Διάφοροι κορυφαίοι στρατηγοί ξεκίνησαν να υποστηρίζουν δημόσια και από κοινού τη «στρατιωτική επέμβαση» ως απάντηση στην πολιτική κρίση, για να τους ακολουθήσουν έξι ομοσπονδιακοί βουλευτές που υπερασπίζουν το μιλιταρισμό και το κλείσιμο του Κογκρέσου, καθώς και οι Μπολσεβικο-ναζί, που ήδη είχαν γίνει πασίγνωστοι για το φασιστικό τους πρόγραμμα. Η στρατιωτική κατοχή του Ρίο ντε Τζανέιρο επεκτάθηκε ως γενική πρόβα για τη δεύτερη φάση του πραξικοπήματος στη Βραζιλία.
Η αντεπανάσταση προετοιμάζει έναν προληπτικό εμφύλιο πόλεμο εναντίον του εργαζόμενου πληθυσμού έτσι, ώστε μέσω της εντατικοποίησης της κρατικής τρομοκρατίας οι εκμεταλλευόμενοι να μην έχουν το χρόνο να ξεσηκωθούν ενάντια στις οδυνηρές συνέπειες των μέτρων που εγκρίθηκαν πρόσφατα από την κυβέρνηση Τεμέρ, όπως η μεταρρύθμιση στα εργασιακά που θα ισχύσει από το Νοέμβρη, το τέλος της συνταξιοδότησης που προετοιμάζεται στο Κογκρέσο, μαζί με την εξωτερική ανάθεση της δραστηριότητας, το πάγωμα των μισθολογικών δαπανών, της υγείας και της εκπαίδευσης για 20 χρόνια.
Η κυβέρνηση Τεμέρ έχει σχεδόν εκπληρώσει το βρώμικο έργο της. Από την ίδια την προέλευση της, όμως, από την κλεπτοκρατική της φύση και την απαλλοτρίωση των ιστορικών δικαιωμάτων του εκμεταλλευόμενου και καταπιεσμένου εργαζόμενου λαού, έχει φθαρεί πολύ γρήγορα. Η κοινοβουλευτική μορφή του πραξικοπήματος παρέχει σε αυτούς που ωφελούνται από αυτό ένα πλεονέκτημα σε σχέση με το πραξικόπημα του 1964: μετά την εξάντληση όλων των πολιτικών θεσμών του καθεστώτος, λόγω της τεράστιας λαϊκής δυσαρέσκειας, η μπουρζουαζία που έκανε το πραξικόπημα μπορεί να παρουσιάσει το στρατό ως το σωτήρα της πατρίδας, εξαπατώντας σημαντικές μερίδες του πληθυσμού. Ο στρατός δεν είναι παρά ένα απλό εργαλείο των πολυεθνικών, των τραπεζιτών, των μεγάλων καπιταλιστών και του ιμπεριαλισμού, αυτών δηλαδή που ωφελούνται από τη συνωμοσία του πραξικοπήματος.
Η εργατική τάξη δεν μπορεί να παρακολουθήσει παθητικά αυτή την κλιμάκωση. Είναι απαραίτητο να σημάνουμε συναγερμό σε ολόκληρη την τάξη μας για τη σοβαρότητα της στιγμής, να κάνουμε συνελεύσεις για να συζητήσουμε τις απαραίτητες δράσεις και να οργανώσουμε λαϊκές επιτροπές εναντίον του πραξικοπήματος σε κάθε χώρο εργασίας, στέγασης και σπουδών, με στόχο το σχηματισμό ενός Εθνικού Κογκρέσου της Εργατικής Τάξης ενάντια σε όλες τις επιθέσεις των πραξικοπηματιών. Μια καταστροφή πλησιάζει, καθώς η στρατιωτική κατοχή της πόλης του Ρίο, ενισχυμένη σε πιθανή ομοσπονδιακή επέμβαση στην ευρύτερη επικράτεια του Ρίο, αποτελεί δοκιμή για το μελλοντικό στρατιωτικό πραξικόπημα που υποστηρίζεται από τράπεζες και πολυεθνικές. Η Folha de Trabalhador, μια από τις πρώτες οργανώσεις στη χώρα που προειδοποίησε την τάξη μας για το πραξικόπημα από το 2013 ακόμα, πριν λίγες εβδομάδες έκανε την ακόλουθη πρόγνωση στο 28ο τεύχος της εφημερίδας της:
“Το Ρίο του 2017 μπορεί να είναι η Βραζιλία του 2018
Μάρκος Σίλβα
Το Ρίο ντε Τζανέιρο του 2017 αποτελεί πείραμα της πραξικοπηματικής μπουρζουαζίας, μια πρόβα επιβολής κατάστασης έκτακτης ανάγκης (GLO, Εγγύηση Νόμου και Τάξης) σε εθνικό επίπεδο, σε περισσότερες από μία πόλεις. Η κατάσταση έκτακτης ανάγκης εξουσιοδοτεί τον πρόεδρο να χρησιμοποιήσει τις ένοπλες δυνάμεις σε ορισμένες εξαιρετικές περιπτώσεις, όπως στους Ολυμπιακούς Αγώνες ή κατά των διαδηλωτών στις 24/5 στην Μπραζίλια.Υπάρχει κάθε λόγος να πιστεύουμε ότι η αστική τάξη θα συνεχίσει να στραγγαλίζει ολοένα και περισσότερο τα δημοκρατικά δικαιώματα, ειδικά την εργατική δημοκρατία, τα συνδικάτα, τις ενώσεις, τα αριστερά κόμματα και τα μέσα τους, την ίδια στιγμή που θα εγκαθιδρύει μακαρθισμό στα σχολεία και τα πανεπιστήμια. Με αυτόν τον τρόπο, θα μετατρέψουν το παρόν καθεστώς σε μια μορφή δικτατορίας, με την αυξανόμενη παρουσία των ενόπλων δυνάμεων, του στρατού και της αστυνομίας, στο δρόμο, και την έλεγχο με αυτόν τον τρόπο της κοινωνικής ζωής.
Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι το παραπάνω θα στοχεύει στην καταστολή των οργανωμένων κοινωνικών κινημάτων και των απεργιών που μπορεί να ξεσπάσουν λόγω της αντίστασης στην περιστολή των δημοκρατικών δικαιωμάτων και την καταστροφή των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων.
Το πραξικόπημα αυτό δεν στρέφεται μόνο εναντίον του Εργατικού Κόμματος (ΡΤ), αλλά εναντίον όλων των εργαζομένων στη Βραζιλία. Είναι στο χέρι μας να οργανωθούμε και να αντισταθούμε όσο το δυνατόν περισσότερο εν μέσω της βαρβαρότητας που εξαπολύθηκε από την ευθυγραμμισμένη με τα συμφέροντα του ιμπεριαλισμού πραξικοπηματική αστική τάξη.”
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου