού­με­νο διά­στη­μα, το διά­στη­μα, κατά το οποίο και η ηγε­τι­κή ομάδα του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, πλα­σα­ρι­ζό­ταν ως αντι­μνη­μο­νια­κή, μετά την εί­σο­δο του στην Επι­τρο­πή Δια­λό­γου μένει να δούμε αν θα είναι το ίδιο και τόσο... αντι­μνη­μο­νια­κός - πράγ­μα, μάλ­λον απί­θα­νο. Επί­σης, ο Δη­μη­τρό­που­λος ήταν κατά και­ρούς με­γά­λη, τη­λε­ο­πτι­κή περ­σό­να, ξε­κι­νώ­ντας στα τέλη της δε­κα­ε­τί­ας του 1990 από τα πάνελ της Ζού­γκλας του Μάκη Τρια­ντα­φυλ­λό­που­λου, στην οποία ήταν προ­σκε­κλη­μέ­νος πολύ τα­κτι­κά - έχει, δη­λα­δή, ανα­γνω­ρι­σι­μό­τη­τα σε συ­γκε­κρι­μέ­να κοινά και τη­λε­θε­α­τές. Και τέλος, και ίσως το ση­μα­ντι­κό­τε­ρο στην πε­ρί­πτω­ση μας, ο Αν­δρέ­ας Δη­μη­τρό­που­λος έχει συ­γκε­κρι­μέ­νες, ερευ­νη­τι­κές και επι­στη­μο­νι­κές εμ­μο­νές - με κο­ρυ­φαία αυτών, το δη­μο­ψή­φι­σμα...



Ένας συ­νταγ­μα­το­λό­γος και ένας πρω­θυ­πουρ­γός στον δρόμο με τα βο­να­παρ­τι­στι­κά δη­μο­ψη­φί­σμα­τα



Το 1997, ο Δη­μη­τρό­που­λος κυ­κλο­φό­ρη­σε ένα σχε­τι­κό επι­στη­μο­νι­κό πό­νη­μα (Το δη­μο­ψή­φι­σμα, εκ­δό­σεις Σάκ­κου­λα), όπου ο συγ­γρα­φέ­ας δεν έμενε τόσο στο γράμ­μα και στις προ­βλέ­ψεις του ισχύ­ο­ντος Συ­ντάγ­μα­τος, όσο κυ­ρί­ως στις δικές του, προ­σω­πι­κές ερ­μη­νεί­ες και αντι­λή­ψεις για το πως θα έπρε­πε να χρη­σι­μο­ποιεί­ται ο θε­σμός, να προ­κη­ρύσ­σο­νται τα δη­μο­ψη­φί­σμα­τα, να ερ­μη­νεύ­ε­ται ει­δι­κά ο όρος του «εθνι­κής ση­μα­σί­ας θέ­μα­τος» και να επι­και­ρο­ποι­η­θούν, κά­ποια στιγ­μή στο μέλ­λον, οι σχε­τι­κές δια­τά­ξεις. Όπως γί­νε­ται αντι­λη­πτό, ένας κα­θη­γη­τής Συ­νταγ­μα­τι­κού Δι­καί­ου με κά­ποια εμ­μο­νή στο δη­μο­ψή­φι­σμα και ένας πρω­θυ­πουρ­γός σαν τον Τσί­πρα, ο οποί­ος σχε­δόν μας έχει «απει­λή­σει» ότι θα κα­τα­φεύ­γει σε δη­μο­ψή­φι­σμα, όποτε του κα­πνί­σει, με όρους Λου­δο­βί­κου Βο­να­πάρ­τη, χωρίς απα­ραί­τη­τα προ­ϋ­πο­θέ­σεις, κα­νό­νες και εν τέλει και κυ­ρί­ως δε­σμευ­τι­κό απο­τέ­λε­σμα για την πο­λι­τι­κή του, μια χαρά μπο­ρούν να τα βρουν στο πλαί­σιο μιας τέ­τοιας Επι­τρο­πής δήθεν Δια­λό­γου για το Σύ­νταγ­μα.



Ήταν τέ­τοια η προ­σή­λω­ση του Δη­μη­τρό­που­λου στο δη­μο­ψή­φι­σμα, ώστε τα επό­με­να χρό­νια και μετά την έκ­δο­ση του βι­βλί­ου του, οι πα­ρα­δό­σεις του μα­θή­μα­τος του Συ­νταγ­μα­τι­κού Δι­καί­ου, στους πρω­το­ε­τείς φοι­τη­τές της Νο­μι­κής και στην υπό­γεια αί­θου­σα της Β’ Μα­θη­μα­τι­κών του πα­λιού κτη­ρί­ου, μο­νο­πω­λού­νταν από αυτό το αντι­κεί­με­νο. Φήμες θέ­λουν τον κα­θη­γη­τή σχε­δόν να εκ­στα­σιά­ζε­ται και μόνο στην εκ­φο­ρά της λέξης «δη­μο­ψή­φι­σμα» : Τέ­ντω­νε τα χέρια του μπρο­στά, σαν να υπνο­βα­τού­σε και ξαφ­νι­κά τα πόδια του απο­κτού­σαν μι­κρές, αό­ρα­τες σού­στες στις φτέρ­νες, σχε­δόν χο­ρο­πη­δού­σε στην έδρα και μόνο με την προ­ο­πτι­κή ενός, δύο, τριών, πολ­λών δη­μο­ψη­φι­σμά­των. Όπως λέ­γε­ται, απέ­κτη­σε σύ­ντο­μα εσω­τε­ρι­κό πα­ρα­τσού­κλι με­τα­ξύ των νε­α­ρών ακρο­α­τών του, ο «δη­μο­ψη­φι­σμα­τά­κιας».


Δάφ­νες του θε­ά­τρου, πι­κρο­δάφ­νες της μι­κρο­πο­λι­τι­κής

Ο πο­λι­τι­σμός, επί­σης, εκ­προ­σω­πεί­ται στην Επι­τρο­πή Δια­λό­γου, από τον ηθο­ποιό Γιώρ­γο Κι­μού­λη. Ορι­σμέ­νοι κα­κε­ντρε­χείς έσπευ­σαν να θυ­μί­σουν ότι ο Κι­μού­λης υπο­δυό­ταν τον «Κα­ρα­μα­ζόφ» στην ται­νία «Βίος και Πο­λι­τεία» του Νίκου Περ­ρά­κη, όταν ο αγα­θός ήρωας , απηυ­δι­σμέ­νος από την κα­θη­με­ρι­νό­τη­τα του, απο­φα­σί­ζει να γίνει τρο­μο­κρά­της της ορ­γά­νω­σης «Συ­νταγ­μα­τι­κός Αγώ­νας» (ΣΥ.ΑΓΩΝ.) και να ανα­τι­νά­ξει το κτί­ριο του ΤΟΕ (δη­λα­δή τον ΟΤΕ).

Κα­κο­ή­θειες - από την εποχή της ται­νί­ας έχει κυ­λή­σει πολύ νερό στο αυ­λά­κι. Στο εν­διά­με­σο και πιο πρό­σφα­τα, ο Κι­μού­λης έχει υπο­δυ­θεί και άλ­λους ρό­λους - προ­τε­λευ­ταί­ος, ένας πιο «πο­λι­τι­κός» και ίσως «δι­δα­κτι­κός» για τις προ­κεί­με­νες συν­θή­κες. Πέ­ρυ­σι τον χει­μώ­να, ο Κι­μού­λης υπο­δύ­θη­κε τον «Τάσο», τον λίγο κα­τα­φερ­τζή, λίγο χα­μαι­λέ­ο­ντα, λίγο κου­το­πό­νη­ρο, λίγο συμ­φε­ρο­ντο­λό­γο και λίγο τρα­γι­κό στην γε­λοιό­τη­τα του, συ­νερ­γά­τη ενός πο­λι­τευ­τή της Αρ­κα­δί­ας, στο εμ­βλη­μα­τι­κό θε­α­τρι­κό έργο των Κε­χαϊ­δή - Χα­βια­ρά, «Δάφ­νες και Πι­κρο­δάφ­νες». Εκεί, ο ήρωας «Τάσος» την ώρα που άλ­λο­τε σφά­ζε­ται και άλ­λο­τε συμ­φι­λιώ­νε­ται, πάνω από ψη­φο­δέλ­τια, χαρ­τιά, ση­μειω­μα­τά­ρια ρου­σφε­τιών και τη­λέ­φω­να ψη­φο­φό­ρων, με τους τρεις άλ­λους συ­νερ­γά­τες και κομ­μα­τάρ­χες πο­λι­τευ­τών και βου­λευ­τών της γό­νι­μης, πο­λι­τι­κά και κομ­μα­τι­κά, αρ­κα­δι­κής γης, πε­τά­ει την ατάκα - μύθο : «Ημείς, κύ­ριοι, εί­μα­στε ο θε­μέ­λιος λίθος του κοι­νο­βου­λευ­τι­σμού!». Πα­ραλ­λαγ­μέ­νη λοι­πόν η ατάκα, θα μπο­ρού­σε να εκ­στο­μι­στεί όχι πια από τον ηθο­ποιό Κι­μού­λη και τον ήρωα «Τάσο», αλλά από τον πρω­θυ­πουρ­γό, Τσί­πρα : «Εσείς, κύ­ριοι 12 της Επι­τρο­πής, είστε ο θε­μέ­λιος λίθος του Συ­ντάγ­μα­τος!» και να αντι­με­τω­πί­σει ο πρω­θυ­πουρ­γός τους «12» σαν τους εξω­τε­ρι­κούς του συ­νερ­γά­τες (λίγο συμ­φε­ρο­ντο­λό­γους, λίγο χα­μαι­λέ­ο­ντες, λίγο κα­τα­φερ­τζή­δες...) στη δια­μόρ­φω­ση της συ­νταγ­μα­τι­κής του ατζέ­ντας.

Συ­νταγ­μα­το­ποί­η­ση του μνη­μο­νί­ου, γέ­φυ­ρες με πρό­σω­πα, απλω­μέ­νος τρα­χα­νάς για μήνες

Εξάλ­λου, η Επι­τρο­πή δεν έχει κα­νέ­να ου­σια­στι­κό αντι­κεί­με­νο, κα­νέ­να ου­σια­στι­κό αντί­κρι­σμα, καμιά ου­σια­στι­κή αρ­μο­διό­τη­τα και κα­νέ­να συ­νταγ­μα­τι­κό και νο­μι­κό έρει­σμα - γί­νε­ται κα­θα­ρά για επι­κοι­νω­νια­κούς λό­γους, προ­κει­μέ­νου να συ­ντη­ρη­θεί μια τε­τρά­μη­νη, του­λά­χι­στον, δήθεν συ­ζή­τη­ση για ένα δήθεν κατά τι νέο Σύ­νταγ­μα, από μια δήθεν Επι­τρο­πή. Ή μήπως δεν γί­νε­ται μόνο για αυτό τον σκοπό;

Μια πιο κυ­νι­κή προ­σέγ­γι­ση, κα­τα­γρά­φει τα εξής δε­δο­μέ­να : Πρώ­τον, ότι όταν έρθει η ώρα, ίσως τον Μάρ­τιο, όπως έχει προ­α­ναγ­γεί­λει ο πρό­ε­δρος της Βου­λής, Νίκος Βού­τσης, να συ­γκρο­τη­θεί η μόνη αρ­μό­δια και προ­βλε­πό­με­νη Επι­τρο­πή της Βου­λής για την Ανα­θε­ώ­ρη­ση, ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ δεν δια­θέ­τει στην Κοι­νο­βου­λευ­τι­κή του Ομάδα, κα­ταρ­χάς συ­νταγ­μα­το­λό­γους, που θα ανα­λά­βουν να πέ­σουν στη μάχη, «με το μα­χαί­ρι στα δό­ντια», εκτός αν τερ­μα­τι­στεί η υπουρ­γία ή η πε­ριο­δεία σε διά­φο­ρα υπουρ­γεία του Γιώρ­γου Κα­τρού­γκα­λου - πράγ­μα, μάλ­λον απί­θα­νο (για τον έτερο συ­νταγ­μα­το­λό­γο, Κώστα Χρυ­σό­γο­νο, αρκεί ο ευ­ρω­κοι­νο­βου­λευ­τι­κός ανα­χω­ρη­τι­σμός, εξάλ­λου το... κλίμα δεν είναι και το κα­λύ­τε­ρο με το Μα­ξί­μου).

Αντί­θε­τα, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ θα ρί­ξουν, λο­γι­κά, στην αρένα της κοι­νο­βου­λευ­τι­κής Επι­τρο­πής, Θε­ό­δω­ρο Φορ­τσά­κη και Βαγ­γέ­λη Βε­νι­ζέ­λο - πέρα από την όποια άλλη συν­δρο­μή από τα επι­τε­λεία τους. Με άλλα λόγια, ο Τσί­πρας αντι­λαμ­βά­νε­ται ότι η ΚΟ του χω­λαί­νει σε μια αμι­γώς κοι­νο­βου­λευ­τι­κή ανα­μέ­τρη­ση για το θέμα, οπότε σπεύ­δει να απλώ­σει τον τρα­χα­νά της συ­νταγ­μα­τι­κής ανα­θε­ώ­ρη­σης, στον χρόνο, τους συμ­με­τέ­χο­ντες και την ατζέ­ντα, για τη δη­μιουρ­γία πιο «φι­λι­κών» για τον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ εντυ­πώ­σε­ων.

Δεύ­τε­ρον, ότι οι μέχρι τώρα προ­τά­σεις, που έχουν πέσει από διά­φο­ρες πηγές, στη δη­μό­σια συ­ζή­τη­ση για τη συ­νταγ­μα­τι­κή ανα­θε­ώ­ρη­ση (ΝΔ, φθι­νό­πω­ρο του 2014, ανα­κοι­νώ­σεις Πο­τα­μιού, Νέο Σύ­νταγ­μα της εφη­με­ρί­δας «Κα­θη­με­ρι­νή», ομι­λία του ίδιου του Τσί­πρα μπρο­στά στη Βουλή το κα­λο­καί­ρι κ.α.) ανα­βαθ­μί­ζουν και κα­θιε­ρώ­νουν συ­νέ­πειες, πτυ­χές και δια­στά­σεις των τριών μνη­μο­νί­ων σε νέο συ­νταγ­μα­τι­κό κα­θε­στώς της χώρας, αυτό που έγκαι­ρα έχει κω­δι­κο­ποι­η­θεί με τη φράση «συ­νταγ­μα­το­ποί­η­ση του μνη­μο­νί­ου».

Και όταν πια αυτό γίνει κοινή συ­νεί­δη­ση στην κοι­νω­νία, ότι δη­λα­δή το μνη­μό­νιο δεν θα φύγει σαν την μέρα, για να έρθει μετά ο Τζώνυ Γουώ­κερ και να πε­ρά­σου­με εμείς καλά και άλλοι πολύ κα­λύ­τε­ρα, τότε η συ­γκυ­βέρ­νη­ση ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ - ΑΝΕΛ θα έχει προ­σθέ­σει, μόνη της, άλλον έναν πο­λι­τι­κό πο­νο­κέ­φα­λο, ο οποί­ος δύ­σκο­λα θα κα­τα­πρα­ΰ­νε­ται, αν βέ­βαια έχει φθά­σει να είναι συ­γκυ­βέρ­νη­ση μέχρι τότε. Γι ‘ αυτό, είναι με­σο­πρό­θε­σμα πιο απο­δο­τι­κό να χρε­ω­θεί το όποιο απο­τέ­λε­σμα των όποιων ανα­θε­ω­ρη­τι­κών προ­τά­σε­ων σε μια κά­ποια Επι­τρο­πή, να μη χρε­ω­θεί δη­λα­δή ΚΑΙ ΑΥΤΟ, στο Μέ­γα­ρο Μα­ξί­μου και τον ελά­χι­στα πια TEFAL πρω­θυ­πουρ­γό.

Τρί­τον, ότι μια Επι­τρο­πή Δια­λό­γου για το Σύ­νταγ­μα μπο­ρεί να λει­τουρ­γή­σει σαν το πιο ανώ­δυ­νο όχημα «συ­γκόλ­λη­σης» του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ με εκεί­να τα πο­λι­τι­κά πρό­σω­πα ή εκεί­νες τις πο­λι­τι­κές ομά­δες ή εκεί­να τα κόμ­μα­τα, τα οποία είτε θα απο­φύ­γουν να εμ­φα­νι­στούν και να εντα­χθούν στο προ­σω­πο­πα­γές κομ­μα­τι­κό εγ­χεί­ρη­μα του 2ου Συ­νε­δρί­ου, που αρ­χί­ζει σε λίγες μέρες, είτε θα βρουν την πόρτα κλει­στή, στην πε­ρί­πτω­ση ενός δο­μι­κού, αλλά όχι τόσο «ανοι­κτού» ανα­σχη­μα­τι­σμού.

Με άλλα λόγια, πε­ρι­πτώ­σεις όπως για πα­ρά­δειγ­μα ο Φώτης Κου­βέ­λης που συχνά - πυκνά θυ­μί­ζει, και την απου­σία του από την κε­ντρι­κή, πο­λι­τι­κή σκηνή (λες και εν­δια­φέ­ρει αυτό κα­νέ­ναν άλλον πέρα από τον ίδιο...), και τη στή­ρι­ξη του στον πρω­θυ­πουρ­γό, μπο­ρεί να βρουν προ­σφο­ρό­τε­ρη θέση στη νομή της συ­γκυ­βερ­νη­τι­κής εξου­σί­ας, σε πρώτη φάση, μέσα από τις ερ­γα­σί­ες, τα πάνελ, τις δια­λέ­ξεις, ή ό,τι τέλος πά­ντων κάνει αυτή η Επι­τρο­πή Δια­λό­γου - και φυ­σι­κά, δεν θα είναι ο μόνος, ως πα­ρά­δειγ­μα τον ανα­φέ­ρα­με, αν τα άλλα «ορό­ση­μα» διεύ­ρυν­σης του κυ­βερ­νη­τι­κού και πρω­θυ­πουρ­γο­κε­ντρι­κού ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ πε­ρά­σουν σαν τρένα που δεν πα­ρα­λαμ­βά­νουν επι­βά­τες από τους σταθ­μούς.

Όπως και να ‘χει, η Επι­τρο­πή Δια­λό­γου για την Ανα­θε­ώ­ρη­ση είναι το και­νούρ­γιο πρω­θυ­πουρ­γι­κό κο­σκι­νά­κι «και που να το κρε­μά­σει», παί­ζο­ντας με τα νεύρα της κοι­νω­νί­ας, τις αντο­χές της κοι­νω­νι­κής και ερ­γα­τι­κής πλειο­ψη­φί­ας και τα όρια θε­σμι­κών εγ­γυ­ή­σε­ων και ρόλων του υπάρ­χο­ντος, συ­νταγ­μα­τι­κού πλαι­σί­ου.

 

Rproject | Resist | Reclaim | Revolt