Παρασκευή 16 Ιουνίου 2017

Το πρώτο μεγάλο υπαίθριο φεστιβάλ στην ιστορία της ροκ ...MONTEREY POP FESTIVAL 1967

Το Διεθνές φεστιβάλ ποπ μουσικής του Monterey (Monterey International Pop Music Festival) ήταν ένα από τα σημαντικότερα μουσικά γεγονότα της χρυσής δεκαετίας του ΄60, μια συναυλία που κράτησε τρείς ημέρες από τις 16 έως τις 18 Ιουνίου του 1967 στο αγρόκτημα της κομητείας του Μόντερει στην Καλιφόρνια. Ήταν το πρώτο μεγάλο φεστιβάλ του είδους, που παρακολούθησαν, όπως εκτιμάται, σταθερά 55.000 χιλιάδες άνθρωποι, ενώ στην κορύφωσή του το βράδυ της Κυριακής παραβρέθηκαν γύρω στα 90.000 άτομα. Το φεστιβάλ ενσωμάτωσε όλη την κουλτούρα της Καλιφόρνια, ως εστίας της λεγόμενης αντικουλτούρας και θεωρείται γενικά ως αφετηριακό σημείο του Καλοκαιριού της Αγάπης («Summer of Love») εκεί στα 1967 και αποτέλεσε το πρότυπο για τα επόμενα μουσικά φεστιβάλ, και κυρίως γι΄ αυτό του Γούντστοκ (Woodstock) δυο χρόνια μετά. Το φεστιβάλ έμεινε διάσημο για τις πρώτες μεγάλες εμφανίσεις στις ΗΠΑ του Jimi Hendrix , των Who και του Ravi Shankar, την πρώτη εμφάνιση σε ευρύ κοινό της Janis Joplin, και την εμφάνιση για πρώτη φορά του Otis Redding σε μεγάλο, λευκό ως επί το πλείστον, ακροατήριο. Το φεστιβάλ σχεδίασαν μέσα σε επτά εβδομάδες ο διοργανωτής εκδηλώσεων Lou Adler, ο παραγωγός Alan Pariser, ο John Phillips των The Mamas & the Papas και ο εκδότης Derek Taylor. Η τοποθεσία του Monterey ήταν γνωστή ως τόπος διεξαγωγής για πολλά χρόνια του Monterey Jazz Festival και του Monterey Folk Festival. Οι διοργανωτές είδαν την ιδέα ενός ποπ φεστιβάλ στον ίδιο τόπο, σαν ένα τρόπο να δώσουν στη ροκ μουσική μια αξία μορφής τέχνης ανάλογης με εκείνη που η jazz και η folk αντιπροσώπευαν. Το φεστιβάλ είχε μια επιτυχία πολύ μεγαλύτερη και των πιο φιλόδοξων προσδοκιών και έμεινα στην ιστορία της ροκ μουσικής σαν ένα από τα σημαντικότερα γεγονότα, ιδιαίτερα την εποχή της μεγάλης αμφισβήτησης και των κινημάτων της νεολαίας της εποχής. Οι καλλιτέχνες συμμετείχαν δωρεάν με την εξαίρεση του Ravi Shankar που πήρε $3,000 για τη μακράς διάρκειας ερμηνεία του στο σιτάρ και των Country Joe and the Fish που έλαβαν $5,000 όχι από τα έσοδα του φεστιβάλ, αλλά από αυτά του ντοκυμαντέρ του D.A. Pennebaker. Τα έσοδα του φεστιβάλ διατέθηκαν σε φιλανθρωπικές οργανώσεις. Συγκροτήματα και καλλιτέχνες από όλο τον κόσμο – κυρίως τον αγγλοσαξωνικό (Η.Π.Α. και Η.Β.) – συνέρρευσαν για να παίξουν μουσική 24 ώρες την ημέρα σε μια προβολή και προώθηση «της Μουσικής, της Αγάπης και των Λουλουδιών», που ήταν το μότο του φεστιβάλ.



Ερμηνευτές και τραγούδια

Παρασκευή απόγευμα 16 Ιουνίου

The Association

Along Comes Mary

Windy

The Paupers

?

Lou Rawls

Love Is A Hurtin’ Thing

Dead End Street

Tobacco Road

Beverly [ First UK Act]

?

Johnny Rivers

?

Eric Burdon & The Animals

San Francisco Nights

Hey Gyp

Simon & Garfunkel

?



Σάββατο απόγευμα 17 Ιουνίου

Canned Heat

Rollin’ And Tumblin’

Dust My Broom

Bullfrog Blues

Big Brother & The Holding Company

Down On Me – Big Brother & The Holding Company

Combination Of The Two – Big Brother & The Holding Company

Country Joe & The Fish

Not So Sweet Martha Lorraine

Al Kooper

?

The Butterfield Blues Band

Look Over Yonders Wall

Mystery Train

Quicksilver Messenger Service

?

The Steve Miller Band

Mercury Blues

The Electric Flag

Groovin Is Easy

Wine



Σάββατο βράδυ 17 Ιουνίου

Moby Grape

?

Hugh Masekela

Balabula Bonke (Healing Song)

[with the Byrds]

The Byrds

Renaissance Fair

Have You Seen Her Face

Hey Joe (Where You Gonna Go)

He Was A Friend Of Mine

Lady Friend

Chimes Of Freedom

So You Want To Be A Rock N Roll Star

The Butterfield Blues Band

Look Over Yonders Wall

Mystery Train

Born In Chicago

Double Trouble Mary Ann

Laura Nyro

Eli’s Coming

The Confession

Jefferson Airplane

1.Somebody To Love – Jefferson Airplane

2. Other Side Of Life, The – Jefferson Airplane

3. White Rabbit – Jefferson Airplane

4. High Flying Bird – Jefferson Airplane

5. She Has Funny Cars

Booker T & The MG’s (with the Mar-Keys)

Booker Loo

Hip Hug-Her

Philly Dog

Otis Redding

Shake

Respect

I’ve Been Loving You Too Long (To Stop Now)

Satisfaction – Otis Redding

Try A Little Tenderness



Κυριακή απόγευμα 18 Ιουνίου

Ravi Shankar [όλο το απόγευμα]

Dhun Fast Tenntal

Κυριακή βράδυ 18 Ιουνίου

The Blues Project

Wake Me, Shake Me

Big Brother & The Holding Company & Janis Joplin

Harry

Road Block

Ball And Chain

The Group With No Name

Buffalo Springfield

The Who

Substitute

Summertime Blues

Pictures Of Lily

Quick One While He’s Away, A

Happy Jack

My Generation

The Grateful Dead

Viola Lee Blues

«The Beatles aren’t here» (Peter Tork)

Cold Rain and Snow

Alligator

Caution

The Jimi Hendrix Experience

Killing Floor

Foxy Lady

Like A Rolling Stone

Rock Me Baby

Hey Joe

Can You See Me

Wind Cries Mary

Purple Haze

Wild Thing

Scott McKenzie

San Francisco (Be Sure To Wear Flowers In Your Hair)

The Mamas & The Papas

Straight Shooter

Got A Feelin’

California Dreamin’

I Call Your Name

Monday, Monday

Dancing In The Street

antifonies.gr


ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ













Σήμερα δεν είχα ύπνο και ξύπνησα ξημερώματα. Ψάχνοντας τα κιτάπια μου ανακάλυψα κάτι που θεώρησα σωστό να το μοιραστώ μαζί σας. Τώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές εσείς θα κοιμάστε και εγώ γράφω μια ιστορία από τις σημαντικότερες στιγμές του καλοκαιριού της Αγάπης (*) που νομίζω ότι θα σας αρέσει.
Πάμε 49 χρόνια πίσω στο 1967. Μοντερέι. Ένα παραθαλάσσιο μέρος στην Καλιφόρνια. Εκεί διοργανώνεται ένα 3ημερο φεστιβάλ ποπ μουσικής. Θα μείνει στην ιστορία ως το σημαντικότερο φεστιβάλ στην ιστορία του ροκ. Σε αυτό το φεστιβάλ θα κάνει την εμφάνιση μπροστά σε ευρύ κοινό του ο Jimi Hendrix, για πρώτη φορά στην Αμερική. Έχει στις αποσκευές του την παρθενική του δουλειά, το άλμπουμ με τον ευρηματικό τίτλο : Είσαι έμπειρος;
Το ARE YOU EXPERIENCED έχει πάει ήδη στο #2 του καταλόγου των πωλήσεων δίσκων στην Αγγλία.









Σαν σήμερα λοιπόν o Hendrix παρουσιάζεται στην σκηνή του φεστιβάλ του Μοντερέι και φυσικά κλέβει την παράσταση. Πρόκειται για την καλύτερη ζωντανή εμφάνιση όλων των εποχών, που έχει κάνει ποτέ μουσικός της ροκ. Στο τέλος της παράστασης καίει τελετουργικά την κιθάρα του. Το γεγονός το απαθανατίζει φωτογραφικά ένας 17 χρονος νεαρός θεατής. Η φωτογραφία αυτή που απεικονίζει τον Hendrixγονατιστό μπροστά στη καιόμενη κιθάρα θα χαρακτηριστεί ως μια από τις πιο εμβληματικές του ροκ.


Ο Μάικλ Λίντον θεωρείται μια από τις αυθεντίες πάνω στη μουσική του ΄60. Ιδρυτικός συντάκτης του περιοδικού Rolling Stone, που παρακολούθησε νυχθημερόν το Μοντερέι Ποπ Φέστιβαλ έγραψε για την εμφάνιση του Hendrix :


Κατά περίεργο τρόπο είναι όμορφος και κακάσχημος συγχρόνως σαν τον παροιμιώδη Άνθρωπο του Βόρνεο. Φορούσε πανταλόνι σε χρώμα βυσσινί και μια ζώνη από δέρμα βόα στο ίδιο χρώμα, πουκάμισο από μουσελίνα, κιτρινόμαυρο γιλέκο κι από πάνω ροζ τζάκετ….
Ντυμένος έτσι- και παίζοντας με πρωτόγονη αγριότητα- η δράση του στη σκηνή ξεπέρασε τα ακροβατικά του Έλβις. Εκτείνονταν στο άπειρο. Ένα τέτοιο όργιο ήχων, που σε μια στιγμή φοβήθηκα ότι η γεννήτρια που τροφοδοτούσε με ρεύμα τα μηχανήματα δεν θα αντέξει και θα χρειαστεί ατομική ενέργεια. Ο Χέντριξ δεν σκάλιζε απλώς τις χορδές με τα δάκτυλά του, τις χτύπαγε με την παλάμη του, τις έγδερνε, τις έξυνε με το μικρόφωνο και τις βάραγε με το πάνω μέρος των μηρών του πάνω στον ενισχυτή. Κι όταν γονάτισε μπροστά την κιθάρα του που έμοιαζε σαν αρνάκι έτοιμο να θυσιαστεί, την κατάβρεξε με ένα εύφλεκτο υγρό και της έβαλε φωτιά. Ήταν σίγουρα μια θυσία. Ήταν η θυσία της αγαπημένης και μονάκριβης κιθάρας του, η καταστροφή της οποίας θα του έδεινε δύναμη να συνεχίσει.


Αυτή λοιπόν η καλά σχεδιασμένη εμφάνιση έκανε γνωστό τον Hendrix στην Αμερική. Έκτοτε δεν έκαψε ποτέ την κιθάρα του. Αρκούσε που έβαλε φωτιά στις ψυχές όσων ήταν σε θέση να τον αντιληφθούν. Μια φωτιά που καίει ακόμα και δεν νομίζω να σβήσει ποτέ.



Εδώ το στιγμιότυπο της «θυσίας»



https://youtu.be/_-7toYWFEyk


Από αυτή την θρυλική εμφάνιση, η οποία κυκλοφορεί σε dvd το μοναδικό τραγούδι που κυκλοφορεί πλέον ελεύθερα στο διαδίκτυο





https://youtu.be/WaQBz3yvEq0











(*)Το καλοκαίρι του 1967 γράφτηκε στην ιστορία ως το «Καλοκαίρι της Αγάπης» και σημάδεψε τη δεκαετία του ’60. Ήταν η αρχή του χίπικου

Κινήματος. Ένα κοινωνικό πείραμα. Όλοι για όλους, και όλα για όλους. Με κοινοβιακή ζωή, ελεύθερο έρωτα, ψυχοτρόπες ουσίες, μουσική, πολιτικές ζυμώσεις και αυτοέκφραση.


πηγή: Sharon Lawrence: Jimi Hendrix







Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου