Συνεδρίαση της Λέσχης BILDENBERG: Ξεκίνησε στις02/06/2017 και τελείωσε την Κυριακή 04/06/2017 η ετήσια διάσκεψη της Λέσχης Bildenberg, στο Σαντιγί της Βιρτζίνια.Στην διάσκεψη θα συμμετάσχουν 131 άτομα από 21 χώρες, η «αφρόκρεμα» του παγκοσμίου κατεστημένου. Μεταξύ αυτών και δύο Ελληνες, ο Δ. Παπαλεξόπουλος, διευθύνων σύμβουλος της τσιμεντοβιομηχανίας TITAN και ο διευθυντής της «Καθημερινής» και χαϊδεμένο παιδί των Αμερικανών Αλέξης Παπαχελάς. Φέτος δεν έχουν κληθεί Έλληνες πολιτικοί άλλωστε, έχουν περάσει από κει άπαντες τα προηγούμενα χρόνια.
Τα βασικά θέματα της 65ης διάσκεψης είναι:
«Ο πόλεμος της ενημέρωσης»
«Η διακυβέρνηση Τραμπ»
«Η κατεύθυνση της Ε.Ε.»
«Ρωσία και Κίνα»
«Η ανάγκη να σταματήσει το διαδίκτυο να είναι μη ελεγχόμενο».
Και βέβαια, δε θα μάθουμε τι ακριβώς θα συζητηθεί πίσω από τις σφραγισμένες πόρτες αλλά θα τα δούμε να συμβαίνουν το επόμενο χρονικό διάστημα…
Ο υπάκουος «αριστερός» ψάλτης ή η πολιτική εξαχρείωση του ΣΥΡΙΖΑ
Οικοδόμηση περισσότερου αυταρχικού και αστυνομικού κράτους.
Η προσπάθεια ελέγχου του δημόσιου λόγου: Θωρακίζουν το καθεστώς αυθαιρεσίας με διατάξεις σε άσχετο νομοσχέδιο Κοντονή "ο τρομονόμος επεκτείνεται στον δημόσιο λόγο". Στις 31/05/2017 τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση το νομοσχέδιο του υπουργείου Δικαιοσύνης με τίτλο: «Μέτρα Θεραπείας ατόμων που απαλλάσσονται από την ποινή λόγω ψυχικής ή διανοητικής διαταραχής» και λοιπές διατάξεις. Με το προς διαβούλευση κείμενο τροποποιείται το άρθρο 187 του Ποινικού Κώδικα, με δύο νέες παραγράφους στο 187 («περί εγκληματικής οργάνωσης») και τρεις νέες παραγράφους στο 187Α («περί τρομοκρατικής οργάνωσης»), τον λεγόμενο «τρομονόμο». Οι νέες παράγραφοι προβλέπουν ποινές για «όποιον δημόσια με οποιονδήποτε τρόπο προκαλεί ή διεγείρει σε» τέλεση των αδικημάτων που περιγράφονται στο άρθρο 187 & 187Α. Οι ποινές που πλέον προβλέπονται είναι φυλάκιση από 6 μήνες έως και πέντε χρόνια, αναλόγως το αδίκημα. Αυτό αποτελεί μια ιδιαίτερα ευρεία διατύπωση που μπορεί κάλλιστα να οδηγήσει σε ποινικοποίηση του «μη αρεστού δημόσιου λόγου», μέσα στο πλαίσιο οικοδόμησης τρομοϋστερίας από ΜΜΕ και πολιτικούς, στην Ελλάδα αλλά και γενικότερα στην Ευρώπη.
Το υπουργείο Δικαιοσύνης ανακοίνωσε την Τετάρτη, 7 Ιουνίου, ότι η τροποποίηση των άρθρων 187 και 187Α του Ποινικού Κώδικα αναστέλλεται και «εισάγεται για περαιτέρω επεξεργασία στην Επιτροπή για τη σύνταξη Νέου Ποινικού Κώδικα».Οι αντιδράσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης επικεντρώνονται σε μία σειρά από ζητήματα. Η τροποποίηση του Π.Κ. «σε άσχετο νομοσχέδιο», η σύνδεση της ρύθμισης με την πρόσφατη επίθεση στον πρώην πρωθυπουργό, Λ. Παπαδήμο οι «κραυγές» για συλλήψεις χρηστών στα κοινωνικά μέσα, η «αοριστία» στον όρο «δημόσια, με οποιονδήποτε τρόπο» είναι μερικές από αυτές.
HΓενική Γραμματέας Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, Μ. Γιαννακάκη δήλωσε:
Η «Απολογία»
Οι νέες διατάξεις ενσωματώνουν μέρος κοινοτικής οδηγίας, το πρώτο μέρος της οποίας έχει ήδη ενσωματωθεί. Η συγκεκριμένη οδηγία είναι πολύ παλιά (2002), αναθεωρήθηκε τελευταία φορά το 2015 και σε περίπτωση που η Ελλάδα δεν συμμορφωνόταν, θα κινδύνευε με πρόστιμο. Ενα πρόστιμο που όπως καταλαβαίνετε θα πληρωνόταν από τα δημόσια ταμεία.
Ισχύει ότι οι διατάξεις είναι ασαφείς. Ωστόσο, από τη στιγμή που πρόκειται για ενσωμάτωση κοινοτικής οδηγίας, δεν μπορούσαμε να κάνουμε αλλιώς. Στην αιτιολογική έκθεση, όμως, που θα συνοδεύει τις τροποποιήσεις αυτές θα καταβάλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια προκειμένου να καταστεί σαφές και συγκεκριμένο το ποιες περιπτώσεις αφορούν οι διατάξεις και να μην γίνει οποιασδήποτε μορφής κατάχρηση.
Η πραγματικότητα1
Σε κίνδυνο η ελευθερία έκφρασης και Τύπου
Από την άλλη πλευρά, ο δικηγόρος της Πολιτικής Αγωγής στη δίκη της Χρυσής Αυγής Θ. Καμπαγιάννης, εστιάζει στα προβλήματα της ευρείας διατύπωσης και το πώς αυτή θα μπορεί να εφαρμοστεί από τη Δικαιοσύνη, κάνει λόγο για ποινικοποίηση του φρονήματος και για κίνδυνο για την ελευθερία της έκφρασης και του Τύπου, ενώ τονίζει ότι πρόκειται για επαναφορά του «τρομονόμου» Μητσοτάκη, βάσει του οποίου το 1990 φυλακίστηκαν εκδότες που δημοσίευσαν προκηρύξεις της 17 Νοέμβρη.
Ερώτηση: Τι νέο εισάγεται στην πραγματικότητα στον ποινικό κώδικα;
Απάντηση:Τα πιο σημαντικά είναι, κατά τη γνώμη μου, το 2α και το 3α. Στο «Όποιος δημόσια με οποιονδήποτε τρόπο προκαλεί ή διεγείρει…», το «διέγερση» και το «δημόσια» αναφέρονται στον δημόσιο λόγο, δηλαδή δεν αναφέρεται στη στρατολόγηση τρομοκρατών όπως το έθεσε η Μαρία Γιαννακάκη σε μια ανάρτησή της, ούτε με κάποια συμμετοχική πράξη στην εγκληματική οργάνωση που να είναι συνέργεια ή ηθική αυτουργία. Εχει να κάνει με δημόσιο λόγο, ο οποίος διεγείρει σε συγκρότηση εγκληματικής οργάνωσης.
Ερώτηση: Οπου δημόσιος λόγος είναι τα κοινωνικά δίκτυα, για παράδειγμα;
Απάντηση: Ναι, σαφέστατα. Δημόσιος λόγος μπορεί να θεωρηθεί, επίσης, ένα άρθρο. Το διεγείρει σε ένταξη θα μπορούσε να είναι, για παράδειγμα, και η δημοσιοποίηση μίας προκήρυξης ανάληψης ευθύνης από μία εγκληματική ή τρομοκρατική οργάνωση.
Ερώτηση: Το προβληματικό σημείο εδώ είναι η ευρεία διατύπωση;
Απάντηση: Ούτως ή άλλως το 187ΠΚ και το 187Α είναι δυο προβληματικά άρθρα που έχουν ευρύτητα, ας το πούμε έτσι, γιατί ποινικοποιούν οργανώσεις που επιδιώκουν την τέλεση εγκληματικών πράξεων. Οχι που τελούν, αλλά που επιδιώκουν την τέλεση. Βέβαια, ακόμα και σε μια προβληματική νομοθεσία, κάνεις μια προσπάθεια για μια όσο πιο σφιχτή ερμηνεία της. Συνεπώς, το 187ΠΚ ποινικοποιεί μια οργάνωση με δομή, διάρκεια, ιεραρχία κλπ. Και έτσι πρέπει να ερμηνεύεται. Είναι δυνατόν να εξαρθρωθεί, δηλαδή, μια οργάνωση ακόμα και πριν τελέσει κάποια αξιόποινη πράξη. Οταν είχε ψηφιστεί πρώτη φορά ο αντι-τρομοκρατικός το 2001, υπήρχε ρητή αναφορά και ακόμα υπάρχει- ότι «η απλή ψυχική συνέργεια στα εγκλήματα της συγκρότησης και της συμμετοχής... δεν τιμωρείται» (άρθρο 187 παρ. 6). Τώρα, η τροποποίηση που θέλει να περάσει ο Στ. Κοντονής είναι μια τροποποίηση προς το χειρότερο, που σπάει ακόμα και αυτή την ασφαλιστική δικλείδα ποινικοποιώντας την με οποιοδήποτε τρόπο δημόσια πρόκληση ή διέγερση. Επιστρέφουμε, ουσιαστικά, στον τρομονόμο Μητσοτάκη του 1990, με τον οποίο πήγαν φυλακή οι εκδότες (Φυντανίδης και λοιποί) που δημοσίευσαν τις προκηρύξεις της 17 Νοέμβρη. Είναι σημαντικό ότι, ακόμα και όταν οι πολιτικές συνθήκες επέτρεψαν την ψήφιση της πρώτης αντιτρομοκρατικής νομοθεσίας (2001), υπήρξε ρητή μη ποινικοποίηση της ψυχικής συνέργειας. Αλλωστε, άρθρο στον Ποινικό Κώδικα για «πρόκληση και προσφορά για την εκτέλεση κακουργήματος ή πλημμελήματος» υπάρχει. Είναι το άρθρο 186 και για τη διέγερση το άρθρο 184, που είναι επαρκέστατο. Εκτός αν οι αναρτήσεις στα κοινωνικά δίκτυα μετά την επίθεση κατά του Λ. Παπαδήμου απαιτούν αλλαγή του 187ΠΚ ώστε πλέον οι σχολιάζοντες «δημόσια» να κινδυνεύουν με το αδίκημα της «διέγερσης σε εγκληματική οργάνωση».
Ερώτηση: Αυτό δεν προσκρούει στην ελευθερία του λόγου και του Τύπου, όπως κατοχυρώνεται στο άρθρο 14 του Συντάγματος;
Απάντηση: Ναι, είναι πιθανόν να θεωρηθεί ότι μία τέτοιου τύπου χρήση της εν λόγω διάταξης είναι αντισυνταγματική.
Ερώτηση:Θα μπορούσε να συλληφθεί, για παράδειγμα, ένας χρήστης του facebook για ένα ποστ του;
Απάντηση: Με τέτοιες διατάξεις, που παίρνουν τόσο μεγάλη απόσταση από το ποινικό δίκαιο της πράξης, δίνουν τη δυνατότητα σε έναν εισαγγελέα και έναν δικαστή να κάνουν τέτοιου είδους χρήση. Ο νομοθέτης μπορεί να το περνάει για άλλους λόγους, αλλά το ζητούμενο είναι πώς αυτές οι διατάξεις θα εφαρμοστούν στην πράξη. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί με οποιοδήποτε τρόπο.
Ερώτηση: Ποινικοποιείται το φρόνημα με απλά λόγια;
Απάντηση: Ναι, πολύ βάσιμα μπορούμε να πούμε ότι είναι φρονηματική διάταξη. Από τον λόγο μέχρι την τέλεση υπάρχει απόσταση. Εγώ τάσσομαι κατά του 187 και του 187Α, αλλά αν η κυβέρνηση ήθελε να κάνει μια μεταρρύθμιση χωρίς να καταργήσει την αντι-τρομοκρατική νομοθεσία, θα μπορούσε να την κάνει προς μια καλύτερη κατεύθυνση. Αντί δηλαδή, να αντικαταστήσει τουλάχιστον την «επιδίωξη τέλεσης κακουργηματικών πράξεων» με την «τέλεση κακουργηματικών πράξεων» (δεν μιλάμε για κατάργηση που έλεγε παλιότερα το Τμήμα Δικαιωμάτων του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά για μεταρρύθμιση), έρχεται τελικά ο Στ.Κοντονής και ποινικοποιεί την «με οποιονδήποτε τρόπο πρόκληση ή διέγερση σε συγκρότηση ή ένταξη σε εγκληματική οργάνωση».
Ερώτηση: Φαινόμενα καταστολής του δημόσιου λόγου συνδέονται κυρίως με αυταρχικά καθεστώτα, συχνά με την επίφαση της ασφάλειας έναντι της τρομοκρατίας. Τώρα βλέπουμε, όμως, την Μέι να μιλάει για έλεγχο του ίντερνετ μετά από την επίθεση στο Λονδίνο, τη Γαλλία να είναι σε καθεστώς έκτακτης ανάγκης μετά την επίθεση τον Νοέμβριο του 2015 και τώρα αυτή τη νομοθετική αλλαγή στην Ελλάδα.
Απάντηση: Η αλλαγή στην Ελλάδα είναι πολύ προβληματική και θέτει σε κίνδυνο την ελευθερία της έκφρασης και του Τύπου και νομίζω ότι βλέπουμε μια κλιμάκωση της υπάρχουσας νομοθεσίας ουσιαστικά. Το εντυπωσιακό για εμένα είναι ότι την κλιμακώνει μια κυβέρνηση που έχει απόλυτη συναίσθηση του τι πάει να κάνει. Η κυβέρνηση της Αριστεράς σπάει, δηλαδή, και εδώ όλες τις κόκκινες γραμμές. Η τροποποίηση των άρθρων 187 (εγκληματική οργάνωση) και 187Α (τρομοκρατική οργάνωση) που προτείνει ο Στ.Κοντονής είναι όνειδος για τον ΣΥΡΙΖΑ: καταπατάει κάθε κεκτημένο που έχει οικοδομήσει το κίνημα για τα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα, στο οποίο μέλη του ΣΥΡΙΖΑ έχουν παίξει στο παρελθόν πρωταγωνιστικό ρόλο. Για το ποινικό μας δίκαιο, η προτεινόμενη τροποποίηση είναι επικίνδυνη και φρονηματική. Πάνω από όλα, θα είναι κίνδυνος για τα δημοκρατικά δικαιώματα όλων μας και για αυτό δεν πρέπει να περάσει.
Ερώτηση:Δε θα χρησιμοποιηθεί, πιστεύετε, κατά της Χρυσής Αυγής η επίμαχη διάταξη;
Απάντηση: Εμείς ζητάμε από το κράτος να τιμωρηθούν οι αξιόποινες εγκληματικές πράξεις που έχει ήδη τελέσει. Το να χρησιμοποιείς νομοθεσία που διευρύνει τη δυνατότητα των κρατικών μηχανισμών στο να αυθαιρετούν, δεν καταστέλλει τη δράση της άκρας δεξιάς αλλά την νομιμοποιεί στην πραγματικότητα. Γιατί πάνω στην κρατική καταστολή και την κρατική αυθαιρεσία, η άκρα δεξιά συνήθως ξεδιπλώνει τη δράση της. Ποτέ τέτοιου τύπου νομοθεσία δεν χρησιμοποιείται ως εμπόδιο για τη δράση της ακροδεξιάς και αν ήθελαν να την έχουν εμποδίσει, θα το είχαν πράξει χρόνια πριν χωρίς τέτοιου είδους νομοθεσία.
Αστυνομικοί στα σπίτια των δασκάλων (08/06/2017)
Αστυνομικοί χθες βράδυ εισέβαλαν στα σπίτια των εκπαιδευτικών Ηλ. Σμήλιου και Θ. Αγαπητού για να τους συλλάβουν. Πρόκειται για δυο γνωστούς αγωνιστές δασκάλους της Θεσσαλονίκης, πρώην μέλη του ΔΣ της ΔΟΕ οι οποίοι πρωταγωνιστούν σε όλους τους μικρούς και τους μεγάλους αγώνες της συμπρωτεύουσας. Λόγω της απουσίας τους απο τα σπίτια τους, η επιχείρηση της αστυνομίας δεν καρποφόρησε.
Συνέλαβαν δικηγόρο του κινήματος κατά των πλειστηριασμών (07/06/2017)
Ένταση επικράτησε το μεσημέρι στο Δικαστικό Μέγαρο Θεσσαλονίκης στη συγκέντρωση κατά των προγραμματισμένων πλειστηριασμών που πραγματοποιήθηκε νωρίτερα από μέλη του συντονισμού συλλογικοτήτων Θεσσαλονίκης στο Δικαστικό Μέγαρο.Συνελήφθη ο δικηγόρος και γνωστό μέλος των συλλογικοτήτων κατά τη διάρκεια των εντάσεων. Με προφορική εντολή εισαγγελέα αφέθηκε σχεδόν αμέσως ελεύθερος, αλλά σχηματίζεται σε βάρος του δικογραφία.Τελικά ο δικηγόρος Ζ. Κλεισιάρης, αφέθηκε ελεύθερος ωστόσο έχει σχηματιστεί δικογραφία σε βάρος του.
Προσπάθεια «Θατσερικής» έμπνευσης περιορισμού δικαιωμάτων των εργαζομένων2 (εμπρός στον δρόμο που χάραξε ο Χρυσοχοίδης)
«Με το τελευταίο νομοσχέδιο η Κυβέρνηση ψήφισε την ανταπεργία2»: «Η Κυβέρνηση ψήφισε την ανταπεργία στο άρθρο 20 του τελευταίου νομοσχεδίου που είναι το τέταρτο Μνημόνιο, ο νόμος είναι ο 4472. Ετσι εκτός από την πλήρη απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων, τώρα οι εργοδότες μπορούν να απολύουν από το 5% έως το 100% του προσωπικού χωρίς να δεσμεύονται από το Υπουργικό Βέτο και με την συνέχεια του παγώματος των συλλογικών συμβάσεων ψήφισε δυστυχώς δεν υπάρχει ισχυρότερο τριπλό χτύπημα σε όλη την Ευρώπη κατά των ιδιωτικών υπαλλήλων κυρίως ψήφισε δυστυχώς νομιμοποιώντας την ανταπεργία». Τι δηλαδή ψήφισε; Να μπορεί ο εργοδότης όταν απεργεί κάποιο προσωπικό της επιχείρησης του να μην πληρώνει και τους απεργούς αλλά να μην πληρώνει και αυτούς που θέλουνε να δουλέψουν. Αυτό λέγεται μισθολογικό λοκ–άουτ. Είναι η σκληρότερη μορφή λοκ–άουτ που μπορεί να κάνουν οι εργοδότες για να φέρουν αυτούς που απεργούν με αυτούς που δεν απεργούν σε διένεξη και έτσι να μην επιτυγχάνει η απεργία. Δεν υπάρχει στην ιστορία του κοινοβουλευτισμού και του εργατικού κινήματος προοδευτική κυβέρνηση ή κυβέρνηση ας πούμε που βγήκε στο όνομα της Αριστεράς και των προοδευτικών ιδεωδών, να απελευθερώσει πλήρως τις απολύσεις, να παγώσει τις συλλογικές συμβάσεις και βεβαίως να θεσπίσει την ανταπεργία, το απεργιακό δικαίωμα των εργοδοτών, κάτι που δεν ισχύει με τη μορφή που ψηφίστηκε σε καμία χώρα της Ευρώπης. Αν διαβάσετε τα σχετικά άρθρα, από τα άρθρα 16 έως 20 που είναι το εργασιακό πακέτο, θα δείτε ότι είναι παραπεμπτικά άλλων άρθρων. Και ένας στοιχειωδώς ενημερωμένος βουλευτής, εάν δεν πήγαινε στις παραπεμπτικές διατάξεις, ιδιαίτερα το άρθρο που αναφέρεται στην θεσμοθέτηση της ανταπεργίας, γίνεται παραπομπή από άρθρο σε άρθρο. Ετσι και οι βουλευτές και να τα διάβαζαν δεν θα τα κατανοούσαν αλλά και να τα διάβαζαν, έπρεπε να συμβουλευτούν τα παραπεμπτικά άρθρα για να καταλάβουν.
Ο, τι κι αν τρώγουν οι πτωχοί το έθνος ας τα τρώγει
ό, τι κι αν πίνουν οι πτωχοί το έθνος ας τα πίνει
χορταίνετε σαν Λούκουλοι μ’ εμάς το σκυλολόγι
κι εμείς θα σας γνωρίζουμε γι’ αυτό ευγνωμοσύνη.
Τέτοιοι χωριάτες που ‘μαστε αντέχουμε εις όλα
και ούτε τόσον εύκολα τινάζουμε τα κώλα (Γιώργος Σουρής).
1.The Press Project (06/06/2017)
2.Αλέξης Μητρόπουλος
Γιάννης Περάκης
Οικονομολόγος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου