Γρηγόρης Κλαδούχος
Ο ΨΕΥΤΙΚΟΣ ΑΝΤΙΚΟΜΦΟΡΜΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΣΙΚΥΩΝΙΩΝ ΚΡΥΒΕΙ ΤΗ ΧΕΙΡΑΦΕΤΗΣΗ ΤΟΥ ΑΠΟ ΑΞΙΕΣ ΔΙΚΑΙΟΥ, ΝΟΜΙΜΟΥ. ΩΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΝΝΟΕΙ ΤΟ ΞΥΛΟΚΑΣΤΡΟ ΣΚΟΥΠΙΔΟΤΟΠΟ
Το δίκαιο, συνθήκες ασφάλειας και υγείας του πολίτη, η επιβολή κανόνων από επιστημονικούς θεσμούς είναι κριτήρια πολιτισμού κοινωνιών και κρατών.
Το δίκαιο, το νόμιμο και το ηθικό, η εσωτερική τους σχέση και τι είναι ελευθερία, σε μία μεταβατική περίοδο όπως αυτή, πρέπει να μελετηθούν ως ενιαίο πολιτισμικό φαινόμενο. Είναι προεκτάσεις ιστορίας, πολιτικής, συνείδησης κοινών αγαθών, όλα συμφραζόμενα μίας κοινωνίας που διαλέγεται και αυτοσυγκροτείται.
Πρακτικό αδιέξοδο, δηλωτικό διαφορετικών ερμηνειών η αντιπαλότητα του Δήμου Σικυωνίων με τον ΦΟΔΣΑ και τον Δήμο Ξυλοκάστρου. Δηλωτικό όχι μόνο αυτοδιοικητικής ανεπάρκειας αλλά ουσιαστικά άρνησης κοινωνίας. ΈΠΡΕΠΕ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΚΑΙ ΘΕΣΜΟΥΣ ΝΑ ΕΙΧΕ ΥΙΟΘΕΤΗΘΕΙ ΟΤΙ Η ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ, ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ, ΤΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΥΠΟΔΟΜΩΝ, ΥΠΕΡΤΕΡΕΙ ΕΝΑΝΤΙ ΤΗΣ ΑΤΙΜΩΡΗΣΙΑΣ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΠΡΟΣΩΠΩΝ.
Η ηγεσία του Δήμου Σικυωνίων, που ελέγχεται για την καταστροφή του ΧΥΤΑ Κιάτου και έχει τιμωρηθεί με πρόστιμα, έρχεται σήμερα να κάνει τα ίδια, να καταστρέψει τον ΧΥΤΑ Ξυλοκάστρου. Η πρόδηλη αυθάδεια του παράνομου που θέλει να παρανομεί και στο «σπίτι» του γείτονα. Και επιμένει να δικαιωθεί δικαστικά. Θέτει στη δικαιοσύνη το ερώτημα: θα μας βοηθήσετε που δεν έχουμε τι να κάνουμε τα σκουπίδια μας και θα αγνοήσετε τους όρους καταστατικής ύπαρξης και λειτουργίας της αστικής υποδομής «ΧΥΤΑ Ξυλοκάστρου»;
Στο προχθεσινό δικαστήριο η υπερασπιστική γραμμή του Δήμου Σικυωνίων ήταν «πείτε μας τι να κάνουμε τα σκουπίδια μας» και ότι ο ΦΟΔΣΑ έπρεπε να τους λύσει το πρόβλημα. Ένας άξιος άνθρωπος, ο Γ. Γιαννόπουλος τους έφτιαξε τον μοναδικό ΧΥΤΑ στην Πελοπόννησο, τον κατέστρεψαν, τον έκαναν χωματερή και ατιμώρητοι θέλουν να εξάγουν το καταστροφικό τους έργο. Ο Δήμαρχος Σικυωνίων αποξενώνεται από αξίες και περισσότερο του πάει το military look παρά το αντικομφορμιστικό στυλ που εν είδη αυθορμήτου πλασάρει.
ΑΠΡΟΫΠΟΘΕΤΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ. Ο «νόμος» της ευθύνης ισχύει για όλους. Αλλά ευθύνη αλληλεγγύης δεν υπάρχει όταν έρχεται σε σύγκρουση με άλλα δικαιώματα, όπως της ζωής, της υγειονομικής ασφάλειας. Το αγαπάτε αλλήλους αφορά αλλήλους αλλά εξαιρεί τους απατεώνες, καταχραστές του δημόσιου πλούτου, καταστροφείς των δημόσιων υποδομών. Ο κορυφαίος φιλόσοφος της νεωτερικής εποχής Καντ αποδεχόταν το δικαίωμα του επισκέπτη, αλλά όχι του φιλοξενούμενου που επιχειρεί να γίνει συγκάτοικος. Αλλά κατά δεύτερο λόγο, αλληλεγγύη προς ποιόν; Η βοήθεια προς τους δημότες του γειτονικού δήμου σημαίνει ταυτόχρονη ενοχοποίηση των πολιτικών διαχειριστών του Δήμου τους και η ειλικρινής αυτοκριτική από τους αρμόδιους. Δεν υπάρχει συλλογική ευθύνη.
Η αλληλεγγύη προϋποθέτει την προστασία του ανθρώπου ως κοινωνικό καθήκον, ως θεσμική ευθύνη. Ευδοκιμεί στο επίπεδο βιοπεριοχών, βιοκοινοτήτων που δεν συντίθενται από και με όρους ψυχρής συνύπαρξης και ανταλλαγών, αλλά από κυριαρχία αισθημάτων κοινής ζωής, ψυχικής ενότητας, συνδημιουργίας.
ΣΥΓΧΙΣΗ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ. Για το δήμο Σικυωνίων οι ηγέτες του θεωρούν νομιμοποιητική παραδοχή την με οποιοδήποτε τρόπο εξυπηρέτηση του κακώς εννοούμενου συμφέροντός του. Μία διευρυμένη εγωκρατική αντίληψη της ελευθερίας. Ελευθερία για τον κ. Σταματόπουλο και τους υπόλοιπους του Συμβουλίου του είναι απροσχημάτιστα: «δίκαιο είναι αυτό που με εξυπηρετεί και έχω την ελευθερία να απαιτώ». Η χειραφέτηση του ενστίκτου διαβίωσής μου σε βάρος της επιβίωσης των άλλων. Το ένστικτο της επέκτασης, κατάκτησης, όταν ο χώρος, ο χρόνος οι επιλογές μου με έχουν μπλοκάρει. Το τι κάνω εγώ λίγο ενδιαφέρει. Σημασία έχει το δικαίωμά μου να πω στους άλλους τι να κάνουν για μένα. Να έχω την ελευθερία να ιδιοποιούμαι όσα έχω ανάγκη. Μία νέα ταυτότητα. Του διεκδικητή, του δυναμικού. Η επιβολή του παραβατικού καταφερτζή, ως φορέα μίας κυρίαρχης κοινωνικής νόρμας. Στο προκείμενο έχουμε την περίπτωση ενός διαφοριστικού και εκφυλισμένου τοπικισμού.
Η ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΙΚΗ ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΦΟΔΣΑ ΚΑΙ ΔΗΜΟΥ ΞΥΛΟΚΑΣΤΡΟΥ ΠΑΡΕΜΕΙΝΕ ΣΕ ΕΠΙΠΕΔΑ ΝΟΜΟΤΕΧΝΙΚΑ. ΑΠΟΥΣΙΑΖΟΥΝ ΟΙ ΠΡΟΕΚΤΑΣΕΙΣ ΗΘΙΚΗΣ ΚΑΙ ΥΓΕΙΑΣ. Για αυτό το θέμα θα αναφερθούμε άλλη φορά, με επισκόπηση της αντιμετώπισής του τα τρία τελευταία χρόνια, από όλο το δημοτικό συμβούλιο. Δεν έκαναν μία κίνηση στήριξης μίας πρωτοβουλίας πολιτών για υποβολή άμεσου αιτήματος ανακοπής της προσωρινής απόφασης του Πρωτοδικείου. Δεν είχαν ούτε την περιέργεια να ρωτήσουν στο τελευταίο δημοτικό συμβούλιο τι έκανε για το θέμα ο Δήμος. Θα ελεγχθούν σε όλα τα επίπεδα γιατί με την πολιτική τους θέτουν σε κίνδυνο την λειτουργία του ΧΥΤΑ και την υγεία των κατοίκων.
Μία βασική υποδομή που ξεχώριζε το Ξυλόκαστρο και το Δήμο όλο, απαξιώνεται. Το επίπεδο αξίας ενός τέτοιου έργου καθηλώνεται σε αρνητικά πρόσημα από την απερίσκεπτη επιθετική καταστροφικότητα έξωθεν, αλλά και από την εσωτερική ανεπάρκεια.
Το δίκαιο, συνθήκες ασφάλειας και υγείας του πολίτη, η επιβολή κανόνων από επιστημονικούς θεσμούς είναι κριτήρια πολιτισμού κοινωνιών και κρατών.
Το δίκαιο, το νόμιμο και το ηθικό, η εσωτερική τους σχέση και τι είναι ελευθερία, σε μία μεταβατική περίοδο όπως αυτή, πρέπει να μελετηθούν ως ενιαίο πολιτισμικό φαινόμενο. Είναι προεκτάσεις ιστορίας, πολιτικής, συνείδησης κοινών αγαθών, όλα συμφραζόμενα μίας κοινωνίας που διαλέγεται και αυτοσυγκροτείται.
Πρακτικό αδιέξοδο, δηλωτικό διαφορετικών ερμηνειών η αντιπαλότητα του Δήμου Σικυωνίων με τον ΦΟΔΣΑ και τον Δήμο Ξυλοκάστρου. Δηλωτικό όχι μόνο αυτοδιοικητικής ανεπάρκειας αλλά ουσιαστικά άρνησης κοινωνίας. ΈΠΡΕΠΕ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΚΑΙ ΘΕΣΜΟΥΣ ΝΑ ΕΙΧΕ ΥΙΟΘΕΤΗΘΕΙ ΟΤΙ Η ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ, ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ, ΤΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΥΠΟΔΟΜΩΝ, ΥΠΕΡΤΕΡΕΙ ΕΝΑΝΤΙ ΤΗΣ ΑΤΙΜΩΡΗΣΙΑΣ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΠΡΟΣΩΠΩΝ.
Η ηγεσία του Δήμου Σικυωνίων, που ελέγχεται για την καταστροφή του ΧΥΤΑ Κιάτου και έχει τιμωρηθεί με πρόστιμα, έρχεται σήμερα να κάνει τα ίδια, να καταστρέψει τον ΧΥΤΑ Ξυλοκάστρου. Η πρόδηλη αυθάδεια του παράνομου που θέλει να παρανομεί και στο «σπίτι» του γείτονα. Και επιμένει να δικαιωθεί δικαστικά. Θέτει στη δικαιοσύνη το ερώτημα: θα μας βοηθήσετε που δεν έχουμε τι να κάνουμε τα σκουπίδια μας και θα αγνοήσετε τους όρους καταστατικής ύπαρξης και λειτουργίας της αστικής υποδομής «ΧΥΤΑ Ξυλοκάστρου»;
Στο προχθεσινό δικαστήριο η υπερασπιστική γραμμή του Δήμου Σικυωνίων ήταν «πείτε μας τι να κάνουμε τα σκουπίδια μας» και ότι ο ΦΟΔΣΑ έπρεπε να τους λύσει το πρόβλημα. Ένας άξιος άνθρωπος, ο Γ. Γιαννόπουλος τους έφτιαξε τον μοναδικό ΧΥΤΑ στην Πελοπόννησο, τον κατέστρεψαν, τον έκαναν χωματερή και ατιμώρητοι θέλουν να εξάγουν το καταστροφικό τους έργο. Ο Δήμαρχος Σικυωνίων αποξενώνεται από αξίες και περισσότερο του πάει το military look παρά το αντικομφορμιστικό στυλ που εν είδη αυθορμήτου πλασάρει.
ΑΠΡΟΫΠΟΘΕΤΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ. Ο «νόμος» της ευθύνης ισχύει για όλους. Αλλά ευθύνη αλληλεγγύης δεν υπάρχει όταν έρχεται σε σύγκρουση με άλλα δικαιώματα, όπως της ζωής, της υγειονομικής ασφάλειας. Το αγαπάτε αλλήλους αφορά αλλήλους αλλά εξαιρεί τους απατεώνες, καταχραστές του δημόσιου πλούτου, καταστροφείς των δημόσιων υποδομών. Ο κορυφαίος φιλόσοφος της νεωτερικής εποχής Καντ αποδεχόταν το δικαίωμα του επισκέπτη, αλλά όχι του φιλοξενούμενου που επιχειρεί να γίνει συγκάτοικος. Αλλά κατά δεύτερο λόγο, αλληλεγγύη προς ποιόν; Η βοήθεια προς τους δημότες του γειτονικού δήμου σημαίνει ταυτόχρονη ενοχοποίηση των πολιτικών διαχειριστών του Δήμου τους και η ειλικρινής αυτοκριτική από τους αρμόδιους. Δεν υπάρχει συλλογική ευθύνη.
Η αλληλεγγύη προϋποθέτει την προστασία του ανθρώπου ως κοινωνικό καθήκον, ως θεσμική ευθύνη. Ευδοκιμεί στο επίπεδο βιοπεριοχών, βιοκοινοτήτων που δεν συντίθενται από και με όρους ψυχρής συνύπαρξης και ανταλλαγών, αλλά από κυριαρχία αισθημάτων κοινής ζωής, ψυχικής ενότητας, συνδημιουργίας.
ΣΥΓΧΙΣΗ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ. Για το δήμο Σικυωνίων οι ηγέτες του θεωρούν νομιμοποιητική παραδοχή την με οποιοδήποτε τρόπο εξυπηρέτηση του κακώς εννοούμενου συμφέροντός του. Μία διευρυμένη εγωκρατική αντίληψη της ελευθερίας. Ελευθερία για τον κ. Σταματόπουλο και τους υπόλοιπους του Συμβουλίου του είναι απροσχημάτιστα: «δίκαιο είναι αυτό που με εξυπηρετεί και έχω την ελευθερία να απαιτώ». Η χειραφέτηση του ενστίκτου διαβίωσής μου σε βάρος της επιβίωσης των άλλων. Το ένστικτο της επέκτασης, κατάκτησης, όταν ο χώρος, ο χρόνος οι επιλογές μου με έχουν μπλοκάρει. Το τι κάνω εγώ λίγο ενδιαφέρει. Σημασία έχει το δικαίωμά μου να πω στους άλλους τι να κάνουν για μένα. Να έχω την ελευθερία να ιδιοποιούμαι όσα έχω ανάγκη. Μία νέα ταυτότητα. Του διεκδικητή, του δυναμικού. Η επιβολή του παραβατικού καταφερτζή, ως φορέα μίας κυρίαρχης κοινωνικής νόρμας. Στο προκείμενο έχουμε την περίπτωση ενός διαφοριστικού και εκφυλισμένου τοπικισμού.
Η ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΙΚΗ ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΦΟΔΣΑ ΚΑΙ ΔΗΜΟΥ ΞΥΛΟΚΑΣΤΡΟΥ ΠΑΡΕΜΕΙΝΕ ΣΕ ΕΠΙΠΕΔΑ ΝΟΜΟΤΕΧΝΙΚΑ. ΑΠΟΥΣΙΑΖΟΥΝ ΟΙ ΠΡΟΕΚΤΑΣΕΙΣ ΗΘΙΚΗΣ ΚΑΙ ΥΓΕΙΑΣ. Για αυτό το θέμα θα αναφερθούμε άλλη φορά, με επισκόπηση της αντιμετώπισής του τα τρία τελευταία χρόνια, από όλο το δημοτικό συμβούλιο. Δεν έκαναν μία κίνηση στήριξης μίας πρωτοβουλίας πολιτών για υποβολή άμεσου αιτήματος ανακοπής της προσωρινής απόφασης του Πρωτοδικείου. Δεν είχαν ούτε την περιέργεια να ρωτήσουν στο τελευταίο δημοτικό συμβούλιο τι έκανε για το θέμα ο Δήμος. Θα ελεγχθούν σε όλα τα επίπεδα γιατί με την πολιτική τους θέτουν σε κίνδυνο την λειτουργία του ΧΥΤΑ και την υγεία των κατοίκων.
Μία βασική υποδομή που ξεχώριζε το Ξυλόκαστρο και το Δήμο όλο, απαξιώνεται. Το επίπεδο αξίας ενός τέτοιου έργου καθηλώνεται σε αρνητικά πρόσημα από την απερίσκεπτη επιθετική καταστροφικότητα έξωθεν, αλλά και από την εσωτερική ανεπάρκεια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου