Ο Πάμπλο (Ρούιθ) Πικάσο (Pablo Picasso) γεννήθηκε στη Μάλαγα της Ισπανίας στις 25 -10-1881. Πατέρας του ήταν ο Χοσέ Ρούιθ Μπλάσκο, καθηγητής του σχεδίου, και μητέρα του η Μαρία Πικάσο. Άρχισε να ζωγραφίζει από παιδί και σε ηλικία 14 ετών μπήκε στη Σχολή Καλών Τεχνών της Βαρκελώνης.
Στενός φίλος του Πάμπλο Πικάσο από το 1953, ο σπουδαίος Γάλλος φωτογράφος Λουσιέν Κλεργκ ετοιμάζεται να γιορτάσει τα 84 του χρόνια στις 14 Αυγούστου ενώ το
φεστιβάλ «Συναντήσεις της Αρλ», το οποίο συνίδρυσε πριν από 44 χρόνια, φιλοξενεί αυτή την εποχή δικά του φωτογραφικά πορτρέτα με προσωπικές στιγμές του Ισπανού καλλιτέχνη.
«Είχα την ευκαιρία να φωτογραφίσω τον Πικάσο στο σπίτι του στη Μουζέν...Λίγα χρόνια αργότερα ο Πικάσο πέθανε και με άφησε ορφανό καλλιτεχνικά», λέει ο Κλεργκ σε συνέντευξή του στο περιοδικό «L'oeil de la photographie». Ανεπίσημα και αποκαλυπτικά, τα πορτρέτα απεικονίζουν τον καλλιτέχνη δίπλα στη δουλειά του στο στούντιο ή με φίλους σε ταυρομαχίες και αλλού, σε στιγμές ξεκούρασης στην παραλία, συχνά με ένα τσιγάρο στο χέρι. Ο Κλεργκ απαθανάτισε συγγραφείς και διάφορους καλλιτέχνες από τον κύκλο του Πάμπλο Πικάσο, ανάμεσά τους και τον Ζακ Κοκτό (οι δυο τους συνεργάστηκαν σε μια ποιητική συλλογή καθώς και στην ταινία του 1959 «Η διαθήκη του Ορφέα»).
Ειδικά οι φωτογραφίες του ίδιου του Πικάσο δείχνουν την προσωπική του σχέση με τον Κλεργκ. Στο φετινό πρόγραμμα του φεστιβάλ της Αρλ μπορεί να δει κανείς τον Πικάσο του 1955 στη βίλα του «Καλιφόρνια» στις Κάνες, όπου μετακόμισε με τη δεύτερη σύζυγό του Ζακλίν Ροκ, δίπλα σε σπάνια αγάλματα από τα νησιά Μαρκίζ της Γαλλικής Πολυνησίας, ή τον Πικάσο του 1967 σε ώρα εργασίας, καθώς ασχολείται με την κεραμική, τέχνη που έμαθε στο φημισμένο εργαστήριο κεραμικής Madura στο Βαλορί της Προβηγκίας το 1946.
Υπάρχουν ακόμη φωτογραφίες του ενώ επισκέπτεται το Αρχαιολογικό Μουσείο της Αρλ το 1959, χρονιά κατά την οποία ο Λουσιέν Κλεργκ κατάφερε να βγάλει αρκετά χρήματα ως φωτογράφος ώστε να αφήσει τη μόνιμη δουλειά του σε τοπικό εργοστάσιο της Αρλ, αλλά και φωτογραφίες όπου χαλαρώνει στην παραλία των Κανών (από το 1965) και ενσταντανέ όπου παρακολουθεί ταυρομαχίες με τον Ζαν Κοκτό και τον ταυρομάχο Λουί Μιγκέλ Ντομινγκίν καθώς και τα γυρίσματα της «Διαθήκης του Ορφέα» παρέα με τον Ντομινγκίν, τη σύζυγό του Ζακλίν και την ηθοποιό Λουτσία Μποσέ.
«Οι φωτογραφίες του Κλεργκ προέρχονται από τα σκίτσα του ίδιου του Θεού», είχε πει κάποτε ο Πικάσο για τον φίλο του που στο ξεκίνημά του είχε βάλει τα δυνατά του για να τον εντυπωσιάσει (το 1955 η σειρά φωτογραφιών «Οι Σαλτιμπάγκοι» ήταν μια αναφορά σε γνωστά μοτίβα του ζωγράφου, καθώς παιδιά με κοστούμια περιοδεύοντος τσίρκου σχεδιασμένα από τον ίδιο τον Κλεργκ πόζαραν για τον φακό του).
Ο Πικάσο απολαμβάνει τον ήλιο στην παραλία των Κανών το 1965
Το άλμπουμ του 1993 «Picasso, My Friend» («Πικάσο, ο φίλος μου») καθώς και το φιλμ «Picasso: War, Peace, Love» είναι ενδεικτικά της οικειότητας που υπήρχε ανάμεσα στους δύο φίλους, όπως αυτή διαφαίνεται μέσα από τις φωτογραφίες του Λουσιέν Κλεργκ.
ΑΝΤΑ ΔΑΛΙΑΚΑ
adaliaka@pegasus.gr
O Picasso 1897 πήρε χρυσό βραβείο με τον πρώτο πίνακά του που παρουσίασε στην Ακαδημία. Έχοντας κιόλας κατακτήσει μια τεχνική σταθερή κι αξιόλογη, άρχισε να πλησιάζει τους πρωτοποριακούς καλλιτεχνικούς κύκλους της εποχής, που επέδρασαν βαθιά στη διαμόρφωσή του.
Το 1904 μετακόμισε στο Παρίσι, όπου γνωρίστηκε με άλλους μεγάλους καλλιτέχνες, όπως ο Ματίζ και ο Χουάν Μιρό. Από το 1912 έως το 1914 τα έργα του Πικάσο γίνονταν όλο και πιο γνωστά. Στις διεθνείς εκθέσεις του Μονάχου, της Κολωνίας και του Βερολίνου, οι κυβιστικοί του πίνακες βρίσκονταν στην πρώτη σειρά, δημοσιεύονταν στα πρωτοποριακά περιοδικά και οι ανανεωτικές αντιλήψεις του γίνονταν αντικείμενο συζήτησης στα πιο προωθημένα καλλιτεχνικά κέντρα. Σύντομα, το όνομα του έγινε συνώνυμο με το καινούργιο και το τολμηρό.
Ο Πικάσο ως ζωγράφος, χαράκτης, γλύπτης και δραματουργός ήταν ιδιαίτερα πολύπλευρος. Η εφευρετικότητα και η ευχέρειά του για πειραματισμούς δυσχεραίνουν την κατάταξή του σε μια συγκεκριμένη καλλιτεχνική κατηγορία. Αν και οι συνεχείς μεταλλαγές του παρεξηγήθηκαν ως έλλειψη συνέπειας, ο Πικάσο θεωρείται ο πρόδρομος κι ένας από τους κυριότερους εκπροσώπους της ζωγραφικής του 20ου αιώνα.
Ως παρακαταθήκη άφησε περίπου 20.000 αυτοτελή έργα του, κάθε μορφής. Κορυφαία στιγμή της καλλιτεχνικής του δημιουργίας αποτελεί η «Γκουέρνικα», ένας πίνακας καταγγελίας για τα εγκλήματα κατά του λαού του στον ισπανικό εμφύλιο.
Ο Πάμπλο Πικάσο πέθανε στις 8 Απριλίου του 1973.
Ο Πικάσο ως ζωγράφος, χαράκτης, γλύπτης και δραματουργός ήταν ιδιαίτερα πολύπλευρος. Η εφευρετικότητα και η ευχέρειά του για πειραματισμούς δυσχεραίνουν την κατάταξή του σε μια συγκεκριμένη καλλιτεχνική κατηγορία. Αν και οι συνεχείς μεταλλαγές του παρεξηγήθηκαν ως έλλειψη συνέπειας, ο Πικάσο θεωρείται ο πρόδρομος κι ένας από τους κυριότερους εκπροσώπους της ζωγραφικής του 20ου αιώνα.
Ως παρακαταθήκη άφησε περίπου 20.000 αυτοτελή έργα του, κάθε μορφής. Κορυφαία στιγμή της καλλιτεχνικής του δημιουργίας αποτελεί η «Γκουέρνικα», ένας πίνακας καταγγελίας για τα εγκλήματα κατά του λαού του στον ισπανικό εμφύλιο.
Ο Πάμπλο Πικάσο πέθανε στις 8 Απριλίου του 1973.
sansimera.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου