Τετάρτη 5 Οκτωβρίου 2016

«Στον επόμενο τόνο η ώρα θα είναι…Μεσαίωνας»

Κική Σταματόγιαννη
Στη δεύτερη δεκαετία του 21ου αιώνα, καλούμαστε να γυρίσουμε τα ρολόγια μας πίσω. Πολύ πίσω. Σε μια εποχή όπου το κράτος είχε τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο πάνω στα σώματα των γυναικών.
Τα χι­λιό­με­τρα που περ­πά­τη­σαν φε­μι­νί­στριες και φε­μι­νι­στές διεκ­δι­κώ­ντας, οι τόνοι από με­λά­νι που χύ­θη­καν για την υπο­στή­ρι­ξη του αυ­το­νό­η­του, του δι­καιώ­μα­τος αυ­το­διά­θε­σης του γυ­ναι­κεί­ου σώ­μα­τος, μοιά­ζει σα να τα έσβη­σε κά­ποιος με σφουγ­γά­ρι.
Και σή­με­ρα, στην καρ­διά της Ευ­ρώ­πης, στην Πο­λω­νία, η εκεί κυ­βέρ­νη­ση συ­ζη­τά­ει για το πώς θα κάνει ακόμα πιο ασφυ­κτι­κό το –ήδη συ­ντη­ρη­τι­κό- πλαί­σιο στα ανα­πα­ρα­γω­γι­κά δι­καιώ­μα­τα των γυ­ναι­κών.
Όπως ήταν ανα­με­νό­με­νο, όλα ξε­κί­νη­σαν όταν η πα­νί­σχυ­ρη Κα­θο­λι­κή Εκ­κλη­σία της Πο­λω­νί­ας ζή­τη­σε με επι­στο­λή της την απα­γό­ρευ­ση των αμ­βλώ­σε­ων. «Βού­τυ­ρο στο ψωμί» της δε­ξιάς κυ­βέρ­νη­σης του εθνι­κι­στι­κού και ευ­ρω­σκε­πτι­κι­στι­κού κόμ­μα­τος «Νόμος και Δι­καιο­σύ­νη», που δεν έχασε χρόνο και ει­σή­γα­γε στη βουλή σχε­τι­κό νο­μο­σχέ­διο προς συ­ζή­τη­ση. Πρό­θυ­μοι συ­μπα­ρα­στά­τες οι «συ­νή­θεις ύπο­πτοι»: ορ­γα­νώ­σεις «προ­στα­σί­ας της αγέν­νη­της ζωής», που οι φωνές τους λες κι είναι βγαλ­μέ­νες από το πιο βαθύ σκο­τά­δι του πα­ρελ­θό­ντος.
Η έναρ­ξη της σχε­τι­κής συ­ζή­τη­σης στη βουλή πυ­ρο­δό­τη­σε και τις πρώ­τες αντι­δρά­σεις. Τη Δευ­τέ­ρα, 3 Οκτώ­βρη, προ­κη­ρύ­χτη­κε Γε­νι­κή απερ­γία των γυ­ναι­κών, ενώ δια­δη­λώ­σεις δια­μαρ­τυ­ρί­ας έγι­ναν σε Βε­ρο­λί­νο, Βρυ­ξέλ­λες, Ντύ­σελ­ντορφ, Μπέλ­φαστ, Λον­δί­νο και Πα­ρί­σι. Πολ­λές επι­χει­ρή­σεις στην Πο­λω­νία δεν λει­τούρ­γη­σαν και δε­κά­δες χι­λιά­δες γυ­ναί­κες απεί­χαν από την ερ­γα­σία τους ως έν­δει­ξη δια­μαρ­τυ­ρί­ας ενά­ντια σε μια απάν­θρω­πη ρύθ­μι­ση που αντι­με­τω­πί­ζει τις ίδιες ως παι­δο­ποι­η­τι­κές μη­χα­νές έχο­ντας τον από­λυ­το έλεγ­χο πάνω στα κορ­μιά τους.

Η βροχή δεν τις απέ­τρε­ψε να πλημ­μυ­ρί­σουν τους κε­ντρι­κούς δρό­μους της Βαρ­σο­βί­ας και άλλων με­γά­λων πο­λω­νι­κών πό­λε­ων, φω­νά­ζο­ντας τα συν­θή­μα­τα άλλων δε­κα­ε­τιών, που ξαφ­νι­κά έγι­ναν τρο­μα­κτι­κά επί­και­ρα: «Δικό μου το σώμα, δική μου η επι­λο­γή».

Αυτή τη στιγ­μή σε ολό­κλη­ρη την Ευ­ρώ­πη μόνο η Μάλτα και το –ω, τι έκ­πλη­ξη!- κρά­τος του Βα­τι­κα­νού δια­θέ­τουν πιο αυ­στη­ρές νο­μο­θε­σί­ες από την Πο­λω­νία σε σχέση με την έκτρω­ση. Στην Πο­λω­νία μέχρι σή­με­ρα ο σο­βα­ρός κίν­δυ­νος για τη ζωή της γυ­ναί­κας ή του εμ­βρύ­ου, καθώς και η αι­μο­μι­ξία και ο βια­σμός είναι οι μο­να­δι­κές πε­ρι­πτώ­σεις εξαί­ρε­σης στον γε­νι­κό κα­νό­να της απα­γό­ρευ­σης.

Εάν υπερ­ψη­φι­στεί το επί­μα­χο νο­μο­σχέ­διο, η απα­γό­ρευ­ση της άμ­βλω­σης γί­νε­ται κα­θο­λι­κή. Χωρίς καμία απο­λύ­τως εξαί­ρε­ση. Ούτε στις πε­ρι­πτώ­σεις που μόλις ανα­φέρ­θη­καν. Ποινή σε πε­ρί­πτω­ση πα­ρα­βί­α­σης; Φυ­λά­κι­ση της γυ­ναί­κας μέχρι 5 χρό­νια, ενώ ανά­λο­γες ποι­νές προ­βλέ­πο­νται για για­τρούς και νο­ση­λευ­τι­κό προ­σω­πι­κό που θα προ­βούν σε επέμ­βα­ση. Και όλα αυτά σε μια εποχή όπου ήδη οι αμ­βλώ­σεις υπο­λο­γί­ζο­νται στις 1.000 κάθε χρόνο. Σύμ­φω­να με το ίδιο νο­μο­σχέ­διο προ­βλέ­πε­ται η ποι­νι­κο­ποί­η­ση της πώ­λη­σης αντι­συλ­λη­πτι­κών χα­πιών και η απα­γό­ρευ­ση προ­γεν­νη­τι­κών ελέγ­χων στις εγκύ­ους, με ό,τι τρα­γι­κό συ­νε­πά­γε­ται μια τέ­τοια πρό­βλε­ψη.

Η μάχη για το δι­καί­ω­μα στην άμ­βλω­ση αφορά τον κα­θέ­να και την κα­θε­μιά μας, μέσα και έξω από την Πο­λω­νία. Επει­δή η επί­θε­ση στα ερ­γα­τι­κά δι­καιώ­μα­τα και τους μι­σθούς στην Πο­λω­νία και σε όλη την Ευ­ρώ­πη έφτια­ξε το κλίμα για την επι­στρο­φή της πο­λι­τι­κής του «όλο σπίτι, κρε­βά­τι, εκ­κλη­σία». Επει­δή η επι­θε­τι­κό­τη­τα προς τους με­τα­νά­στες και οι συρ­μά­τι­νοι φρά­χτες στα σύ­νο­ρα οδή­γη­σαν σε αύ­ξη­ση των δα­πα­νών για στρα­τό και αστυ­νο­μία και πε­ριο­ρι­σμό των ελευ­θε­ριών και των ντό­πιων ερ­γα­τών σε μια σειρά ευ­ρω­παϊ­κές χώρες. Γι’ αυτό ακρι­βώς και η επί­θε­ση στην αυ­το­διά­θε­ση των γυ­ναι­κεί­ων σω­μά­των, αν πε­ρά­σει, θα ση­μά­νει υπο­χώ­ρη­ση για τα δι­καιώ­μα­τα όλων. Η έκ­φρα­ση αλ­λη­λεγ­γύ­ης στις γυ­ναί­κες στην Πο­λω­νία δεν είναι τί­πο­τα λι­γό­τε­ρο από μια συ­νο­λι­κό­τε­ρη μάχη για τις ζωές και τα δι­καιώ­μα­τα όλων μας.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου