Του Γιώργου Μητραλιά
Η νέα σύγκρουση Μαδρίτης-Βαρκελώνης αυτή τη φορά για τις… ταυρομαχίες μπορεί να προκαλέσει μειδιάματα μόνο στους αφελείς και στους απληροφόρητους. Όμως, αυτή ειδικά η κρίση δεν προσφέρεται ούτε για μειδιάματα ούτε για αστειάκια. Καθώς μάλιστα πρόκειται για τη νιοστή πρόκληση των επιγόνων του Φράνκο ενάντια στη κυβέρνηση και στο πληθυσμό της Καταλονίας την ώρα που αυτή οδεύει προς την οριστική απόσχιση και την κήρυξη της ανεξαρτησίας της, τα πάντα είναι πια πιθανά. Ακόμα και μια τόσο «απίθανη και όμως αληθινή» αιτία να πυροδοτήσει τη γενικευμένη σύρραξη…
Ας δούμε όμως εν συντομία για τι ακριβώς πρόκειται. Την Πέμπτη 20 Οκτωβρίου, το Συνταγματικό Δικαστήριο του Ισπανικού Κράτους κήρυξε αντισυνταγματική την απαγόρευση των ταυρομαχιών που είχε αποφασίσει το 2010 το Καταλανικό Κοινοβούλιο. Το σκεπτικό αυτής της απόφασης ήταν αρκούντως εμπρηστικό για να προκαλέσει τις ακαριαίες αντιδράσεις (δηλώσεις αλλά και διαδηλώσεις) των αρχών και του πληθυσμού της Καταλονίας. Με δυο λόγια, οι δικαστές του ΣΤ αναγνώρισαν μεν το κατοχυρωμένο δικαίωμα των αρχών της Καταλονίας να παρεμβαίνουν σε ό,τι έχει σχέση με τα θεάματα, αλλά αποφάνθηκαν ότι οι ταυρομαχίες δεν είναι θέαμα αλλά … «πολιτιστική κληρονομία της Ισπανίας» και κατά συνέπεια, δεν μπορούν να τύχουν καμιάς απαγόρευσης!
Φυσικά, αυτό που δίκαια συγκράτησαν από αυτή την υπόθεση τόσο οι υποστηρικτές της καταλανικής εθνικής κυριαρχίας όσο και υπερασπιστές της ενότητας του Ισπανικού Κράτους είναι ότι για πολλοστή φορά η Μαδρίτη υπενθύμιζε έμπρακτα στους Καταλανούς ότι παραμένουν υπό τον ισπανικό ζυγό και ότι η Αυτονομία τους είναι μόνο στα χαρτιά και στερείται ουσιαστικού περιεχομένου. Με άλλα λόγια, ήταν σαν να έκαναν λιανά στους επίδοξους Καταλανούς αποσχιστές την πρόσφατη -εύγλωττη αλλά και τόσο μακάβρια- δήλωση του υπουργού Εσωτερικών του κ. Ραχόι ότι η παρατεταμένη πολιτική κρίση της Ισπανίας «οφείλεται στο γεγονός ότι οι χαμένοι του εμφυλίου πολέμου δεν έχουν χωνέψει ακόμα την ήττα τους»!...
Προφανώς δεν είναι τυχαίο ότι, αμέσως μετά από τις αλλεπάλληλες καταδίκες του των ανεξαρτησιακών δημοψηφισμάτων της Καταλονίας και των οργανωτών τους (μεταξύ των οποίων και ο πρώην πρόεδρος της χώρας Αρτούρο Μας), το διαβόητο Συνταγματικό Δικαστήριο της Μαδρίτης διάλεξε το ζήτημα των ταυρομαχιών για να προκαλέσει το καταλανικό κοινό αίσθημα. Πράγματι, εδώ και πολλές δεκαετίες, οι ταυρομαχίες έχουν γίνει «σημαία» της συντηρητικής δεξιάς που παραμένει πιστή ή όχι στον Φράνκο, ενώ αριστεροί, οικολόγοι, φιλόζωοι, Καταλανοί, Βάσκοι και Γαλικιανοί τις καταγγέλλουν ως βάρβαρο απομεινάρι μιας Ισπανίας που διαιωνίζει τη λατρεία της βίας, του θανάτου και του αίματος, που συμπυκνώνεται στην περιβόητη κραυγή Viva la Muerte(Ζήτω ο Θάνατος) του στρατηγού του Φράνκο Millan-Astray!
Η υπόθεση ότι πρόκειται για σχεδιασμένη πρόκληση της Μαδρίτης ενισχύεται ακόμα περισσότερο από το γεγονός ότι η απόφαση του ΣΤ έπεσε ως κεραυνός εν αιθρία, 12 ολόκληρα χρόνια μετά από την απαγόρευση των ταυρομαχιών από τη δημοτική αρχή της Βαρκελώνης και 6 χρόνια μετά από την απαγόρευσή τους σε όλη την Καταλονία από το Κοινοβούλιο της χώρας. Εξάλλου, εδώ και μερικά χρόνια το ΣΤ έχει αναλάβει περίπου… εργολαβικά να θυμίζει κάθε τόσο στους Καταλανούς ότι η τύχη τους αποφασίζεται αποκλειστικά και μόνο στη Μαδρίτη και ότι κάθε απόπειρα απεγκλωβισμού τους από τον θανάσιμο εναγκαλισμό του Ισπανικού Κράτους θα παταχθεί αμείλικτα…
Φυσικά, άλλαι μεν αι βουλαί των momios (μούμιες) του Ισπανικού Συνταγματικού Δικαστηρίου άλλα δε η δημοκρατική βούληση των Καταλανών κελεύει. Σύσσωμες οι δημοκρατικά εκλεγμένες αρχές της Καταλονίας (κυβέρνηση, Κοινοβούλιο, Δήμοι της Βαρκελόνης και εκατοντάδων άλλων πόλεων), και τα πολιτικά της κόμματα, με την εξαίρεση «φυσικά» του Λαϊκού κόμματος και των Ciudadanos, αντιδρούν απορρίπτοντας κατηγορηματικά κάθε ιδέα επιστροφής των βάρβαρων ταυρομαχιών στην Καταλονία. Όμως, προσοχή: Η Μαδρίτη του ΣΤ και του Ραχόϊ, η παλιά Ισπανία των βασιλιάδων, των επιγόνων του Φράνκο και της Ιεράς Εξέτασης δεν πρόκειται να καταθέσει τα όπλα. Και η υπόθεση των ταυρομαχιών θα μπορούσε κάλλιστα να προσφέρει την αφορμή για τη μετεξέλιξη της βαθιάς κρίσης σε μια ανοιχτή σύγκρουση με απρόβλεπτες συνέπειες ακόμα και σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Ειδικά μάλιστα όταν γνωρίζουμε πια πως το 2017 θα είναι η χρονιά του τελικού δημοψηφίσματος για την ανακήρυξη της ανεξάρτητης Καταλανικής Δημοκρατίας, που αποφασίστηκε να διενεργηθεί τον προσεχή Σεπτέμβριο.
Με άλλα λόγια, από εδώ και πέρα οποιαδήποτε αφορμή θα μπορούσε να πυροδοτήσει τη σύρραξη που προβλέπεται αντάξια των ιστορικών της προηγούμενων…
Σημείωση: Τα δυο σκίτσα είναι "φυσικά" του Γκόγια (Goya) από τη σειρά Caprichos
ΠΗΓΗ: www.contra-xreos.gr
Η νέα σύγκρουση Μαδρίτης-Βαρκελώνης αυτή τη φορά για τις… ταυρομαχίες μπορεί να προκαλέσει μειδιάματα μόνο στους αφελείς και στους απληροφόρητους. Όμως, αυτή ειδικά η κρίση δεν προσφέρεται ούτε για μειδιάματα ούτε για αστειάκια. Καθώς μάλιστα πρόκειται για τη νιοστή πρόκληση των επιγόνων του Φράνκο ενάντια στη κυβέρνηση και στο πληθυσμό της Καταλονίας την ώρα που αυτή οδεύει προς την οριστική απόσχιση και την κήρυξη της ανεξαρτησίας της, τα πάντα είναι πια πιθανά. Ακόμα και μια τόσο «απίθανη και όμως αληθινή» αιτία να πυροδοτήσει τη γενικευμένη σύρραξη…
Ας δούμε όμως εν συντομία για τι ακριβώς πρόκειται. Την Πέμπτη 20 Οκτωβρίου, το Συνταγματικό Δικαστήριο του Ισπανικού Κράτους κήρυξε αντισυνταγματική την απαγόρευση των ταυρομαχιών που είχε αποφασίσει το 2010 το Καταλανικό Κοινοβούλιο. Το σκεπτικό αυτής της απόφασης ήταν αρκούντως εμπρηστικό για να προκαλέσει τις ακαριαίες αντιδράσεις (δηλώσεις αλλά και διαδηλώσεις) των αρχών και του πληθυσμού της Καταλονίας. Με δυο λόγια, οι δικαστές του ΣΤ αναγνώρισαν μεν το κατοχυρωμένο δικαίωμα των αρχών της Καταλονίας να παρεμβαίνουν σε ό,τι έχει σχέση με τα θεάματα, αλλά αποφάνθηκαν ότι οι ταυρομαχίες δεν είναι θέαμα αλλά … «πολιτιστική κληρονομία της Ισπανίας» και κατά συνέπεια, δεν μπορούν να τύχουν καμιάς απαγόρευσης!
Φυσικά, αυτό που δίκαια συγκράτησαν από αυτή την υπόθεση τόσο οι υποστηρικτές της καταλανικής εθνικής κυριαρχίας όσο και υπερασπιστές της ενότητας του Ισπανικού Κράτους είναι ότι για πολλοστή φορά η Μαδρίτη υπενθύμιζε έμπρακτα στους Καταλανούς ότι παραμένουν υπό τον ισπανικό ζυγό και ότι η Αυτονομία τους είναι μόνο στα χαρτιά και στερείται ουσιαστικού περιεχομένου. Με άλλα λόγια, ήταν σαν να έκαναν λιανά στους επίδοξους Καταλανούς αποσχιστές την πρόσφατη -εύγλωττη αλλά και τόσο μακάβρια- δήλωση του υπουργού Εσωτερικών του κ. Ραχόι ότι η παρατεταμένη πολιτική κρίση της Ισπανίας «οφείλεται στο γεγονός ότι οι χαμένοι του εμφυλίου πολέμου δεν έχουν χωνέψει ακόμα την ήττα τους»!...
Προφανώς δεν είναι τυχαίο ότι, αμέσως μετά από τις αλλεπάλληλες καταδίκες του των ανεξαρτησιακών δημοψηφισμάτων της Καταλονίας και των οργανωτών τους (μεταξύ των οποίων και ο πρώην πρόεδρος της χώρας Αρτούρο Μας), το διαβόητο Συνταγματικό Δικαστήριο της Μαδρίτης διάλεξε το ζήτημα των ταυρομαχιών για να προκαλέσει το καταλανικό κοινό αίσθημα. Πράγματι, εδώ και πολλές δεκαετίες, οι ταυρομαχίες έχουν γίνει «σημαία» της συντηρητικής δεξιάς που παραμένει πιστή ή όχι στον Φράνκο, ενώ αριστεροί, οικολόγοι, φιλόζωοι, Καταλανοί, Βάσκοι και Γαλικιανοί τις καταγγέλλουν ως βάρβαρο απομεινάρι μιας Ισπανίας που διαιωνίζει τη λατρεία της βίας, του θανάτου και του αίματος, που συμπυκνώνεται στην περιβόητη κραυγή Viva la Muerte(Ζήτω ο Θάνατος) του στρατηγού του Φράνκο Millan-Astray!
Η υπόθεση ότι πρόκειται για σχεδιασμένη πρόκληση της Μαδρίτης ενισχύεται ακόμα περισσότερο από το γεγονός ότι η απόφαση του ΣΤ έπεσε ως κεραυνός εν αιθρία, 12 ολόκληρα χρόνια μετά από την απαγόρευση των ταυρομαχιών από τη δημοτική αρχή της Βαρκελώνης και 6 χρόνια μετά από την απαγόρευσή τους σε όλη την Καταλονία από το Κοινοβούλιο της χώρας. Εξάλλου, εδώ και μερικά χρόνια το ΣΤ έχει αναλάβει περίπου… εργολαβικά να θυμίζει κάθε τόσο στους Καταλανούς ότι η τύχη τους αποφασίζεται αποκλειστικά και μόνο στη Μαδρίτη και ότι κάθε απόπειρα απεγκλωβισμού τους από τον θανάσιμο εναγκαλισμό του Ισπανικού Κράτους θα παταχθεί αμείλικτα…
Φυσικά, άλλαι μεν αι βουλαί των momios (μούμιες) του Ισπανικού Συνταγματικού Δικαστηρίου άλλα δε η δημοκρατική βούληση των Καταλανών κελεύει. Σύσσωμες οι δημοκρατικά εκλεγμένες αρχές της Καταλονίας (κυβέρνηση, Κοινοβούλιο, Δήμοι της Βαρκελόνης και εκατοντάδων άλλων πόλεων), και τα πολιτικά της κόμματα, με την εξαίρεση «φυσικά» του Λαϊκού κόμματος και των Ciudadanos, αντιδρούν απορρίπτοντας κατηγορηματικά κάθε ιδέα επιστροφής των βάρβαρων ταυρομαχιών στην Καταλονία. Όμως, προσοχή: Η Μαδρίτη του ΣΤ και του Ραχόϊ, η παλιά Ισπανία των βασιλιάδων, των επιγόνων του Φράνκο και της Ιεράς Εξέτασης δεν πρόκειται να καταθέσει τα όπλα. Και η υπόθεση των ταυρομαχιών θα μπορούσε κάλλιστα να προσφέρει την αφορμή για τη μετεξέλιξη της βαθιάς κρίσης σε μια ανοιχτή σύγκρουση με απρόβλεπτες συνέπειες ακόμα και σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Ειδικά μάλιστα όταν γνωρίζουμε πια πως το 2017 θα είναι η χρονιά του τελικού δημοψηφίσματος για την ανακήρυξη της ανεξάρτητης Καταλανικής Δημοκρατίας, που αποφασίστηκε να διενεργηθεί τον προσεχή Σεπτέμβριο.
Με άλλα λόγια, από εδώ και πέρα οποιαδήποτε αφορμή θα μπορούσε να πυροδοτήσει τη σύρραξη που προβλέπεται αντάξια των ιστορικών της προηγούμενων…
Σημείωση: Τα δυο σκίτσα είναι "φυσικά" του Γκόγια (Goya) από τη σειρά Caprichos
ΠΗΓΗ: www.contra-xreos.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου