«Κάθε Τετάρτη υπερασπιζόμαστε τη λαϊκή κατοικία»

Συνέντευξη Σπύρος Αντωνίου

Συνέντευξη με τα μέλη του κινήματος κατά των πλειστηριασμών Κ. Παπαδόπουλο και Β. Παπακώστα.
Σε συ­νε­χείς πλει­στη­ρια­σμούς ‒ακόμα και πρώ­της κα­τοι­κί­ας‒ προ­χω­ρούν κάθε εβδο­μά­δα τρά­πε­ζες και Δη­μό­σιο. Μόνο μέχρι το τέλος του 2016, οι τρά­πε­ζες προ­γραμ­μα­τί­ζουν να εκ­ποι­ή­σουν 600 ακί­νη­τα. Από την άλλη το κρά­τος, την ώρα που χα­ρί­ζει τα χρέη στον Μα­ρι­νό­που­λο, κυ­νη­γά­ει τους ερ­γα­ζό­με­νους που δεν κα­τα­φέρ­νουν να πλη­ρώ­σουν τις οφει­λές τους στην Εφο­ρία και τα ασφα­λι­στι­κά τα­μεία, απει­λώ­ντας να βγά­λει στο σφυρί λαϊκά σπί­τια.

Στη Θεσ­σα­λο­νί­κη, την Αθήνα, την Πάτρα κ.α., η δυ­να­μι­κή πα­ρέμ­βα­ση κό­σμου, κοι­νω­νι­κών και πο­λι­τι­κών συλ­λο­γι­κο­τή­των στα ει­ρη­νο­δι­κεία κάθε Τε­τάρ­τη, με βα­σι­κό σύν­θη­μα «Κα­νέ­να σπίτι στα χέρια τρα­πε­ζί­τη», ακυ­ρώ­νει πλει­στη­ρια­σμούς αδυ­νά­μων και έχει ήδη τρο­μά­ξει την κυ­βέρ­νη­ση.

Για τη μάχη υπε­ρά­σπι­σης της λαϊ­κής στέ­γης, που απο­τε­λεί ένα από τα βα­σι­κά πεδία αντι­πα­ρά­θε­σης με την κυ­βέρ­νη­ση και τη μνη­μο­νια­κή πο­λι­τι­κή, συ­ζη­τή­σα­με με τον Κώστα Πα­πα­δό­που­λο, δη­μο­τι­κό σύμ­βου­λο Νί­καιας - Ρέντη με το «Κό­ντρα στο Ρεύμα», και τον Βα­σί­λη Πα­πα­κώ­στα, δη­μο­τι­κό σύμ­βου­λο Ν. Φι­λα­δέλ­φειας - Ν. Χαλ­κη­δό­νας με τη «Δύ­να­μη Πο­λι­τών», που δρα­στη­ριο­ποιού­νται στο κί­νη­μα κατά των πλει­στη­ρια­σμών και συμ­με­τέ­χουν στη Θε­μα­τι­κή Ομάδα Κόκ­κι­νων Δα­νεί­ων-Πλει­στη­ρια­σμών της Λαϊ­κής Ενό­τη­τας.



Οι πε­ρί­φη­μες «κυ­βερ­νη­τι­κές πηγές» ισχυ­ρί­ζο­νται ότι η κυ­βέρ­νη­ση προ­στα­τεύ­ει την πρώτη κα­τοι­κία των αδυ­νά­μων και ότι οι πλει­στη­ρια­σμοί αφο­ρούν στρα­τη­γι­κούς κα­κο­πλη­ρω­τές και πα­νά­κρι­βες βίλες στην Εκάλη. Έτσι έχουν τα πράγ­μα­τα;

Κ.Π.: Η κυ­βέρ­νη­ση μπο­ρεί να λέει ό,τι θέλει για τους δι­κούς της λό­γους. Εμείς αυτό που βλέ­που­με στις γει­το­νιές μας κάθε Τε­τάρ­τη είναι ότι βγαί­νουν σε πλει­στη­ρια­σμό τα πάντα που αφο­ρούν λαϊκή πε­ριου­σία. Εμείς εί­μα­στε στη Νί­καια και στο Ρέντη, σε μια ερ­γα­τι­κή γει­το­νιά και όχι στη Φι­λο­θέη, όπου δεν υπάρ­χουν ούτε βίλες ούτε τί­πο­τα. Αυτό το βλέ­που­με εδώ και δύο χρό­νια που εί­μα­στε κάθε Τε­τάρ­τη έξω από τα ει­ρη­νο­δι­κεία. Και δεν είναι μόνο η πρώτη κα­τοι­κία. Την πε­ρα­σμέ­νη Τε­τάρ­τη στη Νί­καια, η Τρά­πε­ζα Πει­ραιώς, για μι­κρο­πο­σά πλει­στη­ρί­α­ζε δύο μικρά μα­γα­ζά­κια αν­θρώ­πων που έχουν κα­τα­στρα­φεί από τα μνη­μό­νια και από αυτά ζουν όπως μπο­ρούν την οι­κο­γέ­νειά τους.

Β.Π.: Όπως και στα υπό­λοι­πα ζη­τή­μα­τα, η κυ­βέρ­νη­ση προ­σπα­θεί με επι­κοι­νω­νια­κές εμπνεύ­σεις να δια­χει­ρι­στεί τη σκλη­ρή πραγ­μα­τι­κό­τη­τα που δια­μορ­φώ­νει η πο­λι­τι­κή της. Αυτήν τη στιγ­μή δεν προ­στα­τεύ­ε­ται απο­λύ­τως τί­πο­τα. Είναι πρό­σφα­το το πα­ρά­δειγ­μα της Θεσ­σα­λο­νί­κης: άπο­ρος με 80% ανα­πη­ρία και πο­λύ­τε­κνος. Αν ρίξει κά­ποιος μια ματιά στα πι­νά­κια των ει­ρη­νο­δι­κεί­ων, θα δια­πι­στώ­σει ότι το μόνο που λεί­πει είναι οι βίλες και οι με­γά­λες ανώ­νυ­μες εται­ρεί­ες, άρα στην πράξη μόνο το κε­φά­λαιο και η άρ­χου­σα τάξη προ­στα­τεύ­ο­νται. Το πρό­βλη­μα αυτό, επει­δή ακου­μπά­ει την ανά­γκη της επι­βί­ω­σης και της στέ­γα­σης εκα­το­ντά­δων χι­λιά­δων λαϊ­κών νοι­κο­κυ­ριών, βγαί­νει δυ­να­μι­κά στο προ­σκή­νιο και θα βγει ακόμα πε­ρισ­σό­τε­ρο το επό­με­νο διά­στη­μα.



Από ποιους γί­νο­νται οι πλει­στη­ρια­σμοί και πού στο­χεύ­ουν με αυτήν τη δια­δι­κα­σία;

Κ.Π.: Στα ει­ρη­νο­δι­κεία όλης της χώρας, κάθε Τε­τάρ­τη 16.00-17.00, σε τιμές εξαι­ρε­τι­κά χα­μη­λές, αρ­πά­ζουν σπί­τια φτω­χών αν­θρώ­πων. Στη Νί­καια έχου­με πε­ρί­πτω­ση που η Eurobank «χτύ­πη­σε» μο­νο­κα­τοι­κία αξίας 140.000 για κάτω από 50.000 ευρώ και έχει ήδη ει­δο­ποι­ή­σει τον ιδιο­κτή­τη για την έξωση. Πα­ράλ­λη­λα, διεκ­δι­κεί και τα υπό­λοι­πα 50.000 ευρώ του δα­νεί­ου, απει­λώ­ντας να κα­τά­σχει τη σύ­ντα­ξή του. Δη­λα­δή σε πε­τούν έξω από το σπίτι σου και συ­νε­χί­ζουν να σε κυ­νη­γούν!

Β.Π.: Με­γά­λος αριθ­μός από τα ακί­νη­τα που πλει­στη­ριά­ζο­νται είναι πλέον από το Δη­μό­σιο για οφει­λές στην Εφο­ρία ή στα Τα­μεία, ακόμα και για 300, 500, 600 ευρώ. Οι πρώ­τοι που πλήτ­το­νται είναι τα θύ­μα­τα της κυ­βερ­νη­τι­κής πο­λι­τι­κής, που αδυ­να­τούν να κα­τα­βά­λουν τους υπέ­ρο­γκους φό­ρους. Οι τρά­πε­ζες κά­νουν τις πρώ­τες κι­νή­σεις τους, ετοι­μά­ζο­ντας το «τσου­νά­μι» κα­τα­σχέ­σε­ων που έρ­χε­ται μετά την ολο­κλή­ρω­ση των συμ­φω­νιών με τα διε­θνή funds. Αυτό που βλέ­που­με είναι η κο­ρυ­φή του πα­γό­βου­νου. Μετά την 1/1/2017, που οι τιμές εκ­κί­νη­σης θα ισο­πε­δω­θούν, θα ξε­δι­πλω­θεί ολό­κλη­ρη η τρα­πε­ζι­κή απλη­στία. Οι τρά­πε­ζες έχουν ανα­κε­φα­λαιο­ποι­η­θεί τρεις φορές με δη­μό­σιο χρήμα και παρ’ όλα αυτά βλέ­που­με μια έντα­ση της επί­θε­σης στο λαϊκό ει­σό­δη­μα που βυ­θί­ζε­ται, ενώ οι αυ­το­κτο­νί­ες πολ­λα­πλα­σιά­ζο­νται. Αυτή η πο­λι­τι­κή εξυ­πη­ρε­τεί μόνο τους τρα­πε­ζί­τες, τους βιο­μή­χα­νους και την ανα­δια­νο­μή πλού­του υπέρ των ισχυ­ρών.



Στη Θεσ­σα­λο­νί­κη εί­χα­με τις πρώ­τες νίκες. Η μα­ζι­κή κι­νη­το­ποί­η­ση κό­σμου ανέ­στει­λε τους πλει­στη­ρια­σμούς και φαί­νε­ται ότι το κί­νη­μα αυτό δυ­να­μώ­νει πα­νελ­λα­δι­κά. Πείτε μας για τις δρά­σεις προ­στα­σί­ας από κα­τα­σχέ­σεις και πλει­στη­ρια­σμούς στις δικές σας γει­το­νιές.

Κ.Π.: Εδώ και δύο χρό­νια έχου­με δη­μιουρ­γή­σει έναν Συ­ντο­νι­σμό ενά­ντια στους πλει­στη­ρια­σμούς σε Νί­καια και Κο­ρυ­δαλ­λό, με τη συμ­με­το­χή δη­μο­τι­κών κι­νή­σε­ων, συλ­λο­γι­κο­τή­των της πε­ριο­χής και με­μο­νω­μέ­νων πο­λι­τών. Μία μέρα πριν από τον πλει­στη­ρια­σμό μα­ζευό­μα­στε και συ­ζη­τά­με ώστε να εί­μα­στε ορ­γα­νω­μέ­να έξω από το ει­ρη­νο­δι­κείο της Νί­καιας. Τις δύο πρώ­τες Τε­τάρ­τες του φθι­νο­πώ­ρου δεν βρή­κα­με αντί­στα­ση, αλλά ει­δι­κά το κα­λο­καί­ρι δί­να­με μάχη με την αστυ­νο­μία και τους συμ­βο­λαιο­γρά­φους. Κα­τα­λαμ­βά­νου­με το χώρο στο ει­ρη­νο­δι­κείο και δεν επι­τρέ­που­με την εί­σο­δο στους δι­κη­γό­ρους, με απο­τέ­λε­σμα αυτοί να φω­νά­ζουν την αστυ­νο­μία. Για την ώρα η πα­ρου­σία μας είναι κα­τα­λυ­τι­κή και η αστυ­νο­μία δεν έχει επι­χει­ρή­σει να συ­γκρου­στεί μαζί μας. Στο άμεσο μέλ­λον όμως, όπως εί­δα­με και στη Θεσ­σα­λο­νί­κη και σε συν­δυα­σμό με την έντα­ση της επί­θε­σης από τρά­πε­ζες και κυ­βέρ­νη­ση, θα χρεια­στεί η δική μας πα­ρου­σία να είναι ακόμα πιο μα­ζι­κή και ορ­γα­νω­μέ­νη. Επί­σης έχει ανοί­ξει ξανά το θέμα με τις δια­κο­πές ρεύ­μα­τος και σε λίγο και νερού. Κα­θη­με­ρι­νά επα­να­συν­δέ­ου­με το ρεύμα σε φτωχά νοι­κο­κυ­ριά και η ΔΕΗ το κόβει ξανά κα­τη­γο­ρώ­ντας αν­θρώ­πους με πε­νι­χρά ή κα­θό­λου ει­σο­δή­μα­τα για ρευ­μα­το­κλο­πή.

Β.Π.: Πέρα από το θε­τι­κό πα­ρά­δειγ­μα της Θεσ­σα­λο­νί­κης, γιατί κα­τα­φέ­ρα­με να απο­τρέ­ψου­με τους πλει­στη­ρια­σμούς, το ση­μα­ντι­κό­τε­ρο στοι­χείο είναι ότι ανά­λο­γες κι­νη­το­ποι­ή­σεις γί­νο­νται σε πολ­λές πε­ριο­χές. Στο Κο­ρω­πί, όπου την πε­ρα­σμέ­νη Τε­τάρ­τη απο­τρέ­ψα­με την εί­σο­δο των συμ­βο­λαιο­γρά­φων, στα Λιό­σια, στο Πε­ρι­στέ­ρι και αλλού. Αυτό το κί­νη­μα οφεί­λου­με να το συ­ντο­νί­σου­με, να το ορ­γα­νώ­σου­με, να το με­γα­λώ­σου­με. Η κι­νη­μα­τι­κή αντί­στα­ση φαί­νε­ται ότι δεν έχει πει την τε­λευ­ταία της λέξη. Η κυ­βέρ­νη­ση δεν έχει «κα­θα­ρί­σει» με την εφαρ­μο­γή της μνη­μο­νια­κής πο­λι­τι­κής και ιδιαί­τε­ρα το θέμα των πλει­στη­ρια­σμών θα είναι ένα κομ­βι­κό πεδίο μάχης. Αυτό φορ­τώ­νει με επι­πλέ­ον ευ­θύ­νες και την Αρι­στε­ρά.



Είστε και οι δύο δη­μο­τι­κοί σύμ­βου­λοι. Η το­πι­κή αυ­το­διοί­κη­ση εμπλέ­κε­ται στον αγώνα υπε­ρά­σπι­σης των δη­μο­τών από τις λη­στρι­κές πρα­κτι­κές του κρά­τους και των τρα­πε­ζών;

Κ.Π.: Δυ­στυ­χώς στην ΚΕΔΕ το τοπίο είναι κακό. Πλειο­ψη­φούν οι δή­μαρ­χοι που έχουν ανα­φο­ρά στις μνη­μο­νια­κές δυ­νά­μεις. Παρ’ όλα αυτά, πρέ­πει ακόμα και ως αντι­πο­λί­τευ­ση να ανα­δει­κνύ­ου­με το ζή­τη­μα, είτε έχου­με δη­μο­τι­κούς συμ­βού­λους είτε όχι. Εμείς κα­τα­φέ­ρα­με στη Νί­καια να πά­ρου­με ομό­φω­νη από­φα­ση του δη­μο­τι­κού συμ­βου­λί­ου η οποία ανα­φέ­ρει ότι ο δήμος θα είναι δίπλα σε κάθε πο­λί­τη για να μη χάσει την κα­τοι­κία του. Αυτές οι απο­φά­σεις είναι όπλο για εμάς. Σε έναν πλει­στη­ρια­σμό τη χρη­σι­μο­ποι­ή­σα­με απέ­να­ντι στην αστυ­νο­μία. Σε από­πει­ρα έξω­σης συ­μπο­λί­τη μας ανα­γκά­σα­με τον δή­μαρ­χο να πα­ρέμ­βει στην τρά­πε­ζα για να μη βρε­θεί εκτε­θει­μέ­νος, με βάση όσα είχε ψη­φί­σει. Είναι στο χέρι των κι­νη­μά­των να επι­βά­λουν τη βού­λη­σή τους, ακόμα και στις δη­μο­τι­κές αρχές που μόνο στα λόγια είναι δίπλα στον πο­λί­τη.

Β.Π.: Πράγ­μα­τι, χρειά­ζε­ται να επι­μεί­νου­με πα­ντού, να θέ­του­με το ζή­τη­μα στα δη­μο­τι­κά συμ­βού­λια, παρά το γε­γο­νός ότι οι συ­σχε­τι­σμοί είναι αρ­νη­τι­κοί και κυ­ριαρ­χούν οι πα­ρά­γο­ντες. Ως ελά­χι­στο, για να τους εκ­θέ­του­με ως υπε­ρα­σπι­στές αυτές της πο­λι­τι­κής και σε πε­ρί­πτω­ση που παίρ­νου­με από­φα­ση να τη χρη­σι­μο­ποιού­με ως δικό μας όπλο. Τέ­τοιες απο­φά­σεις είναι ση­μα­ντι­κές και για την ψυ­χο­λο­γία του κό­σμου και για τη δράση του κι­νή­μα­τος. Εκτός από την από­φα­ση, πρέ­πει να απαι­τή­σου­με και το μέ­γι­στο, δη­λα­δή ο ίδιος ο δήμος να υλο­ποι­ή­σει μια τέ­τοια από­φα­ση μέσα από τις νο­μι­κές υπη­ρε­σί­ες και τους φο­ρείς του. Δί­νο­ντας χώρο στέ­γα­σης, για ενη­μέ­ρω­ση και εκ­δη­λώ­σεις, στις το­πι­κές επι­τρο­πές αντί­στα­σης και αλ­λη­λεγ­γύ­ης. Σε αυτή την κα­τεύ­θυν­ση ο Δήμος Ν. Φι­λα­δέλ­φειας - Ν. Χαλ­κη­δό­νας απο­τε­λεί εξαί­ρε­ση. Με πρω­το­βου­λία της διοί­κη­σης, από τον πε­ρα­σμέ­νο Γε­νά­ρη υπάρ­χει από­φα­ση κα­τα­γρα­φής και έμπρα­κτης συ­μπα­ρά­στα­σης στους συν­δη­μό­τες μας που έχουν ανά­γκη, πα­ρο­χή νο­μι­κών οδη­γιών σε πε­ρί­πτω­ση που χρεια­στεί. Επι­πλέ­ον, η ίδια από­φα­ση εν­θαρ­ρύ­νει την ενερ­γό συμ­με­το­χή κα­τοί­κων και φο­ρέ­ων σε αυτή την προ­σπά­θεια. Νο­μί­ζω ότι ήρθε η στιγ­μή να υλο­ποι­η­θεί στο μά­ξι­μουμ αυτή η από­φα­ση και να απο­τε­λέ­σει έναν οδηγό για τις ζω­ντα­νές δυ­νά­μεις του κι­νή­μα­τος.

Πώς θα μπο­ρού­σε το κί­νη­μα κατά των πλει­στη­ρια­σμών να απο­κτή­σει ακόμα πιο μα­ζι­κά χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά και να γίνει ακόμα πιο απο­τε­λε­σμα­τι­κό; Ήδη υπάρ­χουν και σχε­τι­κές πρω­το­βου­λί­ες της ΛΑΕ και από άλ­λους χώ­ρους της Αρι­στε­ράς.

Κ.Π.: Το κί­νη­μα δεν είναι στα κα­λύ­τε­ρά του. Ο κό­σμος που αντι­με­τω­πί­ζει πρό­βλη­μα με τα «κόκ­κι­να» δά­νεια, είτε από φόβο είτε από ντρο­πή, δεν εμ­φα­νί­ζε­ται εύ­κο­λα. Συ­νε­πώς, με την επί­μο­νη δράση μας, πρέ­πει να συν­δε­θού­με μαζί του και να εί­μα­στε δίπλα του, πριν φτά­σου­με στον πλει­στη­ρια­σμό που είναι το τε­λευ­ταίο στά­διο. Χρειά­ζε­ται δου­λειά στην πόλη, και σε αυτό είναι κρί­σι­μο να εμπλέ­ξου­με τους πά­ντες, τα σω­μα­τεία ερ­γα­ζο­μέ­νων στο δήμο και στα σχο­λεία, την ένωση γο­νέ­ων κλπ. Σε έναν βαθμό αυτό το έχου­με κα­τα­φέ­ρει, αν και όχι με τη μα­ζι­κή υπο­στή­ρι­ξη που θα θέ­λα­με. Το επό­με­νο διά­στη­μα που θα έχου­με εξώ­σεις και θα χρεια­στεί να στα­θού­με έξω από τα σπί­τια, θα απαι­τη­θεί ακόμα με­γα­λύ­τε­ρη μα­ζι­κό­τη­τα. Εκεί, η συ­νερ­γα­σία όλων αυτών των φο­ρέ­ων θα είναι πο­λύ­τι­μη και απα­ραί­τη­τη, οπότε οφεί­λου­με να αυ­ξή­σου­με τη συ­σπεί­ρω­σή μας και να αντε­πι­τε­θού­με.

Β.Π.: Το κί­νη­μα όντως είναι σε υπο­χώ­ρη­ση, αλλά αυτή η συν­θή­κη δεν είναι μό­νι­μη και μπο­ρεί να αλ­λά­ξει. Αφε­νός το κύμα της επί­θε­σης προ­κα­λεί τις αντι­δρά­σεις που βλέ­που­με. Από την άλλη, η ΛΑΕ και όλη η Αρι­στε­ρά χρειά­ζε­ται να δουν πολύ σο­βα­ρά την ορ­γά­νω­ση αυτού του κι­νή­μα­τος και να δώ­σουν τις μέ­γι­στες δυ­νά­μεις. Από αυτό προ­κύ­πτει η ανά­γκη για συ­γκε­κρι­μέ­να πράγ­μα­τα. Πρώτο είναι το πλαί­σιο όπου θα κι­νη­θείς, σε ποιους απευ­θύ­νε­σαι. Υπε­ρα­σπι­ζό­μα­στε τη λαϊκή κα­τοι­κία, τε­λεία και παύλα. Δεν μπαί­νου­με στη συ­ζή­τη­ση για τα επι­χει­ρη­μα­τι­κά δά­νεια, τις βίλες με τις πι­σί­νες κ.λπ. Η μικρή συμ­με­το­χή των άμεσα εμπλε­κο­μέ­νων είναι όντως ένα θέμα. Κατά κα­νό­να οι άν­θρω­ποι που έχουν δια­νύ­σει μια με­γά­λη δια­δρο­μή και φτά­νουν στα ει­ρη­νο­δι­κεία έχουν πε­τά­ξει λευκή πε­τσέ­τα. Γι’ αυτό είναι ση­μα­ντι­κές αυτές οι μι­κρές νίκες στη Θεσ­σα­λο­νί­κη, στη Νί­καια, στο Κο­ρω­πί. Βλέ­πουν αυτοί οι άν­θρω­ποι ότι υπάρ­χει κά­ποιος να τους υπε­ρα­σπι­στεί και έτσι ακυ­ρώ­νε­ται η ντρο­πή. Δεύ­τε­ρο είναι η ενό­τη­τα. Αν το κί­νη­μα και κυ­ρί­ως η Αρι­στε­ρά δεν δώ­σουν ενω­μέ­νοι τη μάχη σε αυτό το μέ­τω­πο, πού θα τη δώ­σουν; Ερ­γα­τι­κά σω­μα­τεία, φο­ρείς και σύλ­λο­γοι, πο­λι­τι­κές ορ­γα­νώ­σεις που δέ­χο­νται το πα­ρα­πά­νω πλαί­σιο, πρέ­πει να συ­ντα­χθούν σε αυτή την προ­σπά­θεια, να τη στή­σουν στα πόδια της και να τη μα­ζι­κο­ποι­ή­σουν. Να δη­μιουρ­γή­σουν επι­τρο­πές, να δη­μιουρ­γή­σουν τις πρώ­τες νίκες, και όλα αυτά να απο­τε­λέ­σουν τη βάση για έναν ευ­ρύ­τε­ρο και πραγ­μα­τι­κό συ­ντο­νι­σμό, που θα είναι κομ­βι­κός στη μάχη κατά των πλει­στη­ρια­σμών, αλλά και δί­δαγ­μα για τα υπό­λοι­πα ζη­τή­μα­τα και το πώς πα­λεύ­ο­νται. Με τε­λι­κό στόχο όλα τα επι­μέ­ρους ρυά­κια να συ­γκλί­νουν σε ένα ενιαίο ρεύμα που θα ανα­τρέ­ψει τη μνη­μο­νια­κή πο­λι­τι­κή και τη λι­τό­τη­τα, στην κα­τεύ­θυν­ση της απαί­τη­σης του κι­νή­μα­τος «να τα πά­ρου­με όλα πίσω». Γι’ αυτό και ως θε­μα­τι­κή της ΛΑΕ επι­διώ­κου­με να απευ­θυν­θού­με σε όλες τις δυ­νά­μεις της Αρι­στε­ράς, να συμ­με­τά­σχου­με σε όλες τις σχε­τι­κές πρω­το­βου­λί­ες και να πρω­το­στα­τή­σου­με στις κοι­νω­νι­κές αντι­στά­σεις χωρίς διά­θε­ση «κα­πε­λώ­μα­τος», εξη­γώ­ντας πα­ράλ­λη­λα στον κόσμο των «από κάτω» ότι η μάχη που έχου­με μπρο­στά μας είναι μια μάχη συ­νο­λι­κή και πο­λι­τι­κή.

Rproject | Resist | Reclaim | Revolt