Για την πολιτική του διαδρομή θα θέλαμε να τονίσουμε τα παρακάτω:
Ο θάνατος του πρώην πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Μητσοτάκη έχει γίνει αφορμή για μια τεράστια εκστρατεία "αγιοποίησης", "δικαίωσης" και "ηρωοποίησης" της ζωής και της πολιτικής του πορείας, από την πλευρά των καθεστωτικών κομμάτων και των αστικών μέσων μαζικής "ενημέρωσης". Ουσιαστικά εκστρατεία δικαίωσης της βάρβαρης νεοφιλελεύθερης πολιτικής που ασκείται στην χώρα μας εδώ και δεκαετίες!Με συνέπεια σε όλο τον πολιτικό του βίο ο Κ. Μητσοτάκης υποστήριζε ότι το βιοτικό επίπεδο του ελληνικού λάου πρέπει να κατέβει, κουνούσε το δάχτυλο στους φτωχούς να κάνουν οικονομία, ενώ ο ίδιος έτρωγε με χρυσά κουτάλια. Πολιτικός κυνισμός με επίχρισμα σοφίας. (πάντα χωρίς αντίλογο!).
Ο Κ. Μητσοτάκης ήταν πάντα ο άνθρωπος για "όλες τις δουλειές" της άρχουσας τάξης. Αρχιτέκτονας της αποστασίας του ’65, "γεφυροποιός" της χούντας με το βασιλιά και τον αστικό πολιτικό κόσμο, αρχιερέας του πιο άγριου νεοφιλελευθερισμού το 1990 – 1993, ήταν ηθικός και πολιτικός υπεύθυνος της δολοφονίας του αγωνιστή καθηγητή Νίκου Τεμπονέρα από τις ορδές των οπαδών του ΟΝΝΕΔιτών το 1991. Ήταν αυτός που εισήγαγε για πρώτη φορά τη λέξη «λαθρομετανάστης» στον δημόσιο λόγο, που έστειλε φρεγάτες στον Κόλπο κάνοντας τη χώρα συνένοχη σε μια άθλια ιμπεριαλιστική εκστρατεία, που συνέβαλε ως πιστός σύμμαχος της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ στη διάλυση και το δράμα των λαών της Γιουγκοσλαβίας (που συνεχίζεται μέχρι σήμερα), ήταν ο πρωθυπουργός που είπε στα σώματα ασφαλείας «το κράτος είστε εσείς» σηματοδοτώντας έτσι την έξαρση του κρατικού αυταρχισμού.
Όσες αγιογραφίες κι αν του στήσουν, ο λαός θα τον θυμάται πάντα ως έναν πολιτικό που μεταπήδησε από κόμμα σε κόμμα με βάση τις ορέξεις των ντόπιων και των ξένων αστικών τάξεων, θα θυμάται τον ρόλο του στα γεγονότα του 1989, θα θυμάται την θατσερική πολιτική του απέναντι σε όλους τους εργζόμενους, ως συμμέτοχο στο σκηνικό διαπλοκής και διαφθοράς από την αρχή (με τις άδειες στους καναλάρχες), ώς το τέλος (με τις συναντήσεις του με τον Χριστοφοράκο της SIEMENS ...23 συναντήσεις και 98 τηλεφωνικές συνομιλίες το διάστημα 1999 – 2007 που γινόντουσαν οι μεγάλες δουλειές). Θα τον θυμούνται ιδιαίτερα οι ΕΑΣίτες που ανέτρεψαν την ιδιωτικοποίηση των αστικών συγκοινωνιών της Αθήνας αλλά και οι νεολαίοι που πρωταγωνίστησαν στο πολύμηνο κύμα καταλήψεων σχολείων και πανεπιστημίων του 1990 - 91. Θα τον θυμούνται και οι εργάτες – εργάτριες της Πειραϊκής – Πατραϊκής που έκπληκτοι τον άκουσαν να τους λέει: «Κοιτάξτε με, είμαι 70 ετών και έχω όρεξη να δουλεύω άλλα 20 χρόνια». Πράγματι! Ο Κ. Μητσοτάκης επέδειξε αξιοσημείωτη χρονική αντοχή στον πολιτικό στίβο, έχονταςς κατά τα άλλα εξασφαλίσει μιά υψηλή ποιότητα ζωής. Δεν ξέρω αν συνέβαινε το ίδιο αν εργαζόταν 8ωρο σε κάποιο εργοστάσιο...
Το γεγονός ότι σήμερα η νεοφιλελεύθερη πολιτική, την οποία με κάθε μέσο υποστήριξε ο Κ. Μητσοτάκης, έχει γίνει η εφαρμοσμένη πολιτική τόσο του δικού του κόμματος, της ΝΔ, όσο και του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ και της κυβέρνησής του με τους ΑΝ.ΕΛ. και τους Οικολόγους, δεν τον δικαιώνει. Ίσα ίσα αποδεικνύει την μεγαλύτερη φτώχεια που θα είχε επιβληθεί εδώ και δεκαετίες αν ο εργαζόμενος λαός δεν είχε ανατρέψει τη λαίλαπα των ιδιωτικοποιήσεων που είχε βάλει μπροστά.
Χαρακτηριστικά είναι τα στοιχεία της περιόδου 1989,1990 – 1993 , που διαψεύδουν εμφαντικά την εικόνα του δήθεν «νοικοκύρη Μητσοτάκη»:
ΧΡΕΟΣ (ποσοστό επί του ΑΕΠ): 1989: 69,9% 1990: 80,7% Το 1993 το παρέδοσε 111,6% (αύξηση +40%). Στα ίδια επίπεδα κρατήθηκε περίπου μέχρι τα μνημόνια. Μετά τα μνημόνια ( όπου εφορμόστηκε η Μητσοτακική πολιτική λιτότητας και ιδιωτικοποιήσεων εκτοξεύτηκε στα σημερινά ύψη του 170% περίπου)
ΕΛΛΕΙΜΜΑ (με τα αναθεωρημένα στοιχεία της φιλικής προς τον Μητσοτάκη Eurostat ) 1990: 14,0% 1991: 9,9% 1992: 10,9% 1993: 11,9%
ΑΝΑΠΤΥΞΗ 1990-1993 Μέσος ρυθμός ανάπτυξης +0,55% . (με το 1993 να κλείνει με ύφεση -1,6%), όταν την περίοδο 1984 – 1989 ήταν +1,8%.
Αλλά ας πάμε και στο «γήπεδο» των Μητσοτακικών: στην ιδιωτική οικονομία που η σφιχτή οικονομική πολιτική και οι ιδιωτικοποίησεις (111 πρόλαβε και έκανε, παρόλο που λέει ότι δεν ολόκλήρωσε το έργο του – τι άλλο να πούλαγε!) υποτίθεται ότι θα απελευθέρωναν τις αστείρευτες δυνάμεις της αγοράς:
ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ – ΜΕΤΑΠΟΙΗΣΗ
Το συνολικό προϊόν μεταποίησης την περίοδο1980 – 1989 (ο μέσος ρυθμός του) ήταν +0,48%. Όταν ανέλαβε ο μεγάλος απελευθερωτής των δυνάμεων της αγοράς μονιμοποιήθηκαν τα αρνητικά πρόσημα: 1990: -2,6% 1991: -0,8% 1992: -1,5% 1993: -4,3% . (Τα θετικά πρόσημα επέστρψαν το 1994: +1,2%)
ΙΔΙΩΤΙΚΕΣ ΑΚΑΘΑΡΙΣΤΕΣ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ ΠΑΓΙΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ
Ούτε εδώ συγκινήθηκε η ιδιωτική πρωτοβουλία:
1991: -10,4% 1992: -2,2% 1993: -2,6%
ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ – ΑΝΕΡΓΙΑ
Το 1989 είχαμε σύμφωνα με την έρευνα Εργατικού Δυναμικού της ΕΣΥΕ 7,5% ανεργία (296 χιλιάδες άνεργοι)
Το 1993 9,7% ανεργία (398,2 χιλιάδες άνεργοι)
....και τέλος 2 πολυδιαφημισμένες μεταρρυθμήσεις – περιορισμός του κράτους:
- Η κατάργηση της επίσημης τιμής πώλησης των καυσίμων και η μείωση της τιμής τους λόγω ανταγωνισμού: ο ανταγωνισμός γίνεται στο ....δεύτερο δεκαδικό της τιμής , (το ακέραιο μέρος το διαμορφώνουν τα καρτέλ που ελέγχουν την αγορά)
- Η «αξιοποίηση» των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων σε χρηματοπιστωτικά παράγωγα σε ποσοστό 20%. (αργότερα ο Σημίτης το ανέπτυξε παραπέρα). Η ιστορία είναι γνωστή: άλλοι γελάνε (golden boys, κομματικοί φίλοι, τραπεζίτες, χρηματιστές, διοικητές...) και άλλοι κλαίνε (ασφλισμένοι, συνταξιούχοι)
Όσες αγιογραφίες και αν του ετοιμάσουν, οι αγώνες που σφράγισαν την περίοδο της πρωθυπουργίας του θα επαναληφθούν, θα συνεχιστούν και θα δικαιωθούν, μέχρι να τελειώσουμε και με αυτό το σύστημα που γεννάει Μητσοτάκηδες (με ή χωρίς γραβάτα, υπερήλικες ή νεαρούς), μνημόνια, πολέμους και ρατσισμό, φτώχεια και εξαθλίωση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου